Quickborn

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Quickborn. Volksleben in plattdeutschen Gedichten von Klaus Groth.
Author: Klaus Groth
Dialect: [[Dialekt:Holsteens|]]
Text type: Gedichtband
Comment:


:
print the whole work as book

Inholt[edit]

Erste Abteilung
Min Modersprak
Min Jehann
Min Annamedder
Dat Moor
Orgeldreier
As ik wegging
En Breef
Vær de Gærn
Still min Hanne
Dar wahn en Mann
Wat man warrn kann , wenn man blot de Vageln richti verstan deit
Regenleed
Prinzessin
Kaneeljud
De ole Harfenistin
De Möller
De Melkdiern
De Fischer
De Krautfru
An de Maan
Peter Plumm
Aptheker int Moor
Wihnachnabnd
Grotmoder
Hanne ut Frankrik
Schitkræt
Dagdeef
Drees
De Floth
Peter Kunrad
Matten Has’
Aanten int Water
Spatz
Rumpelkamer
Priameln und Rimeln
Kedenrim
Priameln
En Exempel vun Bispill
Bußemann
Ole Leeder
De Jäger
De Lotsendochder
Schippers Brut
Twee Leefsten
Bi Norderwold
De Steen bi Schalkholt
Dat kahle Graff
Wat sik dat Volk vertellt
Ol Büsum
Herr Jehannis
He wak
Dat stæhnt int Moor
Dat gruli Hus
De hilli Eek
De Pukerstock
Ut de ol Krönk
Graf Rudolf vun de Bökelnborg
Graf Geert in Oldenwörden
De Holsten inne Hamm
De Slacht bi Hemmingsted
Heinrich von Zütphen
De letzte Feide
Zweite Abteilung
Unruh Hans, de letzte Zigeunerkönig
De Kinner larmt
Aflohnt
De junge Wetfru
Sünndagsruh
Familjenbiller
Dat Gewitter
De Sünndagmorgen
Heinri
De Welt
Vaderhus
Ut Lenken ward en Ked
Dat Dörp in Snee
Min Platz vær Dær
Abendfreden
De Mæl
Se lengt
Hartleed
Wa Swinegel un Matten Has’ inne Wett lepen
Hans Schander
De Fischtog na Fiel
Hell int Finster
Int Holt
So lach doch mal!
Wenn de Lurk treckt
Inne Fremdn
Fiv nie Leeder ton Singn
Dar weer en lüttje Burdiern
Dar geit en Bek
O wullt mi ni mit hebbn?
He sä mi so vel
Min Anna is en Ros’ so roth
Dünjens
De Spree de is kam
Wul achtern Wall
Kumt Værjahr
Keen Graff is so breet
Jehann, nu spann de Schimmels an!
Wi gungn tosam to Feld
An de Kark
Inn Klockenthorn
In Garn ünnert Finster
De Sneierlus
Min zuckersöt Suschen
Ol Trin anne Lamp
Blauwippsteert
Ut de Marsch
Ünnermeel
De Vullmacht
Dat Schicksal
En Leederkranz
Dat Hus
De Garn
De ol Wichel
Vær Dær
To Bett
Dre Vageln
Goldhahn
De Duv
Nachtrüter
Ton Schluß
Vullmacht sin Tweschens
Töf mal!
Wahr di!
Verlarn
Minnesänger