Libro de Mormon - Alma - Capitulo 42
Le vita terren es un tempore de proba pro permitter al homine de repentir se e de servir Deo - Le Cadita portava le morte physic e spiritual sur tote le humanitate - Le redemption adveni per medio del penitentia - Deo mesme expia le peccatos del mundo -- Le misericordia es pro qui se repenti - tote le altere es subjecte al justitia de Deo - Le misericordia adveni per medio del expiation - Solmente le ver penitente se salvara. Circa 74 a.C.
Alma 42:1 e nunc, filio mie, io percipe que tu ha ancora qualcosa que preoccupa tu mente, que tu non pote comprender, lo que concerne le justitia de Deo e le punition del peccator; perque tu te effortia de retener que il es injuste que le peccator sia consignate a un condition de infelicitate.
Alma 42:2 Nunc filio mie, io te explicara iste cosa. Perque post que le Senior Deo habeva expellite nostre prime patres foras del jardin de Eden, pro cultivar le terra ab le qual illes esseva create - si, ille expelleva le homine e poneva sur latere oriental del jardin de Eden cherubines, e un spada flammante que circulava per omne parte, pro proteger le arbore del vita --
Alma 42:3 Nunc, nos vide que le homine habeva devenite como Deo, cognoscente le ben e le mal; e per timor que ille extendeva le mano e prendeva anque del fructo del arbore del vita, e mangiava e viveva pro sempre, le Senior Deo poneva cherubines e le spada flammante, a fin que illes non poteva mangiava del fructo --
Alma 42:4 E assi nos vide que esseva accordate al homine un tempore pro repentir se, si, un tempore de proba, un tempore pro repentir se e servir Deo.
Alma 42:5 perque si Adam habeva extendite tosto le mano, e habeva mangiate le fructo del arbore del vita, ille haberea vivite pro sempre, secundo le parola de Deo, sin haber le tempore de repentir se; si, e in ultra le parola de Deo haberea restate sin effecto, e le grande plano de salvation haberea essite frustrate.
Alma 42:6 Ma esseva stabilite que le homine moriva - ergo, assi como illes esseva secate per le arbore del vita, illes debeva esser secate del facie del terra - e le homine deveniva perdite pro sempre, si, ille deveniva decadite.
Alma 42:7 e nunc, per isto io videva que nostre prime patres esseva secate physicamente e spiritualmente del presentia del Senior; e assi nos vide que illes deveniva subjecte a sequer lor proprie voluntate.
Alma 42:8 Nunc non esseva opportun que le homine esseva redimite de iste morte physic, perque isto haberea destruite le grande plano de felicitate.
Alma 42:9 ergo, como le anima non pote nunquam morir e le cadita habeva portate sur tote le humanitate un morte spiritual e un morte physic, o in altere parolas illes esseva secate del presentia del Senior, ergo, esseva necessari que le humanitate esseva redimite de iste morte spiritual.
Alma 42:10 ergo, como illes habeva devenite carnal, sensual e diabolic per natura, iste condition de proba deveniva per illes un condition pro preparar se; deveniva un condition preparatori.
Alma 42:11 e nunc recorda, filio mie, si non esseva per le plano de redemption (si nos lo exclude), lor anima, quando illes haberea morite, illes esserea infelice, habente essite illes secate del presentia del Senior.
Alma 42:12 e nunc, non existeva alcun medio pro liberar le homines de iste condition decadite, que le homine habeva appellate supra se a causa de su disobedientia;
Alma 42:13 ergo, secundo justitia, le plano de redemption non haberea potite esser realisate si non a condition que le homines se repentiva in iste stato de proba, si, in iste stato preparatori; perque, si esseva a iste conditiones, le misericordia non haberea potite haber effecto sin destruer le opera del justitia. Nunc, le opera del justitia non poteva esser destruite; si assi esseva, Deo cessarea de esser Deo.
Alma 42:14 E assi nos vide que tote le humanitate esseva decadite, e esseva in le manos del justitia; si, le justitia de Deo que les habeva consignate a esser secate pro sempre de su presentia.
Alma 42:15 e nunc, le plano de misericordia non haberea potite esser realisate, a minus que esseva complite un expiation; ergo Deo mesme expia le peccatos del mundo, pro realisar le plano de misericordia, pro placar le demandas del justitia, a fin que Deo pote esser un Deo perfecte e juste, e anque un Deo misericordiose.
Alma 42:16 Nunc, le penitentia non haberea potite venir al homines, a minus que existeva un punition, que esseva anque illo eternal, como debe esser le vita del anima, in opposition al plano de felicitate, que esseva tamben equalmente eternal quanto le vita del anima.
Alma 42:17 Nunc, como poterea un homine repentir se, si non habeva peccato? como poterea ille peccar, si non existeva un lege? como poterea haber un lege, si non existeva un punition?
Alma 42:18 Nunc, esseva fixate un punition e esseva date un lege juste, lo que produce in le homine le remorso de conscientia.
Alma 42:19 Nunc, si non esseva date un lege - que si un homine occideva debeva morir - haberea forsan ille pavor de morir si occideva?
Alma 42:20 E in ultra, si non habeva essite date un lege contra le peccato, le homines non haberea pavor de peccar.
Alma 42:21 E si non habeva essite date un lege, si le homines peccava, que poteva facer le justitia, o anque le misericordia, perque illo non haberea habite necun derecto sur le creatura?
Alma 42:22 Ma esseva date un lege, e un punition esseva fixate, e esseva concedite le penitentia; penitentia que le misericordia exige; alteremente le justitia reclama le creatura e applica le lege, e le lege inflige le punition. Si non esseva assi, le operas del justitia esserea destruite, e Deo cessarea de esser Deo.
Alma 42:23 Ma Deo non cessa de esser Deo, e le misericordia reclama le penitente, e le misericordia veni a causa del expiation; e le Expiation face averar le resurrection del mortos. E le resurrection del mortos reconduce le homines al presentia de Deo; e assi illes es restituite a su presentia, pro esser judicate secundo lor operas, secundo le lege e le justitia.
Alma 42:24 perque le justitia pone in acto tote su requestas, e anque le misericordia reclama toto lo que es sue; e assi necun, salvo qui se repente vermente, essera salvate.
Alma 42:25 Perque tu crede que le misericordia pote robar le justitia? Io te dice: No, in necuno puncto. Si assi esseva, Deo cessarea de esser Deo.
Alma 42:26 E assi Deo realisa su grande e eternal propositos que esseva preparate desde le fundation del mundo. E assi adveni le salvation e le redemption del homines, e anque lor destruction e lor infelicitate.
Alma 42:27 ergo, oh filio mie, quicunque vole pote venir a biber liberemente del aquas de vita; e qui non vole venir, non es obligate; ma al ultime die le essera restituite secundo su actos.
Alma 42:28 Si ille ha desiderate facer le mal e non se ha repentite durante su jornos, le essera restituite le mal, secundo le restauration de Deo.
Alma 42:29 e nunc, filio mie, io desidera que tu non te lassa plus turbar per iste cosas, e que te lassa turbar solmente per tu peccatos, con celle turbation que te portara al penitentia.
Alma 42:30 Oh filio mie, io desidera que tu non nega plus le justitia de Deo. Tu non debe cercar plus de justificar te minimemente a causa de tu peccatos, negante le justitia de Deo; ma lassa un ample spatio in tu corde per le justitia de Deo, su misericordia e su longanimitate; e lassa que isto te abassa in le pulvere in humilitate.
Alma 42:31 e nunc, filio mie, tu es appellate per Deo a predicar le parola a iste populo. E nunc, filio mie, vade per tu via, proclama le parola con veritate e sobrietate, a fin que tu pote conducer le animas al penitentia, a fin que le grande plano de misericordia pote reclamar los. E io spera que Deo te concede secundo mi parolas. Amen.
Capitulos:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63
Libros:
Intro 1Nephi 2Nephi Jacob Enos Jarom Omni Parolas Mosiah Alma Helaman 3Nephi 4Nephi Mormon Ether Moroni