...ესე უთუო, უთუმცო, მიზეზშემოუღებელი და ყოვლისა თათბირისა, ხუანჯისა და ხლათისაგან გამოღებული, ჩუენდა დღედ სიკუდილამდის გათავებულ-გათავებადი წიგნი, ფიცი და პირი გიბოძეთ ჩუენ, ბედნიერისა და სახელგანთქმულისა ხელმწიფისა, მეფეთ-მეფისა დავითის ძემან პატრონმან მეფემან ლუარსაბ, და ჩემთა ძმათა: პატრონმან ადარზან და პატრონმან რამაზ, თქუენ, ზევდგინისძეთა, ამილახორისა თაყას შვილთა: ამილახორსა ბარზის, ფარემუზს და იოთამს.
ასრე და ამა პირსა ზედა, გულმართლად და გულგაწმედით ვიყუნეთ თქუენნი უზიანონო და თქუენთუის კარგნი და მოპატივენი თქუენსა. სხუა თქუენი გუარის კაცი არა ვირჩიოთ, არცა გაუკითხავად შემოგიბეზღოთ. და, თუ ვინმემ თქუენი თავი შემოგუაბეზღოს, გაგიკითხოთ. და, თუ მართალნი გამოხუიდეთ, შემბეზღებელი კაცი არა დაგიმალოთ. არცა გაუკითხავად გაგიწყრეთ. არცა ჩემსა გუარის კაცსა და არცა შენს გუარის კაცსა და არცა სხუას კაცსა შენ და შენი ძმანი საძალოდ და საძაბუნოდ არა დაგანებოთ. რაც შეგუეძლოს, ძალი მოგცეთ და მოგეხმარნეთ. და, რაცა მამულისა და სახელოსა მქონებელნი იყუნეთ, მისგან არა დაგამცროთ.
თუ მოხისი მე ვიშოო, თქუენ მოგცე და არა დაგიჭირო. და, თუ სხუათგან იშოვო, ჩემით უზიანო საქმითა, არა დაგეცილოთ. იოთამს ფიცი აუხსნათ, რაცა თქუენი მკუიდრი მამულები თქუენგან მოღებით ვისმე აქუს, მისი სააჯოსა კარი არა დაგიჭიროთ. ღაზნელისძის მამული, რარიგადცა ღაზნელისძესა უანდერძებია, იმა წესითა არა მოგეშალოს და გქონდეს.
ამისდა გათავებისა თავსმდებად ღმერთი და ყოველნი მისნი წმიდანი მოგუიცემიან და კაცთაგან სახლისუხუცესი ივანე და თურმანისძე როსტევან.