Epistola de Jacobo Capitulo 1

1  Jacobo, servo de Deo e del Senior Jesus Christo, al dece-duo tribos que es in dispersion, salute. 

2  Fratres mie, considera como motivo de complete allegressa le varie probas per le qual vos passa, 

3  sapente que le proba del vostre fide produce constantia. 

4  E le constantia compli a plen su opera in vos, a fin que vos sia perfecte e complete, in nil 
   mancante. 

5  Que si alcuno de vos manca de sapientia, que lo pete a Deo que dona a totos liberalmente sin 
   reprochar, e le essera donate. 

6  Mais que lo pete con fide, sin dubitar; perque qui dubita es simile a un unda de mar, agitate per 
   le vento e pulsate hic e ibi. 

7  Non pensar le tal homine que recipera alco ab le Senior, 

8  essente homine de animo duple, instabile in tote su vias. 

9  Mais le fratre de humile condition pote glorificar se in su exaltation; 

10 e le ricco, in su humiliation, perque ille passara como le flor del herba. 

11 Le sol se altia con su calor ardente e face siccar le herba, e su flor cade, e le beltate de su 
   apparentia peri; assi anque le ricco marcescera in su vias. 

12 Beate es le homine que supporta le proba; perque, post le proba ille recipera le corona del vita, 
   que le Senior ha promittite a illes qui ama Deo.

13 Nemo, quando es tentate, debe dicer: Io es tentate per Deo; perque Deo non pote esser tentate per 
  le mal, e Ille non tenta alcuno;

14 ma cata un es tentate per su ipse concupiscentia que le attrahe e le captura. 

15 E postea, le concupiscentia habente concipite, parturi le peccato; e le peccato, quando es 
   consummate, produce le morte. 

16 Non errar, mi amate fratres;

17 omne bon dono e cata dono perfecte veni ab le alto, descendente ab le Patre del astros luminose 
   apud le qual non ha variation ni umbra de cambiamento. 

18 Ille nos ha generate de su ipse voluntate mediante le parola de veritate, a fin que nos sia in 
   certe modo le primitias de su creaturas. 

19 Isto vos lo sape, mi amate fratres; mais sia omne homine prompte ad ascoltar, tardive a parlar, 
   lente al ira;

20 perque le ira del homine non opera le justitia de Deo. 

21 Ergo, depone omne immunditia e superfluitate de mal, e recipe con mansuetude le Parola que ha 
   essite plantate in vos, e que pote salvar vostre animas. 

22 E sia vos facitores del Parola e non solmente auditores, illudente vos mesme. 

23 Perque, si uno es auditor del Parola e non facitor, ille es simile a un homine que mira su natural 
   visage in un speculo;

24 e post haber se reguardate, ille se retira e subito oblida su imagine.

25 Mais qui reguarda ben intro in le lege perfecte, que es le lege del libertate, e persevera in 
   illo, iste, non essente un auditor oblidabile mais un facitor del opera, ille essera beate in 
   su operar. 

26 Si uno pensa de esser religiose, e non tene a freno su lingua mais seduce su corde, su religion 
   es van.

27 Le religion pur e immaculate ante Deo le Patre es iste: visitar le orphanos e le viduas in lor 
   afflictiones, e conservar se immaculate ex le mundo.

---

1 2 3 4 5

---

Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev