គតិលោក/ភាគទី២/3
| ←រឿងមុន | គតិលោក, ភាគទី២ by រឿងលោកគ្រូចៅអធិការវត្តកោះ |
រឿងបន្ទាប់→ |
រឿងលោកគ្រូចៅអធិការវត្តកោះ
កាលនោះមានបុរសម្នាក់វាដឹងថា លោកចៅអធិការវត្តកោះស្រុកទន្លេធំ លោកនោះបរិបូណ៌ដោយលាភសក្ការៈច្រើន ចំរើនចិត្តប្រព្រឹត្តទៅក្នុងលោក បង្កើតសេចក្ដីលោភរឿយៗ ។ ថ្ងៃ ១ បុរសពាលម្នាក់វាស្លៀកពាក់រៀបរយសុភាពរាបសា ប្រើអាការកិរិយាដូចជាឧបាសកអ្នករក្សាសីល ដែលមានសទ្ធាក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ចូលទៅរកលោកចៅអធិការៗ ក៏ធ្វើបដិសណ្ឋារៈទទួលតាមសមគួរ ។ ចៅពាលក៏និយាយថា ខ្ញុំករុណានឹងគិតធ្វើបុណ្យម្ដាយក្នុងខែប្រាំងនេះ ឯគ្រឿងទេយ្យទានគឺត្រៃចីវរ ចំណែកខាងលោកឡើងខ្នានមាតិកានោះ ក៏បានជាវគេស្រេចអស់ហើយ ត្រៃចីរខាងលោកទេសនាសង្គាយនាគ្រែ ៣ នោះ ក៏បានចាត់ចែងស្រេចអស់ហើយ នៅតែត្រៃចំណែកអភិធម្មនោះ ពុំទាន់ធ្វើនៅឡើយ ព្រោះបងប្អូនកូនប្រពន្ធ ខ្ញុំករុណាពីគ្រោះយល់ព្រមគ្នាថា លោកឡើងព្រះអភិធម្មនោះ គួរដល់ព្រះតេជ ព្រះគុណជាម្ចាស់នេះ ខ្ញុំករុណាមកនេះ សូមអារាធនានិមន្តព្រះតេជព្រះគុណឡើងព្រះអភិធម្ម នាំផ្លូវឲ្យមាតាខ្ញុំករុណាក្នុងការបុណ្យនេះឲ្យទាន ឯត្រៃសម្រាប់ប្រគេននោះ ចាំមកមើលត្រៃព្រែរបស់ព្រះតេជព្រះគុណឯនេះ ជាព្រះគុណសព្វព្រះហឫទ័យព្រៃបែបណា ក៏នឹងទិញព្រែខ្នាតនោះឲ្យត្រូវព្រះហឫទ័យ សូមទានព្រែត្រៃគំរូមើលនឹងបានចាត់ចែងតាម ឯលោកចៅអធិការឮចៅពាលពោលត្រូវចិត្តដូច្នោះហើយ ក៏តបថាចំរើនពរ ត្រៃព្រែអាត្មាភាពមានខ្លះដែរ តែមិនសូវត្រូវចិត្តអាត្មាប៉ុន្មានទេ បើឧបាសកមានសទ្ធាយ៉ាងនេះ មានតែទៅមើលត្រៃឯផ្សារត្រើយម្ខាង ព្រែយ៉ាងណាក៏មាន សូមទានបើដូច្នោះ និមន្តព្រះតេជព្រះគុណជូនខ្ញុំ ព្រះករុណាទៅមើល បើត្រូវព្រះហឫទ័យព្រែបែបណា ខ្ញុំព្រះករុណានឹងជាវបែបនោះមកធ្វើប្រគេនចំរើនពរ បានមិនអីទេ ថាហើយចៅអធិការហៅប្រើកូនសិស្សឲ្យទៅរៀបទូកក្ដារ ឯក្មេងកូនសិស្សក៏នាំគ្នារៀបទូកបញ្ចុះលោកគ្រូនឹងចៅពាលនោះ ចែវឆ្ពោះត្រង់ទៅដល់ត្រើយម្ខាង ទំនងយ៉ាងផ្សារស្រុករកាកោង ទើបចាត់ឲ្យអ្នកចែវនៅចាំទូក លោកចៅអធិការក៏នាំចៅពាលនឹងក្មេងស្ពាយយាមឡើងទៅផ្សារ ដើរទៅដល់ផ្ទះចិនៗ ក៏និមន្តឲ្យចូលទៅ ចិនឃើញលោកគ្រូធំមកផ្ទះខ្លួន ក៏ត្រេកអររៀបអាសនានិមន្តលោកឲ្យគង់ហើយសួរថា លោកគ្រូម្ចាស់និមន្តមកដោយត្រូវការអ្វី ? ។
ចំរើនពរ អាត្មាភាពជូនឧបាសកនេះមកទិញព្រែធ្វើត្រៃ ព្រែសៀងហៃយ៉ាងល្អនោះ តើជាមានខ្លះដែរ ឬអ្នកដង្ខៅ ។
ករុណាម្ចាស់មានខ្លះដែរ លោកគ្រូម្ចាស់ត្រូវការខ្ញុំករុណានឹងយកមកប្រគេនទតមើល ។ ចំរើនពរយកមកមើលអ្នកដង្ខៅ ។ ចិនក៏រើព្រែច្រើនក៏ស្រាយលាតឲ្យលោកគ្រូនឹងចៅពាលនោះមើល លុះរើសមើលទៅបានព្រែល្អ២ កី លោកចៅអធិការក៏និយាយទៅកាន់ចៅពាលនោះថា ព្រែ ២ កីនេះត្រូវចិត្តអាត្មាហើយ បើអ្នកត្រូវការនឹងសាងត្រៃ គប្បីយកព្រែខ្នាតនេះចុះ ។ ចៅពាលក៏តបថា ករុណាម្ចាស់បើព្រះតេជ ព្រះគុណសព្វព្រះហឫទ័យហើយ ខ្ញុំករុណានឹងជាវ ចុះថ្លៃថ្នូរប៉ុន្មានអ្នកដង្ខៅ ។ ចិនក៏កាត់ថ្លៃ ៥០ រៀលជាការដាច់ខាត ចៅពាលក៏ថា បាទខ្ញុំបាទយកហើយ ធ្វើម្ដេចឯងប្រារព្ធធ្វើបុណ្យ ចំពោះព្រះតេជ ព្រះគុណហើយ ទោះថ្លៃយ៉ាងណាក៏ចេះតែយក តែប្រាក់ខ្ញុំជាប់មកនេះតែ ២០ រៀលទេ មិនគ្រប់គ្រាន់ បើដូច្នេះសូមនិមន្តព្រះគុណនៅគង់រង់ចាំ ខ្ញុំព្រះករុណានឹងទៅយកប្រាក់អំពីបងនៅភូមិលើមកបង្រ្គប់ លោកចៅអធិការក៏ថាចំរើនពរ អញ្ជើញទៅឲ្យឆាប់ចុះ អាត្មានៅរង់ចាំនៅនេះ ឯចៅពាលក៏លាលោកនឹងចិនទៅភូមិលើ ដើរអមទៅកំពង់ដែលចតទូក ហើយប្រាប់កូនសិស្សដែលចែវទូកមកនោះថា ឥឡូវព្រះតេជព្រះគុណច្រើឲ្យយើងនាំចៅឯងទៅយកប្រាក់ ៥០ រៀលឯកុដិលោក ឯពួកកូនសិស្សទាំងនោះក៏ជឿតាម ទើបចុះចែវទូកឆ្លងមកដល់វត្តកោះហើយ ក៏ឡើងទៅប្រាប់លោកសង្ឃដែលរក្សាកុដិកាន់កូនសោនោះថា ព្រះតេជព្រះគុណប្រើឲ្យមកយកប្រាក់ ៥០ រៀល ទៅឲ្យថ្លៃទំនិញចិន ឯលោកសង្ឃរក្សាកុដិក៏ជឿ ទើបចាក់សោហិបបើកយកប្រាក់ ៥០ រៀល ប្រគល់ឲ្យទៅដៃចៅពាលៗ ក៏នាំកូនសិស្សចុះចែវទូកឆ្លងវិលទៅត្រើយវិញ លុះដល់ហើយចៅពាលថា ចៅឯងទាំងអស់គ្នានៅចាំទូកចុះ ខ្ញុំឯងនឹងយកប្រាក់នេះទៅប្រគេនលោកគ្រូ ថាហើយក៏ឡើងម្នីម្នាចេញទៅទិសបូព៌ មានមុខឆ្ពោះត្រង់ចូលព្រៃយកប្រាក់នោះ ទៅកែខៃបរិភោគតាមប្រាថ្នា ។
ថ្លែងឯលោកចៅអធិការ នៅរង់ចាំចៅពាលតាំងតែពីពេលថ្ងៃត្រង់ លុះដល់ពេលល្ងាច ចិនក៏បំរុងទឹកតែស្ករស អស់ ៣ – ៤ ប៉ាន់ ក៏ពុំឃើញចៅពាលនោះមក ម្ល៉ោះហើយរំខានព្រះហឫទ័យខ្លាំង ក៏ឲ្យចិននោះយកព្រែទៅទុក ចំរើនពរលាចិន ចុះមកកាន់កំពង់ទឹក ហៅសិស្សឲ្យចែវទូកឆ្លងវិលទៅវត្តកោះ តាំងពោលជេរចៅពាលនោះថា អាឧបាសកចង្រៃឲ្យឯងជូនមកទិញព្រែធ្វើត្រៃ តថ្លៃចិនស្រេចហើយ វាវេះទៅឯណាបាត់ ឲ្យឯងលំបាកចាំផ្លូវវាអស់ ១ ថ្ងៃទទេទៅ ឯកូនសិស្សអ្នកចែវទូកឮលោកគ្រូពោលដូច្នោះ ក៏ទូលថាឧបាសកនោះ គាត់មកឲ្យពួកយើងខ្ញុំនេះ ចែវទូកបញ្ជិះគាត់ឆ្លងទៅយកប្រាក់ ៥០ រៀល អំពីលោកបងដែលចាំកុដិ គាត់ថា ព្រះតេជព្រះគុណប្រើឲ្យទៅយកប្រាក់នោះបានហើយ គាត់ក៏ឡើងពីកំពង់ទៅ ថាយកប្រាក់ទៅប្រគេនព្រះតេជព្រះគុណឯផ្សារ ព្រះករុណាមិនឃើញគាត់ទៅដល់ ព្រះតេជព្រះគុណទេឬ លោកចៅអធិការថា ឱអីចុះអា អញមានប្រើឲ្យវាទៅយកប្រាក់កាលណា វេលាអញមកថា វាទៅយកប្រាក់អំពីបងប្អូនវា ឯភូមិលើទេ នេះវាប្រែថាអញ ប្រើវាមកយកប្រាក់ឯកុដិអញវិញ អើបើដូច្នោះវាអស់ហើយប្រាក់អញនោះ អាឯងទាំងអស់គ្នាមិនគួរទៅជឿវា ខំចែវទូកពីរបីត្រឡប់ ប្រាក់ក៏បង់ថង់ក៏ដាច់ ហើយពួកអ្នកចែវទូកថា នឹងមិនជឿវាឯណាបាន ព្រោះវាឡើងទៅជាមួយនឹងព្រះតេជព្រះគុណ លោកចៅអធិការក៏ទាល់សំដីនឹងពួកកូនសិស្ស ថាអើបើដូច្នោះខំចែវទៅឲ្យឆាប់ ត្បិតពេលជិតយប់ហើយ ក្រែងត្រូវខ្យល់ព្យុះខ្លាំង ផាត់មកលិចទូកក្ដារណាអា, អ្នកចែវក៏នាំគ្នាខំចែវទូក ត្រាតែដល់កំពង់វត្ត ល្មមពេលម៉ោង ៨ – ៩ យប់ លោកចៅអធិការទៅដល់កុដិហើយ ក៏រឹតតែកើតទោសាបន្ទោសទៅលោក ដែលនៅចាំ កុដិថា មិនគួរទៅជឿមនុស្សនឹងដល់ចាក់សោយយកប្រាក់ឲ្យទៅ អាមនុស្សពាលនោះសោះ លោកដែលនៅចាំកុដិឆ្លើយថា មិនជឿឯណាបាន ព្រោះក្មេងចែវទូកវាមកផង លោកគ្រូក៏ទញ់ទាល់នៅៗនោះទៀត មានសេចក្ដីពុំសប្បាយ ដោយចាញ់កលមនុស្សដោយប្រការយ៉ាងនេះ ។
ចប់រឿងលោកគ្រូវត្តកោះ អស់សេចក្ដីត្រឹមនេះ ។
ពាក្យក្មេងវាច្រៀងថា សង្ឃអើយលោកសង្ឃតែមានចំណង់ គង់បង់បច្ច័យ លោកគ្រូវត្តកោះ ព្រោះត្រេកនឹងត្រៃ អាពាលចង្រៃ វ៉ៃបានហាសិប ។
រឿងពាលនេះ មានឧបាយកលបញ្ឆោតច្រើនប្រការណាស់ ឯងស្ដាប់មើលចុះ តែពុំមានប្រាជ្ញាត្រិះរិះតាមអាការវាចេញនោះហើយ ក៏គង់ធ្លាក់ចុះក្នុងកលវាដូចពណ៌នាមកនេះឯង ។
មានមនុស្សពាល១ ទៀត វាប្រើឧបាយតែពីចម្ងាយឆ្លុះមកឲ្យមនុស្សជឿបាន ដូចនិទានលោកចៅអធិការមួយអង្គគង់នៅវត្តស្រុកខាងលើជ្រោយចង្វារនេះឯង ទៅចុះជឿមនុស្សពាលឲ្យខូចប្រាក់ ៨០ រៀល និទាននោះថា កាលនោះ លោកចៅអធិការមានក្ដីប្រារព្ធនឹងធ្វើព្រះវិហារ បានឃោសនាឧបាសកឧបាសិកាជើងវត្តបានប្រាក់ ៨០ រៀល អាចារ្យវត្តចាត់ទុកនៅដៃលោកចៅអធិការ ប្រាថ្នានឹងទិញឈើធ្វើព្រះវិហារ ។