جدوں رانجھنا جائی کے چاک لگا
جدوں رانجھنا جائی کے چاک لگا
مہیں سانبھیاں چوچک سیال دیاں نی
لوکاں تخت ہزارے وچ جا کہیا
کوماں اوس اَگے وڈے مال دیاں نی
بھائیاں رانجھے دیاں سیالاں نوں ایہہ لکھیا
ذاتاں محرم ذات دے حال دیاں نی
موجو چوہدری دا پُت چاک لایو
ایہہ قدرتاں ذوالجلال دیاں نی
ساتھوں رُس آیا تسیں موڑ گھلو
ایہنوں واہراں رات دینہہ بھال دیاں نی
جناں بھوئیں توں رُس کے اُٹھ آیا
کیاریاں بنیاں پیاں اوس لال دیاں نی
ساتھوں واہیاں بیچیاں اں لئے دانے
اتے مانیاں پچھلے سالدیاں نی
ساتھوں گھڑی نہ وِسرے ویر پیارا
رورو بھابیاں ایس دیاں جالدیاں نی
مہیں چاردا وڈھیوس نک ساڈا
ساتھے کھونیاں ایس دے مالدیاں نی
مجھیّں کٹک نوں دے کے کِھسک جاسی
ساڈا نہیں ذمہ پھروبھال دیاں نی
ایہہ صورتاں ٹھگ جو ویکھدے ہو
وارثؔ شاہ فقیر دے نال دیاں نی
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |