គតិលោក/ភាគទី៦/8
រឿងឆ្មាស្រុក ១ នឹងចាបពូក ១
មានឆ្មាស្រុក ១ ចាបពូក ១ នាយគេចិញ្ចឹមនៅជាមួយគ្នា ថ្ងៃមួយមានចាបព្រៃ ១ ហើរមកទំនៅទីជិតជាមួយគ្នា ថ្ងៃមួយមានចាបព្រៃ ១ ហើរមកទំនៅទីជិតនៃចាបពូកនោះ ហើយពោលពាក្យតិះដៀលចាបនៅក្នុងទ្រុងជាភាសាសកុណជាតិ ឯចាបនៅក្នុងទ្រុងក៏កើតទោសោឡើង តាំងជេរប្រទេចទៅចាបព្រៃវិញ ចាបទាំងពីរកើតជម្លោះជេរគ្នាទៅវិញទៅមក តែនឹងប្រចឹកគ្នាពុំបាន ព្រោះ ១ នៅក្នុងទ្រុង ១ នៅក្រៅទ្រុង ។ ឯឆ្មាស្រុក បានឮចាបទាំងពីរឈ្លោះគ្នាដូច្នោះ ក៏ខឹងនឹងចាបព្រៃថា អាសត្វចង្រៃ ហេតុអ្វីវាមកឈ្លោះប្រកែកនឹងចាបជាសំឡាញ់អញអេះ បើដូច្នេះអញនឹងជួយចាបជាសំឡាញ់ចុះ គិតហើយឆ្មានោះលបទៅចាប់ចាបព្រៃនោះបាន ហើយទំពាស៊ីសាច់ចាបព្រៃកើតក្ដីឆ្ងាញ់ពិសា ទើបថាអញមិនដឹងជាសាច់ចាបព្រៃមានរសជាតិឆ្ងាញ់ដល់ម្ល៉េះសោះ បើដូច្នេះចាប់ដើមតាំងពីថ្ងៃនេះទៅ អញនឹងស្វែងចាប់ចាបព្រៃអាស្រ័យជាចំណីខ្លួន ឆ្មានោះគិតដូច្នោះហើយ ពីថ្ងៃនោះមកតាំងស្វែងលបចាប់ចាបព្រៃ អាស្រ័យជានិរន្ត៍រ ថ្ងៃមួយឆ្មានោះរកចាប់ចាបព្រៃពុំបាន កើតញ៉ាមមាត់អត់ពុំបាន ទើបហែកទ្រុងចូលទៅចាប់ចាបជាសំឡាញ់បរិភោគតាមក្ដីប្រាថ្នាខ្លួនហោង ។
រឿងនេះ បានគតិដល់បុគ្គលជានាហ្មឺនធំ ឬចៅហ្វាយស្រុក ដែលពុំធ្លាប់លក់រាស្ត្រប្រជាម្ដងសោះនោះអធ្យាស្រ័យក៏ល្មមសមគួរ តែបើបានលក់រាស្ត្របានប្រាក់មាសម្ដងហើយ កើតញ៉ាមអត់ពុំបានដល់ក្រោយមិនយល់មុខនរណា ចេះតែលក់ទាំងអស់ទោះសាច់ញាតិសន្ដានខ្លួនក្ដី ក៏ចេះតែលក់មិនរើសមុខថានរណាឡើយ កើតដោយញ៉ាមបាន ដូចយ៉ាងឆ្មាស្រុកស៊ីចាបសំឡាញ់ខ្លួននោះឯង ។ ចប់តម្រាគតិញ៉ាមមាត់អត់ពុំបានទី ៣០ ។