Libro de Mormon - Alma - Capitulo 22
Aaron instrue le patre de Lamoni in merito al Creation, al Cadita de Adam e al Plano de Redemption per medio de Christo - le rege e tote su familiares illes se converte - como le pais esseva dividite inter Nephitas e Lamanitas. Circa 90-77 a.C.
Alma 22:1 Nunc, dum Ammon stava assi a instruer continuemente le populo de Lamoni, nos tornara al narration de Aaron e de su fratres; perque, post que ille lassava le pais de Midoni, ille esseva conducite per le Spirito al pais de Nephi, mesme al habitation del rege que regnava super tote le pais excepte le pais de Ismael; e ille esseva le patre de Lamoni.
Alma 22:2 E adveniva que ille entrava in le palatio del rege, con su fratres, e illes se inclinava ante le rege dicente: oh rege, nos es le fratres de Ammon, qui tu ha liberate del prision.
Alma 22:3 e nunc, oh rege, si tu volera sparniar nostre vitas, nos essera tu servos. E le rege les diceva: altia vos, perque io vos accordara le vita, e io non permittera que vos sia mi servos; ma io insiste perque vos me insenia, perque mi mente ha essite multo turbate a motivo del generositate e del grandor del parolas de vostre fratre Ammon; e io desidera cognoscer per qual motivo ille non ha venite a Midoni con vos.
Alma 22:4 E Aaron diceva al rege: le Spirito del Senior le ha appellate in altere loco; ille vadeva al pais de Ismael pro instruer le populo de Lamoni.
Alma 22:5 Nunc, le rege les diceva: que es isto que vos ha dicite circa le Spirito del Senior? iste es le cosa que mi turba.
Alma 22:6 E ancora, que es lo que diceva Ammon: Si vos vos repentira, vos essera salvate, e si vos non vos repentira vos essera rejectate al ultime die?
Alma 22:7 E Aaron le respondeva dicente: Crede tu que existe un Deo? E le rege diceva: Io sape que le Amalekitas dice que existe un Deo, e io les accordava de edificar sanctuarios pro poter reunir se e adorar le. E si tu nunc me dice que existe un Deo, io te crede.
Alma 22:8 Alora, quando Aaron audiva isto, su corde comenciava a gauder, e ille diceva: certemente como tu vive, oh rege, existe un Deo.
Alma 22:9 E le rege diceva: Deo es celle Grande Spirito que ha portate nostre patres foras del pais de Jerusalem?
Alma 22:10 E Aaron le diceva: Si, ille es celle Grande Spirito; e Ille ha create omne cosa, in celo e in terra. Crede tu in isto?
Alma 22:11 e ille diceva: Si, io crede que le Grande Spirito ha create omne cosa, e io desidera que tu me parla circa tote iste cosas; e io credera a tu parolas.
Alma 22:12 E adveniva que quando Aaron videva que le rege haberea credite a su parolas, ille initiava desde le creation de Adam, e ille legeva al rege le Scripturas: como Deo creava le homine a sue ipse imagine, e que Deo les dava commandamentos, e que a causa del transgression le homine habeva cadite.
Alma 22:13 E Aaron le exponeva le Scripturas desde le creation de Adam, e les explicava le cadita del homine, e su stato carnal, e anque le plano de redemption que habeva essite preparate desde le fundation del mundo, per medio de Christo, pro tote illes qui haberea credite in su nomine.
Alma 22:14 E habente le homine cadite, ille non poteva meritar nil per se mesme; ma le suffrentias e le morte de Christo expia per su peccatos, per medio del fide e del penitentia, etc.; e ille rumpe le ligamines del morte, a fin que le tumba non ha le victoria e le aculeo del morte sia inglutite per le sperantia de gloria; e Aaron exponeva tote iste cosas al rege.
Alma 22:15 E post que Aaron le habeva exponite tote iste cosas, le rege diceva: que debera io facer pro poter haber iste vita eternal del qual tu ha parlate? Si, que debera io facer pro poter nascer pro Deo, post haber extirpate iste spirito perverse de mi pectore, e reciper su Spirito, a fin de poter esser replenate de gaudio, e pro non esser rejectate al ultime die? Io renunciara a toto lo que io possede, si, io abandonara mi regno, pro poter reciper iste grande jubilo.
Alma 22:16 Ma Aaron le diceva: Si tu desidera iste cosas, si te prostrara ante Deo, si te repentira de tote tu peccatos e te prostrara ante Deo e invocara su nomine con fide, e si tu crede que lo recipera, alora tu obtenera le sperantia que tu desidera.
Alma 22:17 E adveniva que quando Aaron habeva dicite iste parolas, le rege se prostrava ante le Senior in geniculos; si, ille se prostrava a terra e ille clamava fortemente, dicente:
Alma 22:18 Oh Deo, Aaron me ha inseniate que existe un Deo; e si existe un Deo, e si tu es Deo, face me lo saper, e io abandonara tote mi peccatos pro cognoscer te, e pro poter esser resuscitate del mortos e esser salvate al ultime die. E nunc, quando le rege habeva dicite iste parolas, ille cadeva como morto.
Alma 22:19 E adveniva que su servos curreva a dicer al regina toto lo que habeva occurite al rege. E illa arrivava e quando illa videva le rege jacer como morto, e illa videva tamben Aaron e su fratres in pede como si illes esseva le causa de su cadita, illa se incholerisava contra illes e illa commandava a su servos, o in altere parolas al servos del rege, de prender les e de occider les.
Alma 22:20 Nunc, le servos habeva vidite le causa del cadita del rege, ergo illes non osava mitter le manos supra Aaron e su fratres; e illes implorava le regina, dicente: perque nos commanda tu de occider iste homines, quando un sol de illes es plus potente de nos totos? Dunque nos caderea ante illes.
Alma 22:21 Nunc, quando le regina videva le timor del servos, illa comenciava tamben a timer grandemente que qualque mal cadeva supra illa. E illa commandava a su servos de vader e appellar le populo pro occider Aaron e su fratres.
Alma 22:22 Nunc, quando Aaron videva le determination del regina, e cognoscente anque le duressa de corde del populo, ille timeva que se reunirea un grande multitude e que haberea un grande contention e disordines inter illes; Aaron dunque extendeva le mano e altiava le rege de terra, e le diceva: altia te. E ille se altiava in pede, e ille recuperava su fortias.
Alma 22:23 Nunc, isto esseva facite in presentia del regina e de multe del servos. E quando illes videva isto, illes se meraviliava grandemente e illes comenciava a timer. E le rege avantiava e comenciava a predicar les: E ille predicava in modo que tote su familia se converteva al Senior.
Alma 22:24 Nunc, un multitude se habeva reunite a causa del ordine del regina; e comenciava a haber grande murmuration inter illes a causa de Aaron e su fratres.
Alma 22:25 Ma le rege avantiava inter le populo e les parlava. E illes se pacificava con Aaron e les qui esseva con ille.
Alma 22:26 E adveniva que quando le rege videva que le populo se habeva pacificate, ille faceva in modo que Aaron e su fratres avantiava in medio al multitude pro predicar les le parola.
Alma 22:27 E adveniva que le rege emanava un proclamation in tote le pais, inter tote le populo que habitava in su dominios e in tote le regiones circumstante, le qual confinava con le mar, a oriente e a occidente, e illo esseva dividite per le pais de Zarahemla per un stricte banda de deserto que curreva desde le mar oriental usque al mar occidental, e circumfereva le costa e le confines del deserto que esseva a nord, apud le pais de Zarahemla, usque al confines de Manti, apud le fonte del fluvio Sidon, que flueva de oriente verso occidente. E assi esseva separate le Lamanitas e le Nephitas.
Alma 22:28 Nunc, le parte plus indolente del Lamanitas viveva in le deserto e habitava in tentas; e illes esseva dispersate in tote le deserto a occidente, in le pais de Nephi; si, e anque a occidente del pais de Zarahemla, in le confines juxta le costa, e a occidente in le pais de Nephi, in le loco del prime hereditate de lor patres; e assi le confines curreva longe le costa.
Alma 22:29 habeva tamben multe Lamanitas a oriente, juxta le costa, ubi le Nephitas le habeva expellite. E assi le Nephitas esseva quasi circumferite per le Lamanitas; nonobstante le Nephitas se habeva apropriate de tote le partes septentrional del pais que confinava con le deserto, al fonte del fluvio Sidon, de oriente a occidente, confinante con le deserto; a nord, usque ad arrivar al pais que illes appellava Abundantia.
Alma 22:30 E illo confinava con le pais que on appellava Desolation, que esseva tan remote a nord penetrante in le pais que habeva essite habitate per un populo e habeva essite destruite, de cuje ossos nos ha ja parlate, que esseva discoperite per le populo de Zarahemla, essente le loco de lor prime disbarcamento.
Alma 22:31 E de ibi illes ascendeva usque al deserto meridional. Assi le pais a nord esseva appellate Desolation, e le pais a sud esseva appellate Abundantia, e illo esseva plen de omne sorta de animales salvage de omne specie, un parte del qual habeva venite del nord in cerca de nutrimento.
Alma 22:32 e nunc, le distantia inter le mar oriental e le mar occidental, sur le linea inter Abundantia e Desolation, esseva solmente de un jorno e medio de viage pro un nephita; e assi le pais de Nephi e le pais de Zarahemla esseva quasi circumferite per le aqua, e habeva inter le terra del nord e le terra del sud un stricte banda de terra.
Alma 22:33 E adveniva que le Nephitas se habeva installate in le pais de Abundantia, desde le mar oriental usque al mar occidental, e assi le Nephitas in lor sagessa, con lor guardas e armeas, habeva continite le Lamanitas al sud, a fin que in tal modo illes non poteva haber plus possessiones a nord, pro non invader le pais al nord.
Alma 22:34 ergo le Lamanitas non poteva haber altere possessiones salvo in le pais de Nephi e in le deserto circumstante. Nunc, isto esseva prudente de parte del Nephitas: perque essente le Lamanitas lor inimicos, illes non voleva subjacer a lor attaccos de omne parte, e illes habeva assi un territorio ubi poter fugir secundo lor desiderios.
Alma 22:35 e nunc, post haber io narrate isto, io retorna de nove al historia de Ammon e Aaron, Omner, Himni e de lor fratres.
Capitulos:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63
Libros:
Intro 1Nephi 2Nephi Jacob Enos Jarom Omni Parolas Mosiah Alma Helaman 3Nephi 4Nephi Mormon Ether Moroni