Page:Il chapè a trais pizs.djvu/31

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

noscha glüna sainza bsögn! Che'ns importa cha tuots ils corregidors del muond t'aman? Non est tü mia Frasquita?»

«Schi, tü barbar», respundet la Navarraisa, riand a tuot podair. «Eau sun tia Frasquita e tü est il Lucas da mi' orma, pü trid cu'l ban-ban, con pü talent da tuots ils homens, pü bun cu'l paun e pü amo .... Ah! quanto al amo vzarost allura, cur tü descendast dal spalier! Prepara't a clapper pü schleppas e strüfs d'uraglia, cu chavels, cha tü hest sün cho! Ma tascha! Che vez eau? Il Signur Corregidor vain d'allò be sulet ....... ed uschè bod ..... Quel vain sün qualche fin!»

«Ebbain, badainta'l vi e non al dir, ch'eau saja sül spalier. El vain a't fer üna declaraunza a quatter ögls, crajand da me la fer, intaunt ch'eau dorm la siesta. Eau'm vögl divertir, sentind si' explicaziun.»

Uschè dschet barba Lucas, consegnand la chavagna a sia muglier.

«Tü hest üna bun' idea», exclamet ella, squassand dal rir.

«Quel diavel da Madrilaun! Che crajero'l, ch'el saja ün corregidor per me! Ma co ais el ... Sgür cha Gardugna, chi'l seguiva a qualche distanza, sto zuppo alla sumbriva. Che impertinenza! Zoppa't bain bain davous la föglia, cha uossa poderons rir da pü da que, cha tü't figürast.»

E, dit quaist, cumanzet la bella Navarraisa a chanter ün fadango andalusiaun, chi l'eira già taunt familier, cu las chanzuns da sia patria.