កម្ពុជសុរិយា/ឆ្នាំទី១/3
| ←កាលាមសូត្រ ព្រះវិមលធម្ម ថោង ប្រែ-រៀបរៀង | កម្ពុជសុរិយា, ឆ្នាំទី១ (១៩២៦-២៧) ប្រកាសក្រសួងព្រះរាជបណ្ណាល័យ ដោយ? |
និយាយពីលោក អូគុស្ត-ប៉ាវី→ |
ប្រកាស[1]
ក្រសួងព្រះរាជបណ្ណាល័យ គិតតាំងឲ្យប្រឡងវិជ្ជាតែងល្បើកជាពាក្យរាយបីយ៉ាង ក្នុងមួយយ៉ាងឲ្យរង្វាន់ជាប្រាក់ពី១០០រៀលឡើងទៅ ។ មួយយ៉ាងឲ្យតែងល្បើកដំណាលកេរ្តិ៍កាលពីដើម តែងជាសេចក្ដីថ្លែងរឿងនីមួយៗ នៅក្នុងរាជសម្បត្តិព្រះបាទសម្ដេចព្រះអង្គឌួង ឬព្រះអង្គចន្ទ ។
២ – យ៉ាងឲ្យប្រែគម្ពីរបាលីអ្វីនីមួយជាភាសាខេមរៈ ដែលពុំទាន់បោះពុម្ពចេញជាភាសាខ្មែរនៅឡើយ ។
៣ – យ៉ាងឲ្យតែងល្បើកសាស័ព្ទពីសេចក្ដី ដែលជាតិខ្មែរប្រាស្រ័យរាប់អានគ្នាទៅវិញទៅមក គឺប្រាស្រ័យចំពោះទៅអ្នកដែលជាមិត្រសាលោហិត ក្នុងបន្ទុកមួយជាមួយគ្នាក្ដី ចំពោះពីគ្រួសារទីទៃៗពីគ្នាក្ដី ចំពោះលើមិត្រវិសាសៈ ឬជាអ្វីជាមួយគ្នាក្ដី របៀបនៃត្រកូលមនុស្សទាំងបួន គឺព្រះសង្ឃ ស្ដេច មន្ត្រី រាស្ត្រ ដែលមានឧបការនឹងគ្នាទៅវិញទៅមក ។ បើឈ្មោះណាចង់ប្រឡងត្រូវឲ្យតែងសេចក្ដីដំណាល រឿងតាមស្ថានដែលខ្លួនយល់គួរធ្វើ បើនឹងធ្វើតែ១រឿងឬច្រើនរឿងក៏បានដែរ តែក្នុង១រឿងកុំឲ្យហួសពី២៥០ទំព័រ ។
ក្នុងរវាង៤ខែ រាប់ពីខែឧកតូប ឆ្នាំ ១៩២៦ ឲ្យផ្ញើសេចក្ដីដែលតែង [ 14 ]នោះទៅក្រសួងព្រះរាជបណ្ណាល័យ ហើយឲ្យត្រូវកត់សំគាល់នាមត្រកូល និងទីលំនៅរបស់ខ្លួនផង ។
ឯរឿងល្បើកនានា ដែលបានតែងធ្វើហើយនោះ ក្រសួងព្រះរាជបណ្ណាល័យ នឹងដាក់ឲ្យក្រុមជំនុំខាងបោះពុម្ពពិនិត្យមើលវិជ្ជាការថ្វីដៃ អ្នកណាល្អនឹងឲ្យរង្វាន់ ជាប្រាក់ពី១០០រៀលឡើងទៅ រួចសេចក្ដីដែលតែងនោះ នឹងបោះពុម្ពចេញតាមការ ។
- ↑ អត្ថបទនេះ មានចុះក្នុងកម្ពុជសុរិយា ក្បាលលេខ៤ ឆ្នាំ ១៩២៦ – ២៧ ។