ქავთარ ლაკუზაძემ და მისი შვილებმა დავითმა და აღბუღამ სვეტიცხოველს შესწირეს ძ ა გ ნ ა კ ო რ ნ ა თ ა ნარღუევითა თავიანთი მკვიდრი მამული ვენახი პ ა წ ა წ ა ს ძ ე უ ლ ი კათალიკოზ ელიოზის დროს და გაიჩინეს აღაპი.
1399-1419 წწ. - დაწერილი ქავთარ ლაკუზასძისა სვეტიცხოვლისადმი
Jump to navigation
Jump to search
ქართული სიგელ-გუჯრები
საბუთის აღწერილობა[edit]
დედანი: დაკარგულია, სინოდის კანტორის მცხეთის საბუთები № 150.
პირები:
- სინოდის კანტორის № 507 პირების კრებული - № 299 (დაკარგულია).
გვაქვს თ.ჟორდანიას ძალიან შემოკლებული შინაარსი და სინოდის კანტორის დავთარში საბუთის შინაარსი.
შინაარსი:
საბუთის შინაარსი[edit]
საბუთის პუბლიკაციები[edit]
ფონდი 1451 - IV - გუჯართა აღწერილობის დავთარი[edit]
"ლაკურაძის ქავთარისა და შვილთა მისთა დავით და აღბუღასაგან შეწირულობის წერილი, რომლითაც შეუწირავსთ ძაგნაკორნათა, ნარღუევთა, თავიანთი მკვიდრი მამული ვენახი პაწაწასძეული, ბრაჭელსა და კრებულის მის ვენახს გვერდით, მითა სამართლიანითა მზღვრითა. ბოლოს ხელმოუწერელ არს და უბეჭდო."
1897 - თედო ჟორდანია - ქრონიკები - წ. II - გვ.217-218[edit]
...მე, გლახაკმან ლაკუზასძემან ქავთარ, ჩემისა სულისა სააღაპედ... მოგახსენე... (მცხეთას და კათალიკოზს ელიოზს).
კორნათა ნარღვევთა ჩუენი მკვიდრი მამული ვენახი პაწაძასძეული... (აღნიშნულია საზღვრები).
შემწირველს გაუჩენია ერთი აღაპი წელიწადში. სიგელის ბოლოს დახატულია წითელი ფერადით მწოლიარე ირემი.