ہیر وارث شاہ
Jump to navigation
Jump to search
ہیر وارث شاہ
- اوّل حمد خدا دا ورد کیجے
- دُوئی نعت رسول مقبول والی
- چارے یار رسول دے چار گوہر
- مدح پیر دی حب دے نال کیجے
- مودود دا لاڈلا پیر چشتی
- یاراں اساں نوں آن سوال کیتا
- حکم من کے سجناں پیاریاں دا
- اک تخت ہزاریوں گل کیجے
- موجو چودھری پنڈ دی پانڈ والا
- باپ کرے پیار تے ویر بھائی
- تقدیر سیتی موجُو حق ہویا
- حضرت قاضی تے پینچ سدا سارے
- پنڈا چت کے آرسی نال ویکھن
- رانجھا جوترا واہ کے تھک رہیا
- رانجھا آکھدا بھابیو ویرنو نی
- کریں آکڑاں کھائے کے ددھ چاول
- تُساں چھترے مرد بنا دتے
- بھابی آکھدی گنڈیا منڈیا وے
- مونہہ بُرا دسیندڑا بھابئیے نی
- سدھا ہوئیکے روٹیاں کھا جٹا
- اٹھکیلیا اہل دیوانیا وے
- بھل گئے ہاں وڑے ہاں آن ویہڑے
- ساڈا حسن پسند نہ لیاوناں ایں
- نڈھی سیالاں دی ویاہ کے لیاوساں میں
- کیہا بھڑ مچایوئی لچیا وے
- خبر بھائیاں نوں لوکاں جا دتی
- روح چھڈ قلبوت جیوں وداع ہوندا
- آکھ رانجھیا بھاء کیہ بنی تیرے
- رانجھے آکھیا اٹھیا رزق میرا
- بھرجائیاں آکھیا رانجھیا وے
- بھابی رزق اداس جاں ہو ٹریاں
- واہ لا رہے بھائی بھابیاں بھی
- مسجد بیت العتیق آہی
- اک نظم دے درس ہرکرن پڑھدے
- قلم دان دفتین دوات پٹی
- ملاں آکھیا چــونیاں ویکھدیاں ای
- داڑھی شیخ دی عمل شیطان والے
- گھر رد دے مسجداں ہندیاں نیں
- سانوں دس نماز ہے کاس دی جی
- اسا ں فقہ اصول نوں صحیح کیتا
- باس حلویاں دی خبر مردیاں دی
- ملاں آکھیا نامعقول جٹا
- چڑی چوہکدی نال جاں ٹرے پاہندی
- رانجھے آکھیا پار لنگھا ابّا
- پیسہ کھول کے ہتھ جے دھریں
- رانجھا منتاں کر کے تھک رہیا
- لڈن کرے وسواس جیوں آدمی نوں
- سئیں ونجھیں چنہاؤں دا انت ناہیں
- دوہاں باہاں توں پکڑ رنجھیٹیڑے نوں
- یارو پلنگ کیہا سنُنّی سیج اِیتھے
- بیڑی نہیں ایہ جنج دی بنی بیٹھک
- جا ماہیاں پنڈ وچ گل ٹوری
- لوکاں پچھیا وو مِیاں کون ہُنّائیں
- ہس کھیڈ کے رات گذاریا سو
- لے کے سٹھ سہیلیاں نال آئی
- کہی ہیر دی کرے تعریف شاعر
- ہوٹھ سرخ یاقوت جیوں لعل چمکن
- پکڑ لئے جھبیل تے بنھ مُشکاں
- جَونی کملی راج ہے چوچکے دا
- اُٹھیں سُتیا سیج اساڈری توں
- کرکے مارو ہی مار تے پکڑ چھمکاں
- رانجھا آکھدا ایہہ جہان سُفنا
- اجی ہیر تے پلنگ سبھ تھاؤں تیرے
- مان متیے روپ گمان بھرئیے
- گھول گھول گھتی تینڈی واٹ اتوں
- تساں جہے معشوق جے تھین راضی
- ہتھ بدھڑی رہاں غلام تیری
- نال نڈھیاں گھن چڑکھڑے نوں
- مینوں بابلے دی سونہہ رانجھیا وے
- چیتا معاملے پین تے چھڈ جائیں
- تیرے ناؤں توں جان قربان کیتی
- ہیر جاء کے آکھدی بابلا وے
- باپ ہس کے پُچھدا کون ہُندا
- کیہڑے چوہدری دا پُت کون ذاتوں
- پتُّر تخت ہزارے دے چوہدری دا
- کہے ڈوگراں جٹاں دے نیاؤں جانے
- لائی ہوء کے مُعاملے دس دیندا
- تیرا آکھنا اساں منظور کیتا
- پاس ماؤں دے نڈھڑی گل کیتی
- مکھن کھنڈ پراوٹھے کھا میاں
- بیلے رب دا ناؤں لے جا وڑیا
- خواجہ خضر تے شکر گنج بوز گھوڑی
- ہیر چا بھتا کھنڈ کھیر مکھن
- ہیر گئی جاں ندی ول لین پانی
- ہیر آکھیا رانجھنا بُرا کِیتو (I)
- ہیر آکھیا رانجھنا بُرا کیتو (II)
- ملی راہ وچ دوڑ کے آ نڈھی
- ہیر ڈھائےکے آکھیا میاں چاچا
- ادھی ڈُلھ پئی اَدّھی کھوہ لئی
- چُوچک آکھیا کُوڑیاں کریں گلّا
- ماں ہیر دی تے لوک کرن چُغلی
- کیدو آکھدا دِھیو نوں ویاہ ملکی
- غُصے نال ملکی تپ لال ہوئی
- ہیر آن کے آکھدی ہس کے
- تیرے ویر سلطان نوں خبر ہووے
- مائے رب نے چاک گھر گھلیا سی
- ملکی آکھدی چُوچکا بنی اوکھی
- چُوچک آکھدا ملکیے جمدی نوں
- راتیں رانجھے نے مہیں جاں آن ڈھویاں
- وَلَوْبَسَطَ اللّٰہُ الرِّزْقَ
- رانجھا سُٹ کھونڈی اُتّوں لاہ بھُورا
- مجھیں چرن نہ باجھ رنجھیٹڑے دے
- مائی چاک تراہیا چا بابے
- ملکی گل سناوندی چُوچکے نوں
- چُوچک آکھیا جا منا اس نوں
- مَلکی جا ویہڑے وچ پُچھدی ہے
- مَلکی آکھدی لڑیوں جے نال چُوچک
- رانجھا آکھدا ہیر نوں ماؤں تیری
- رانجھا ہیر دی ماؤں دے لگ آکھے
- بچہ دوہاں نیں رب نوں یاد کرنا
- ہیر وَت کے بیلوں گھریں آئی
- ہیر آکھدی بابلا عملیاں توں
- اِیہدھے وڈھ لُڑکے کھوہ چُونڈیاں
- سر بیٹیاں دے چا جُدا کر دے
- جنہاں بیٹیاں ماریاں روز قیامت
- سلطان بھائی آیا ہیر سندا
- اَکھیں لگیاں مُڑن نہ وِیر میرے
- قاضی آکھیا خوف خدا دا کر
- پنجاں پیراں نوں رانجھنے یاد کیتا
- شوق نال وجاء کے ونجھلی نوں
- راضی ہو پنجاں پیراں حکم کیتا
- رانجھے پیراں نوں بہت خوشحال کیتا
- رانجھے آکھیا آ کھاں بیٹھ ہیرے
- پھَلے کول جِتھے منگو بیٹھدا سی
- کیدو آکھدا ملکیے بھیڑئیے نی
- ملکی آکھدی سد توں ہیر تائیں
- جھنگڑ ڈوم تے فتُّو کلال دوڑے
- ہیر ماؤں نوں آن سلام کیتا
- اماں چاک بیلے اسیں پینگھ پینگھاں
- سڑے لیکھ ساڈے کج پئے تینوں
- اماں بس کر گالیاں دے ناہیں
- کیدو آء کے آکھدا سوہریو وو
- کوئی روز نوں ملک مشہور ہوسی
- قصہ ہیر نوں تُرت سہیلیاں نیں
- ہیر آکھیا واڑ کے پھَلے اندر
- سیاں نال رل کے ہیر متّا کیتا
- گل پائی کے سہلیاں لاہ ٹوپی
- اِک مار لتاں دوئی لا چھمکاں
- پاڑ چُنیاں سُتھناں کُڑتیاں نوں
- اوہنوں پھاٹ کے کُٹ چک چُور کیتا
- کیدو لتھڑے پتھڑے خون ویہندے
- چوچک آکھیا لنگیا جا ساتھوں
- مینوں مار کے اودھلاں مُنج کیتا
- جھوٹھیاں سچیاں چغلیاں میل کے تے
- دھروئی رب دی نیانوں کماؤ پینچو
- کڑیاں سد کے پینچاں نے پچھ کیتی
- منہ انگلیاں گھت کے کہن سبھے کارے
- اوہ آکھدا مار گوا دِتا
- وار گھتیا کون بلا کتا
- کیدو باہوڑی تے فریاد کُوکے
- پینچاں کیدو نوں آکھیا صبر کر توں
- چوچک آکھیا اکھیں وےکھال مینوں
- کیدو آکھیا جیو تدبیر کر کے
- وڈی ہوئی اُشیر تاں جا چھہیا
- جدوں لال کچوریاں کھیڈسیّاں
- پرہے وچ بے غیرتی کل ہوئی
- مہر ویکھ کے دوہاں اکلیاں نوں
- مہیں چھڈ ماہی اٹھ جاء بھکھا
- جدوں رانجھنا جائی کے چاک لگا
- تُسیں گھل دیہو تاں احسان ہووے
- چوچک سیال نے لکھیا رانجھیاں نوں
- گھر آئیاں دولتاں کون موڑے
- بھرجائیاں رانجھے دیاں تنگ ہو کے
- جدوں خط دتا لیا قاصداں نے
- بھائیاں بھابیاں چا جواب دتا
- ہیر پُچھ کے ماہیڑے اپنے توں
- جے توں سوہنی ہوئیکے پویں سوکن
- چوچک سیال تھوں لکھ کے نال چوری
- نی میں گھول گھتی ایہدے مُکھڑے توں
- ساڈا مال سی سو تیرا ہو گیا
- تُسیں ایس دے خیال نہ پوو اڑیو
- چوچک سد بھائی پرہے لا بیٹھا
- رانجھیاں نال نہ کدی ہے ساک کیتا
- کھیڑیاں بھیجیا اساں تھے اک نائی
- چُوچک پھیر کے گنڈھ سدا گھلے
- ملی جاء ودھائی جاں کھیڑیاں نوں
- ہیر ماؤں دے نال آ لڑن لگی
- ہیر آکھدی رانجھیا قہر ہویا
- ہیرے عِشق نہ مول سواد دیندا
- چُوچک سیال نے قول وسار گھتے
- رانجھے آکھیا مونہوں کیہ بولنا
- رل ہیر تھے آئیاں پھیر سبھے
- ہیر آکھیا اوس نوں کُڑی کر کے
- راتیں وچ رُلائی کے ماہیڑے نوں
- کھیڑیاں ساہا سدھایا باہمناں تھوں
- لگے نُگدیاں تلن تے شکر پارے
- مٹھے ہورکھجور پراکڑی دی
- منڈے ماس چاول دال دہئیں دھگڑ
- ساک ماڑیاں دے کھوہ لین ڈاہڈھے
- مُشکی چاولاں دے بھرے آن کوٹھے
- کنگن نال زنجیریاں پنج منیاں
- اسکندری نیہری بیر بلیاں پپل
- لال پٹکھیاں اتے متاع لاچے
- لال گھگرے کاڈھویں نال مُشرومُشکی
- سُرمے دانیاں تھالیاں تھال چھنے
- ڈاراں خوباں دیاں سیالاں دے
- جویں لوک نگاہے تے رتن تھمن
- چڑھ گھوڑیاں کھیڑیاں گنڈھ پھیری
- آتش بازیاں چھٹ دیاں پُھل جھڑیاں
- ملے میل سیالناں جنج آندی
- بِھینٹک منگدیاں سالیاں چیچ چھلا
- انی سو ہنئیے چھیل ملوک کُڑئیے
- قاضی سدیا پڑھن نکاح نوں جی
- قاضی محکمے وچ ارشاد کیتا
- ہیر آکھدی جیونا بھلا سوئی
- جوبن روپ دا کجھ وساہ نہیں
- قلوب المومنین عرش اللہ تعالی
- دُرّے شرع دے مار اُدھیڑ دیساں
- رلے دلاں نوں پکڑ وچھوڑ دیندے
- جیہڑے چھڈ کے راہ حلال دے نوں
- قالوا بلٰی دے دینہہ نکاح بدھا
- جیہڑے عشق دی اگ دے تاؤتتے
- لکھیا وچ قرآن کتاب دے ہے
- قاضی مانو تے باپ ا قرار کیتا
- قُرب وِچ درگاہ دے تِنہاں نوں ہے
- جیہڑے اِک دے نانو تے محو ہوئے
- قاضی آکھیا ایہہ جے روڑ پکا
- قاضی بنھ نکاح تے گھت ڈولی
- مہئیں ٹرن نہ باجھ رنجھیٹڑے دے
- لے وے رانجھیا واہ میں لا تھکّی
- جو کجھ وچ رضائے دے لکھ چُھٹا
- ینوں حال دی گل میں لکھ گھلاں
- رانجھے آکھیا سیال گل گئے سارے
- یارو جٹ دا قول منظور ناہیں
- پینچاں پنڈ دیاں سچ تھیں ترک کیتی
- یارو ٹھگ سیال تحقیق جانو
- ڈوگر جٹ ایمان نوں ویچ کھاندے
- جدوں گانڑے دے دن پُج مُکے
- گھر کھیڑیاں دے جدوں ہیر آئی
- بھابی خزاں دِی رُت جاں آن پُنی
- موجو چوہدری دا پُت چاک لگا
- گئے عمر تے وقت پھر نہیں مُڑدے
- اگے واہیوں چاء گوائیو نیں
- مصلحت ہیر دیاں سوہریاں ایہہ کیتی
- اِک ووُہٹڑی ساہورے چلی سیالیں
- ہتھ بنھ کے گل وِچ پا پلا
- ترٹے قہر کلور سر تتڑی دے
- ووہٹی آن کے ساہورے وڑی جس دن
- کُڑیاں آکھیا چھیل ہے مس بِھنا
- کُڑیاں جاء ولایا رانجھنے نوں
- مئیں رانجھے نے مُلّاں نوں جا کیہا
- تینوں چاء سی وڈا وواہ والا
- تیرے واسطے بہت اُداس ہاں میں
- قید آبخور دے کھِچی واگ قسمت
- دِتی ہیر لکھائی کے ایہہ چِٹھی
- اگے چنڈیاں نال ہنڈایا ای
- قاصد آن رانجھیٹے نوں خط دتا
- چِھٹی نانو تیرے لکھی نڈھڑی نیں
- لکھیا اِیہہ جواب رانجھیٹڑے نے
- ساڈی خیر ہے چاہندے خیر تینڈی
- رانجھے آکھیا لُٹی دی ہیر دولت
- بُجھی عِشق دی اگ نوں واؤ لگی
- ہو کا پِھرے دیندا پِنڈاں و ِچ سارے
- ٹِلے جائی کے جوگی تھے ہتھ جوڑے
- ناتھ ویکھ کے بہت ملوک چینچل
- ایہہ جگ مقام فنا داہے
- ہتھ کنگناں پہنچیاں پھب رہیاں
- خواب رات دی جگ دیاں سبھ گلاں
- بھوگ بھوگنا دُدّھ تے دہی پیون
- جوگی چھڈ جہان فقیر ہوئے
- مہا دیو تھوں جوگ دا پنتھ بنیا
- تُسیں جوگ دا پنتھ بتاؤ سانوں
- ایس جوگ دے واعدے بہت اوکھے
- تُساں بخشنا جوگ تاں کرو کِرپا
- گھوڑا صبر دا ذکر دی واگ دے کے
- جوگ کرے سو مرن تھیں ہوء استھر
- مالا منکیاں وِچ جیوں ہک دھاگا
- جوگی ہو لاچار جاں مہر کیتی
- غیبت کرن بگانڑی طاعت اوگن
- رل چیلیاں تاا کساء کیتا
- سنُجا لوگ بخیل ہے باب مینڈے
- دُھروں ہُندڑے کاوشاں ویر آئے
- چیلیاں گورو دا بچن پروان کیتا
- گلے غضب کرودھ دی گل آہی
- بالناتھ نے سامنے سد دھیدو
- دِتی دکھیا رب دی یاد وسی
- رانجھا آکھدا مگر نہ پوؤ میرے
- کہے ناتھ رنجھیٹیا سمجھ بھائی
- ثابت ہوئے لنگوٹڑی سنی ناتھا
- کھا رزق حلال تے سچ بولیں
- ناتھا جیوندیاں مرن ہے کھرا ا وکھا
- چھڈ یاریاں چوریاں دغا جٹا
- سانوں جوگ دی ریجھ تدوکنی سی
- ناتھ میٹ اکھیں درگاہ اندر
- ناتھ کھول اکھیں کیہا رانجھنے نوں
- جوگی ناتھ تھوں خوشی لے وِداع ہویا
- جدوں کرم الہ دا کرے مدد
- جیہڑے پنڈ وچ آوے تے لوک پُچھن
- دھا ٹِلیوں رندلے کھیڑیاں دا
- رانجھا بھیس وٹائیکے جوگیاں دا
- جدوں رنگپور دی جُوہ جا وڑیا
- توں تاں چاک سیالاں دا ناؤں دھیدو
- اجڑ چارنا کم پیغمبراں دا
- آء سُنی چاکا سواہ لا منہ تے
- ست جرم کے ہمیں فقیر جوگی
- بھتے بیلیاں وِچ لے جائے جٹی
- تُسیں عقل دے کوٹ عیال ہوندے
- بھیت دسنا مرد داکم ناہیں
- مار عاشقاں دی لج لاہیائی
- اکھیں ویکھ کے مردہُن چُپ کرد ے
- اساں رانجھیا ہس کے گل کیتی
- مرد باجھ مہری پانی باجھ دھرتی
- رانجھے اگے عیال نے قسم کھادی
- آء جو گیا کیہا ایہہ دیس ڈِٹھو
- ماہی مُنڈیو گھراں نہ جا کہنا
- کُڑیاں ویکھ کے جوگی دی طرح ساری
- گھر آء نناں نے گل کیتی
- مٹھی مٹھی ایہہ گل نہ کرو بھیناں
- رب جھوٹھ نہ کرے جے ہووے رانجھا
- گلیں لائی کے کویں لیاؤ اُس نوں
- لین جوگی نوں آئیاں دُھن بلا ہو
- رسم جگ دی کرو اتیت سائیں
- ہمیں بڈّے فقیر ست پیڑ ہے ہاں
- سیاں ویکھو تو مست الست جوگی
- سُنیں جوگیا گھبرا چھیل بانکے
- رانجھا آکھدا خیال نہ پوو میرے
- سانوںنہ اکاؤ رے بھات کھانی
- اساں عرض کیتا تینوں گُرو کر کے
- سبھے سوہندیاں تِرنجنیں شاہ پریاں
- ہمیں بھچھیا واسطے تیار بیٹھے
- رانجھا کھپری پکڑ کے گزے چڑھیا
- آئے وڑے ہاں اُجڑے پِنڈ اندر
- چل جوگیا اسیں وکھا لیائیے
- جتھے تِرنجناں دی گھمکار پوندی
- کائی آء رنجھیٹے دے نین ویکھے
- اجّودِھی رکھی دھاڑے مار لبڑ
- لگوں ہتھ تاں پگڑ پچھاڑ سٹاں
- سپ شیہنی وانگ کلہنیے نی
- ویہڑے جٹاں دے منگدا جا
- نیانا توڑ کے ڈھانڈڑی اُٹھ نٹھی
- جٹی بول کے دُدّھ دی کسر کڈھی
- جٹ ویکھ کے جٹی نوں کانگ کیتی
- آء آء مہانیاں جدوں کیتی
- جوگی منگ کے پنڈ تیار ہویا
- کیندیاں ولگناں ویہڑے تے ارل کھوڑاں
- جوگی ہیر دے ساہورے جا وڑیا
- سچ آکھ توں راولا کہے سہتی
- آء کوارئیے ایڈ اپرادھنے نی
- کل جائی کے نال چوا چاوڑ
- کچی کوارئیے لوڑھ دئیے مارئیے نی
- انی سنو بھیناں کوئی چھِٹ جوگی
- پکڑ ڈھال تلوار کیوں گرد ہوئیں
- کم ذات کپتڑا ڈھیڈ بےنڈا
- ویہڑے والیاں دانیاں آن کھڑیاں
- نیناں ہیر دیاں ویکھ کے آہ بھردا
- ایہہ مثل مشہور ہے جگ سارے
- کوئی اساں جیہا ولی سدھ ناہیں
- جوگ دس کھاں کدھروں ہویا پیدا
- مہادیو تھوں جوگ دا پنتھ بنیا
- مایاں اٹھائی پھرن ایس جگ اتے
- عدل بناں سردار ہے رکھ اپھل
- مرد کرم دے نقد ہین سہتیے نی
- ریس جوگیاں دی تیتھوں نہیں ہُندی
- اسیں سہتیے مول نہ ڈراں تیتھوں
- تیریاں سہلیاں تھوں اسیں نہیں ڈردے
- کیہیاں آن پنچائتاں جوڑیاں نی
- جیٹھ مینہہ تے سیال نوں واؤ مندی
- اساں جادوڑے گھول کے سبھ پیتے
- آء نڈھیے غیب کیوں وڈیا ای
- مر د صاد ہین چہرے نیکیاں دے
- دوست سوئی جو بپت وچ بھیڑ کٹے
- کار ساز ہے رب تے پھیر دولت
- مجھیں جیڈ نہ کسے دے ہون جیرے
- رن ویکھنی عیب ہے انھیاں نوں
- جہی نیت ہئی تہی مراد ملیا
- سوئنا رُپڑا شان سوانیاں دا
- چھیڑ کھندراں بھیڑ مچاونائیں
- فقر شیر دا آکھدے ہین برقع
- اسیں بھوت دی عقل گوا دئیے
- اساں محنتاں ڈاہڈیاں کیتیاں نی
- پھرپہنچےا بیر بتا لیاوے
- ایہا رسم قدیم ہے جوگیاں دی
- جیہڑیاں لین اُڈاریاں نال بازاں
- سُن سہتیے اسیں ہاں ناگ کالے
- محبوب الہ دے لاڈے ہو
- نبض ویکھ کے ایس دی کراں کاری
- کھنگھ کُھرک تے ساہ تے اکھ آئی
- لکھ ویدگی وید لگا تھکے
- ہووے خیر تے دیہی دا روگ جائے
- سہتی گج کے آکھ دی چھڈ جٹا
- ہولی سہج سبھاؤ دی گل کیجے
- وانگ چوہدری آن کے پنچ بنیوں
- تیری طبع چالاک چھل چھدرے نی
- میرے نال کیہ پیا ویر چاکا
- مانی متیے روپ گمان بھریے
- ہیر کن دھریا ایہہ کون آیا
- بولی ہیر وے اڑیا جا ساتھوں
- گھروں سکھنا فقر نہ ڈوم جائے
- ہیر آکھدی جوگیا جھوٹھ آکھیں
- جداں تیک ہے زمیں اسماں قائم
- تُسیں چھتیاں نال اوہ مس بھنا
- چھوٹی عمر دیاں یاریاں بہت مشکل
- جس جٹ دے کھیت نوں اگ لگی
- ہیر اُٹھ بیٹھی پتے ٹھیک لگے
- بھلا دس کھاں جوگیا چور ساڈا
- ایس گھنڈ وچ بہت خرابیاں نیں
- اکھیں سامنے چورجے آء بھاسن
- کہی دسنی عقل سیانیاں نوں
- سہتی سمجھیا ایہہ رل گئے دونویں
- میں اکلڑا گل نجاننا ہاں
- پتے ڈاچیاں دے برے لاونا ہیں
- بُرے کھِن فقیراں دے نال پیاں
- انی ویکھو نی واسطہ رب دا جے
- بھابی جوگیاں دے وڈے کارنے نی
- ایہہ مثل مشہور جہان سارے
- میرے ہتھ لوندے تیری لویں ٹوٹن
- تیرے مور لوندے پھاٹ کھان
- اسیں صبر کر کے چُپ ہو بیٹھے
- سینی مار کے ہیر نے جوگیڑے نوں
- ہیر آکھدی ایس فقیر نوں نی
- بھابی اِک دِھروں لڑے فقیر سانوں
- بھابی کریں رعایتاں جوگیاں دیاں
- ہائے ہائے فقیر نُوں بُرا بولیں
- بھابی ایس جے گدھے دی اڑی بدھی
- جنہاں نال فقیر دے اڑی بدھی
- بھلا دس بھابی کیہا ویر چایو
- خوار خجلاں رُلدیاں پھر دیاں سن
- لڑے جٹ تے کُٹیے ڈوم نائی
- سہتی آکھیا اُٹھ رابیل باندی
- باندی ہوئے غصے نک چاڑھ اٹھی
- رانجھا ویکھ کے بہت حیران ہویا
- چینا جھال جھلے جٹاں دھاریاں دی
- چینا خیر دینا بُرا جوگیاں نوں
- کیوں وگڑ کے تگڑ کے پاٹ لتھوں
- جوگی غضب دے سرے تے سٹ کھپر
- ہتھ چاء مُطہر ڑی کڑکیا ای
- باندی ہوئی کے چپ کھلو رہی
- جھاٹا کھوہ کے میڈھیاں پٹ کڈھوں
- ہیرے کراں میں بہت حیا تیرا
- بولی ہیر میاں پاء خاک تیری
- نویں نوچیے کنچنئیے یارنیے نی
- سہتی ہو غصے چا خیر پایا
- خیر فقر نوں عقل دے نال دیجے
- گھول گھتیوں یار دے نانو اُتوں
- جے تیں پول کڈھاونا نہ آہا
- جو کو جمیّا مرے گا سبھ کوئی
- شالا قہر پوی چھُٹ باز پینی
- ہیر آکھدی ایہہ چوا کہےا
- بھلا آکھ کیہ آہدی ایں نیک پا کے
- ایس فقر دے نال کیہ ویر چایو
- تیرے جیہاں لکھ پڑھائیاں میں
- ایہہ مست فقیر نہ چھیڑ لےکے
- اکّے مراں گی میں اکّے ایس ماراں
- خون بھیڈ دے پنڈ جے مارلئیں
- کجل پوچھلیا لڑا گھت نینیں
- بھلا کوارئیے سانگ کیوں لاونی ہیں
- سہتی نال لونڈی ہتھیں پگڑ
- دوہاں وٹ لنگوٹرے لئے مولھے کارے
- رانجھا کھاء کے مار پھر گرم ہویا
- دونویں مار سواریاں راولے نے
- اوہناں چھٹدیاں حال پکار کیتی
- ہیر چُپ بیٹھی اسیں کُٹ کڈھے
- دُھواں ہونجھ دا روء کے ڈھاہ مارے
- مینوں رب باجھوں نہیں تانگھ کائی
- روندا کاس نوں بیر بیتالیاوے
- کرامات لکھاء کے سحر پھُوکاں
- دل فکر نے گھریا بند ہویا
- میٹ اکھیاں رکھیاں بندگی تے
- کدی نکہی تپ شام تپ پَون
- روز جمعہ دے ترنجناں دُھوڑ گھتی
- دھواں پھول کے رول کے سٹ کھپر
- قلعہ دار نُوں مورچے تنگ ڈُھکے
- لگے پھاوڑی باہوڑی مراں
- جا ہیر نُوں آکھنا بھلا کیتو
- کُڑی آپنا آپ چھڈا نٹھی
- کڑیے ویکھ رانجھیٹڑے کچ کیتا
- چاک ہوء کے کھولیاں چاردا سی
- رانجھا وانگ ایمان شرابیاں دے
- عاقی ہو بیٹھے اسیں جوگیڑے تھوں
- عاقی ہوئی کے کھیڑیاں وچ وڑیں
- جویں مُرشداں پاس جا ڈھین طالب
- اساں کسے دے نال کجھ نہیں مطلب
- ہیر آن جناب وچ عرض کیتا
- پیا لعنتوں طبق شیطان دے گل
- آء سہتیے واسطا رب دا ای
- جویں صبح دی قضا نماز ہُندی
- سہتی کھنڈ ملائی دا تھال بھریا
- جدوں خلق پیدا کیتی رب سچے
- سہتی آکھیا پیٹ نے خوار کیتا
- رَناں دھینسرے نال کیہ گاہ کیتا
- جس مرد نوں شرم نہ ہووے غیرت
- وفا دار نہ رَن جہان اُتے
- میاں تریمتاں نال ویاہ سوہن
- سچ آکھ رَنے کیہی دُھم چائیا
- تینوں وڈا ہنکار ہے جوبنے دا
- باغ چھڈ گئے گوپی چند
- پَنڈ جھگڑیاں دی کہی کھول بیٹھوں
- کرامات ہے قہر دا نانو رَنے
- مگر تِتراں دے اَنھاں باز چھٹے
- جا کھول کے ویکھ جو صدق آوی
- سہتی کھول کے تھال جاں دھیان کیتا
- ہَتھ بنھ کے بینتی کرے سہتی
- گھر اپنے وچ چوا کر کے آکھ
- سانوں بخش اللہ دے ناؤں میاں
- گھر پیڑے وڈی ہوا تینوں دتیوں
- کرے جنہاں دیاں رب حماتیاں نی
- پھریں زُوم دی بھری تے سان چاڑھی
- جیکوں تسیں فرماؤ سو جا آکھاں
- لیائے ہیر سیال جو دید کریے
- لکھی سوہنی موہنی ہنس رانی
- سہتی جاء کے ہیر نُوں کول بَہ کے
- ہیر آکھیا جاء کے کھول بُکل اوہدے
- ہیر نہاء کے پَٹ دا پَہن تیور
- رانجھا ویکھ کے آکھدا پری کوئی
- گُھنڈ لاہ کے ہیر دیدار دِتا
- چودھرائیاں چھڈ کے چاک بنے
- مہتر نوح ؑ دیاں بیٹیاں ضد کیتی
- تیرے ماپیاں ساک کُتھاں کیتا
- جو کو ایس جہان تے آدمی ہے
- تُسیں کرو جے حکم تاں گھریں جائے
- اول پَیر پکڑے اعتقاد کر کے
- ہیر ہو رخصت رانجھے یار کولوں
- اگوں رائباں صیرفاں بولیاں نیں
- نین مست گلَھاں تیریاں لال ہوئیاں
- سبھو مل وَل سُٹیں وانگ پھُلاں
- جویں سونہنے آدمی پھرن باہر
- تیرے چنبے دے سہرے حُسن والے
- تیری گادھی نُوں اج کسے دھکیائی
- بھابی اج جوبن تیرے لہر دِتی
- تیرے سیاہ تتولڑے کجلے دے
- کوئی دھوبی ولایتوں آ لتھا
- کسے کیہے نپیڑنے پیڑئیں توں
- پرنیہاں دا مینوں اثر ہویا
- بھابی اکھیاں دے رنگ رَت وَنے
- مٹھی مٹھی مینوں کوئی اثر ہویا
- اَج کسے بھابی تیرے نال کیتی
- کہی چھنج گھتی اج تُساں بھیناں
- کسے ہوئے بے درد لگام دِتی
- لُڑھ گئی جے میں دھرت پاٹ چَلی
- بھابی جاننے ہاں اسیں سبھ چالے
- اڑیو قسم مینوں جے یقین کرو
- بھابی دَس کھاں اسیں جے جھُوٹھ بولاں
- راہ جاندی میں جھوٹے نے ڈھاہ لیتی
- بھابی سانھ تیرے پچھے دُھروں آیا
- اَنی بھڑومٹھیں اوہ اوہ مُٹھی
- بھابی زُلف گلھاں اُتے پیچ کھاوے
- باراں برساں دی اوڑسی مینہ وٹھا
- سہتی بھابی دے نال پکا مصلحت
- اساں ویاہ آندی کُونج پھاہ آندی
- ہاتھی فوج دا وڈا سنگار ہوندا
- پیہڑھا گھت کے کدی نہ بَہے بُوہے
- عزرائیل بے امر عیار آہا
- نُونہہ لعل جیہی اندر گھتیائی
- نونہاں ہوندیاں خیال جیوں پیکھنے دا
- جائے منجیوں اُٹھ کے کویں تلکے
- ہیر آکھیا بیٹھ کے عُمر ساری
- اڑیو آؤ کھاں بیٹھ کے گل گنیے
- وقت فجر دے اُٹھ سہیلیو نی
- مَتیاں وچ اماہ دی رات گذری
- گنڈھ پھری راتیں وچ کھیڑ یاں دے
- دے دُعائیاں رات مُکا سُٹی
- اِک عشق تے افترے لکھ کرنے
- صبح چلنا کھیت قرار ہویا
- حکم ہیر دا مانو تھوں لیا سہتی
- فوج حُسن دی کھیت وچ کھِنڈ پئی
- دند مِیٹ گھسیٹ ایہہ ہڈ گوڈے
- ہیر میٹ کے دند پے رہی بے
- کھڑ کے سانگھروں واہراں کانگ کیتی
- سَد مَاندری کھیڑ یاں بہت آندے
- درد ہورتے داروڑ ا ہور کر دے
- سہتی آکھیا فرق نہ پوے ماسہ
- کھیڑ یاں آکھیا سیدے نُوں گھل دیچیئے
- اَجو آکھیا سیدیا جاہ بھائی
- سیدا وَٹ بُکل بَدھی پچاڑ کی
- تقدیر نُوں موڑ نا بھلا ناہیں
- ہتھ بنھ نیویں دھون گھاہ مُونہہ
- چُپ ہو جو گی سہج نال بولے
- سیدا آکھدا روندڑ ی پئی ڈولی
- جو گی کِیل کیتی پڑ ی وِچ چونکے
- کھیڑ ے نِشادتی اَگے جو گیڑ ے دے
- جو گی رکھ کے انکھ تے نال غیرت
- کھیڑ ا کھائیکے مارتے بھج چلیا
- اجو آکھیا لہو انھیر یارو
- سہتی آکھیا بابلا جا آپے
- جائے بنھ کھڑ ا ہتھ پیر اگے
- چھڈ دیس جہان اُجاڑ ملی
- چلیں جو گیا واسطہ رب دائی
- جو گی چلیا رُوح دی کلا ہلی
- بھلا ہویا بھیناں ہیر بچی
- کُڑ یاں آکھیا آن کے ہیر تائیں
- جو گی آکھیا پھرے نہ مرد عورت
- سہتی کُڑ ی نُوں سَد کے سونپیو نیں
- ادھی رات رانجھے پیر یاد کیتے
- نکل کوٹھیوں تُرن نُوں تیار ہویا
- رانجھے ہتَھ اُٹھا دُعا منگی
- ڈاچی شاہ مراد دی آن رنگی
- سہتی لئی مُراد تے ہیر رانجھے
- اِک جاہن بھَنے بہت نال خوشیاں
- پہلی ملی مُراد نُوں جا واہر
- دوئیاں واہراں رانجھے نُوں آن ملیاں
- ہیر آکھیا سُتے سو سبَھ مُٹھے
- ہا ہا مُٹھی مَت نہ لئیا دِتی
- او کو کیتا ئے کُوک رانجھے
- پلُو پھیر کے رانجھے فریاد کیتی
- راجے حکم کیتا چڑ ھی فوج بانکی
- کھیڑ ے راجے دے آن حضور کیتے
- کھیڑ یاں جوڑ کے ہتھ فریاد کیتی
- رانجھے آکھیا سوہنی رَن ڈٹھی
- راجے آکھیا تُساں تقصیر کیتی
- جدوں شرع دے آن کے رجوع ہوئے
- راجا آکھدا پچھو کھاں ایہہ چھاپا
- کتھوں آیا کال وچ بھُکھ مردا
- قاضی آکھیا بول فقیر میاں
- قاضی کھوہ دِتی ہیر کھیڑ یاں نُوں
- ہیر کھوہ کھیڑ ے چلے وا ہو واہی
- رانجھا آکھدا جا کیہ ویکھدی ہیں
- ہر وقت جے فضل دا مینہ وسے
- ہیر نال فراق دے آہ ماری
- ربا اوہ پائیں قہر شہر اُتے
- رانجھے ہتھ اُٹھا دُعا منگی
- جویں اند تے قہر دی نظر کر کے
- لگی اگ چوطرف جاں شہر سارے
- ہیر کھوہ کے رانجھے دے ہتھ دِتی
- لیکے چلیا اپنے دیس تائیں
- رناں دیس پہاڑ دی ٹھیکری دیاں
- تھارو سسرو کون کیہ مات پترو
- را ہے راہ جاں سیالاں دی جُوہ آئی
- ماہیاں آکھیا جاء کے وچ سیالاں
- بھائیاں جائی کے ہیر نُوں گھریں آندا
- رانجھے جائی کے گھرے آرام کیتا
- سیالاں بیٹھ کے سَتھ وچار کیتی
- ہیر جان بحق تسلیم ہوئی
- رانجھے وانگ فرہاد دے آہ کڈھی
- کئی بول گئے شاخ عمر دی
- سن یاراں سے اسیاں بنی ہجرت
- کھرل ہانس دا ملک مشہور ملکا
- افسوس مینوں اپنی ناقصی دا
- ختم رب دے کرم دے نال ہوئی
- بخش لِکھنے والیاں جُملیاں نُوں
- ہیر رُوح تے چاک قلبوت جانو
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.
Public domainPublic domainfalsefalse