Category:پنجابی
Jump to navigation
Jump to search
Pages in category "پنجابی"
The following 200 pages are in this category, out of 1,193 total.
(previous page) (next page)آ
- آ مِل یار سار لے میری
- آ پاندھی کر نال اساڈے
- آء آء مہانیاں جدوں کیتی
- آء جو گیا کیہا ایہہ دیس ڈِٹھو
- آء سُنی چاکا سواہ لا منہ تے
- آء سہتیے واسطا رب دا ای
- آء نڈھیے غیب کیوں وڈیا ای
- آء کوارئیے ایڈ اپرادھنے نی
- آؤ سیّو رل دیو نی ودھائی
- آئے وڑے ہاں اُجڑے پِنڈ اندر
- آتش بازیاں چھٹ دیاں پُھل جھڑیاں
- آدم تھی کر آیا
- آشیانوں ٹری آ پھیلی، سارے چمن اندر روئداد میری
- آپ سنواریں میں ملِیں
- آکھ رانجھیا بھاء کیہ بنی تیرے
ا
- اب لگن لگی کیہ کریے
- اج کل اکھ پُھرکاندی ہے
- اجو آکھیا لہو انھیر یارو
- اجّودِھی رکھی دھاڑے مار لبڑ
- اجڑ چارنا کم پیغمبراں دا
- اجی ہیر تے پلنگ سبھ تھاؤں تیرے
- احسن ال کسسن (قصہ یوسف زلیخا)
- ادھی رات رانجھے پیر یاد کیتے
- ادھی ڈُلھ پئی اَدّھی کھوہ لئی
- ارداس
- ازل ابد نُوں صحی کیتوسے
- اسا ں فقہ اصول نوں صحیح کیتا
- اساڈی جان کوں لگڑی ہوائے شمس تبریزی
- اساں جادوڑے گھول کے سبھ پیتے
- اساں رانجھیا ہس کے گل کیتی
- اساں طلب سائیں دے نام دی
- اساں عرض کیتا تینوں گُرو کر کے
- اساں غریباں دے نال دلبر
- اساں محنتاں ڈاہڈیاں کیتیاں نی
- اساں ویاہ آندی کُونج پھاہ آندی
- اساں کسے دے نال کجھ نہیں مطلب
- اساں کنوں دل چایو وے یار
- اسکندری نیہری بیر بلیاں پپل
- اسیں بھوت دی عقل گوا دئیے
- اسیں سہتیے مول نہ ڈراں تیتھوں
- اسیں صبر کر کے چُپ ہو بیٹھے
- اشکُ تھی انسانُ
- افسوس مینوں اپنی ناقصی دا
- الف اللہ چنبے دی بُوٹی
- الف ہکو ہم بس وے میاں جی
- اماں بس کر گالیاں دے ناہیں
- اماں چاک بیلے اسیں پینگھ پینگھاں
- امن دے وچ رکھ یار سوہنے دی
- اندر ہُو تے باہر ہُو
- انی سنو بھیناں کوئی چھِٹ جوگی
- انی سو ہنئیے چھیل ملوک کُڑئیے
- انی ویکھو نی واسطہ رب دا جے
- او کو کیتا ئے کُوک رانجھے
- اول پَیر پکڑے اعتقاد کر کے
- اوّل حمد خدا دا ورد کیجے
- اوڈوں رہبر آئے
- اوہ آکھدا مار گوا دِتا
- اوہ جنازہ میرا ویکھن آ گئے
- اوہ راتاں چنگیاں سن دن بھلے سَن
- اوہدے دربان گلی سِر تے اُٹھا لیندے نیں
- اوہناں چھٹدیاں حال پکار کیتی
- اوہنوں پھاٹ کے کُٹ چک چُور کیتا
- اَج سِک مِتّراں دی
- اَج نہ سُتّی کنت سیوں
- اَج کسے بھابی تیرے نال کیتی
- اَجو آکھیا سیدیا جاہ بھائی
- اَنی بھڑومٹھیں اوہ اوہ مُٹھی
- اَکھیں لگیاں مُڑن نہ وِیر میرے
- اُلٹے ہور زمانے آئے
- اُٹھ جاگ گُھراڑے مار نہیں
- اُٹھ فریدا وضو ساز
- اُٹھ گئے گوانڈھوں یار
- اُٹھیں سُتیا سیج اساڈری توں
- اِٹ سرہانے بھوئیں سَونَ
- اِک الف پڑھو چُھٹکارا اے
- اِک جاہن بھَنے بہت نال خوشیاں
- اِک دِن تینوں سُپنا تھیسن
- اِک رانجھا مینُوں لوڑِیدا
- اِک عشق تے افترے لکھ کرنے
- اِک مار لتاں دوئی لا چھمکاں
- اِک ووُہٹڑی ساہورے چلی سیالیں
- اِک پِکھا نہ گالائیں
- اِکناں اٹا اگلا
- اِیہدھے وڈھ لُڑکے کھوہ چُونڈیاں
- اٹھوارا بلھے شاہ
- اٹھکیلیا اہل دیوانیا وے
- اڑیو آؤ کھاں بیٹھ کے گل گنیے
- اڑیو قسم مینوں جے یقین کرو
- اک تخت ہزاریوں گل کیجے
- اک نظم دے درس ہرکرن پڑھدے
- اک پچھدیاں پنڈتِ جوئسی
- اکّے مراں گی میں اکّے ایس ماراں
- اکھیاں باز عقاب سوہنے دیاں
- اکھیاں عشقَ تے عشقَ نی ابرو
- اکھیں دیکھ پتِنیاں
- اکھیں سامنے چورجے آء بھاسن
- اکھیں ویکھ کے مردہُن چُپ کرد ے
- اکھییاں باز اکاب سوہنے دیاں
- اکھییاں یار سوہنے دیاں
- اگوں رائباں صیرفاں بولیاں نیں
- اگے جلے تاں پانی پائیے
- اگے واہیوں چاء گوائیو نیں
- اگے چنڈیاں نال ہنڈایا ای
- ایس جوگ دے واعدے بہت اوکھے
- ایس فقر دے نال کیہ ویر چایو
- ایس گھنڈ وچ بہت خرابیاں نیں
- ایہا رسم قدیم ہے جوگیاں دی
- ایہنِیں لوئینیں ویکھدیاں
- ایہنِیں نکّی جنگھیئیں
- ایہہ تن ربّ سچے دا حُجرہ
- ایہہ تَن میرا چشماں ہووے
- ایہہ جگ مقام فنا داہے
- ایہہ دِل خوار کرے نِت مینوں
- ایہہ سبھ سیل بحر دا ہے
- ایہہ مثل مشہور جہان سارے
- ایہہ مثل مشہور ہے جگ سارے
- ایہہ مست فقیر نہ چھیڑ لےکے
- ایہہ پھٹ برہوں دے مینوں دیرپا معلوم ہوندے نیں
ب
- ب بغداد دی کیا نشانی
- ب بِسم اللّہ اِسم اللّہ دا
- ب ت پڑھ کے فاضل ہوئے
- Author:بابا وجید
- Author:بابو فیروز دین شرف
- بات برہا دی ایہی ایہی عجب جیہی
- بار پرائے بیسنا
- باراماہ سید شاہ مراد
- بارانماہ بلھے شاہ
- بارانماہ سائیں مولٰی شاہ
- بارانماہ-شیریں محمد بوٹا گجراتی
- باراں برساں دی اوڑسی مینہ وٹھا
- باراں ماہ
- باراں ماہا
- باراں ماہا/اسوج
- باراں ماہا/بساکھ
- باراں ماہا/بھادروں
- باراں ماہا/جیٹھ
- باراں ماہا/ساون
- باراں ماہا/مانگھ
- باراں ماہا/مگھر
- باراں ماہا/پوہ
- باراں ماہا/پھگن
- باراں ماہا/چیت
- باراں ماہا/کتک
- باراں ماہا/ہاڑ
- باراں ماہاں مالی تے بلبل غلام رسول عالمپوری
- باراں ماہاں مالی تے بلبل مولوی غلام رسول قلعہ میہاں سنگھ
- باراں ماہاں میراں شاہ
- بارہ مانہہ
- باس حلویاں دی خبر مردیاں دی
- باغ چھڈ گئے گوپی چند
- بالا
- بالناتھ نے سامنے سد دھیدو
- باندی ہوئی کے چپ کھلو رہی
- باندی ہوئے غصے نک چاڑھ اٹھی
- بانکے نین سجن دے غالب
- بانکے نین سپاہی لڑدے
- باپ کرے پیار تے ویر بھائی
- باپ ہس کے پُچھدا کون ہُندا
- بخش لِکھنے والیاں جُملیاں نُوں
- برکھے اگنِ دکھاوے پانی
- بس کر جی ہُن بس کر جی
- بشن پدا میراں شاہ
- Author:بلھے شاہ
- بولی ہیر میاں پاء خاک تیری
- بولی ہیر وے اڑیا جا ساتھوں
- بُجھی عِشق دی اگ نوں واؤ لگی
- بُرے کھِن فقیراں دے نال پیاں
- بُلھا کیہ جاناں میں کون
- بُڈھا ہویا شیخ فرید
- بِرہا بِرہا آکھیے
- بِھینٹک منگدیاں سالیاں چیچ چھلا
- بچہ دوہاں نیں رب نوں یاد کرنا
- بڑے کرم کیتے میرے تے خدا نے
- بھائیاں بھابیاں چا جواب دتا
- بھائیاں جائی کے ہیر نُوں گھریں آندا
- بھابی آکھدی گنڈیا منڈیا وے
- بھابی اج جوبن تیرے لہر دِتی
- بھابی اِک دِھروں لڑے فقیر سانوں
- بھابی اکھیاں دے رنگ رَت وَنے
- بھابی ایس جے گدھے دی اڑی بدھی
- بھابی جاننے ہاں اسیں سبھ چالے
- بھابی جوگیاں دے وڈے کارنے نی
- بھابی خزاں دِی رُت جاں آن پُنی
- بھابی دَس کھاں اسیں جے جھُوٹھ بولاں
- بھابی رزق اداس جاں ہو ٹریاں
- بھابی زُلف گلھاں اُتے پیچ کھاوے
- بھابی سانھ تیرے پچھے دُھروں آیا
- بھابی کریں رعایتاں جوگیاں دیاں
- بھتے بیلیاں وِچ لے جائے جٹی
- بھرجائیاں آکھیا رانجھیا وے
- بھرجائیاں رانجھے دیاں تنگ ہو کے
- بھل گئے ہاں وڑے ہاں آن ویہڑے
- بھلا آکھ کیہ آہدی ایں نیک پا کے
- بھلا دس بھابی کیہا ویر چایو
- بھلا دس کھاں جوگیا چور ساڈا
- بھلا کوارئیے سانگ کیوں لاونی ہیں
- بھلا ہویا بھیناں ہیر بچی