Il chapè a trais pizs/10

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Il chapè a trais pizs  (1893)  by Pedro Antonio de Alarcón
Dal spalier
[ 20 ]

X.

Dal spalier.

Durante quaists discuors dels contadins, chi salüdaivan il Sigr. Corregidor, scuaiva e bagnaiva Duonna Frasquita con granda chüra la plazzetta, chi serviva da cortil al mulin, e collochaiva üna [ 21 ]mezza dunzaina d's-chabels suot il pü spess fögliam della vit, tratta a spalier, sülla quela s'avaiva rampcho barba Lucas, tagliand giò las megldras üjas e las lavond artisticamaing in üna chavagna.

«Schi, schi, Frasquita», dschaiva barba Lucas giò dal ot del spalier, «il Sigr. Corregidor ais inamuro bugramaing in te» .....

«Que t'han eau già dit da löng innò» replichet la muglier.

«Ma lascha'l pür languir! Guarda, Lucas, cha tü non dettast giò!»

«Sto sainza pisser, eau'm tegn bain ... Eppür, tü pleschast zuond al Signur .....»

«Sainta! lascha quaist discuors d'üna vart», l'interrumpet ella. «Eau se memma bain a chi eau plesch ed a chi na. Be ch'eau savess eir, perche eau non plesch a te.»

«Perche tü est taunt trida», respundet barba Lucas.

«Pür taidla .... trida tuot que tü voust, sun eau tuottüna capace, dad ir sü e't bütter culs chazs amunt!» —

«Pü facilmaing podess que arriver, ch'eau non at laschess pü gnir giò dal spalier .....»

«Saj' uschè e cur mieus adoratuors gnaron, dscharon els, cha nun sajans duos schimgias ...»

«Ed els avessan radschun: perche üna schimgia est tü ed aunch' üna viva, ed eau sumagl eir ad üna schimgia cun quaista goba. —

— «Chi'm plescha fich bain!» —

— «Allur' at plascherò quella del Corregidor auncha pü bain, siand pü granda cu la mia.» — [ 22 ]

— «Via, via! Don Lucas ... Ch'El non saja taunt dschinglius! —

«Eau, dschinglius da quaist vegl sgurlun? Al contrari, eau m'allegr fich, ch'el t'ama.» —

«Perche?»

«Perche il pcho porta la pönitenza! Tü non il poust mê amer ed eau sarò intaunt il vair Corregidor della citted!» —

— «Guarda be che vanited! Figüra't, ch'eau gniss a l'amer ...... Ün vezza dellas bellas nel muond!»

«Poch m'importess .......»

«Perche?»

«Perche, allura non füssast pü tü e non siand tü pü quella, cha tü est, u scu eau crai, cha tü sajast, fess eau poch cas, cha'ls dimunis at portessan.»

— «Bun, che fessast però in cas simil?»

«Eau? que nun se cau! Perche, siand allura ün oter e na quel, ch'eau sun uossa, non poss eau neir m'imaginer, que ch'eau pensess .....»

«E perche füssast allur' ün oter?»

«Perche uossa sun eau ün hom, chi craja in te, scu se stess e chi non ho otra vita, cu quaista fê. Conseguentamaing, morind quaista cretta in te, moriss eau, u'm convertiss in ün oter hom, vivess in oter möd; a'm paress d'esser be naschieu, eau avess ün oter intern. Eau non se dimena, que ch'eau fess con te .... Forse cumanzess eau a rir ed at volvess las rains ...... A poss der ..... Ma guarda, che gust ch'avains da'ns fer gnir la [ 23 ]noscha glüna sainza bsögn! Che'ns importa cha tuots ils corregidors del muond t'aman? Non est tü mia Frasquita?»

«Schi, tü barbar», respundet la Navarraisa, riand a tuot podair. «Eau sun tia Frasquita e tü est il Lucas da mi' orma, pü trid cu'l ban-ban, con pü talent da tuots ils homens, pü bun cu'l paun e pü amo .... Ah! quanto al amo vzarost allura, cur tü descendast dal spalier! Prepara't a clapper pü schleppas e strüfs d'uraglia, cu chavels, cha tü hest sün cho! Ma tascha! Che vez eau? Il Signur Corregidor vain d'allò be sulet ....... ed uschè bod ..... Quel vain sün qualche fin!»

«Ebbain, badainta'l vi e non al dir, ch'eau saja sül spalier. El vain a't fer üna declaraunza a quatter ögls, crajand da me la fer, intaunt ch'eau dorm la siesta. Eau'm vögl divertir, sentind si' explicaziun.»

Uschè dschet barba Lucas, consegnand la chavagna a sia muglier.

«Tü hest üna bun' idea», exclamet ella, squassand dal rir.

«Quel diavel da Madrilaun! Che crajero'l, ch'el saja ün corregidor per me! Ma co ais el ... Sgür cha Gardugna, chi'l seguiva a qualche distanza, sto zuppo alla sumbriva. Che impertinenza! Zoppa't bain bain davous la föglia, cha uossa poderons rir da pü da que, cha tü't figürast.»

E, dit quaist, cumanzet la bella Navarraisa a chanter ün fadango andalusiaun, chi l'eira già taunt familier, cu las chanzuns da sia patria.