Абай Құнанбайұлы
Jump to navigation
Jump to search
Уикипедиядағы өмірбаяны
Абай Құнанбайұлы (10 тамыз 1845 — 6 шілде 1904)
Поэмалары[edit]
Өлеңдері[edit]
А[edit]
- Абыралыға
- Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы
- Адамның кейбір кездері
- Адасқанның алды – жөн, арты – соқпақ
- Айттым сәлем, Қаламқас
- Алла деген сөз жеңіл
- Алланың өзi де рас, сөзi де рас
- Альбомға
- Антпенен тарқайды
- Асқа, тойға баратұғын
- Ата-анаға көз қуаныш
- Ауру жүрек ақырын соғады жай
- Аш қарын жұбана ма майлы ас жемей?
Ә[edit]
- Әйелің – Медет қызы, аты Ырым
- Әлифби өлеңі
- Ән тұралы
- Әсемпаз болма әрнеге
- Әуелде бір суық мұз – ақыл зерек
Б[edit]
- Базарға, қарап тұрсам, әркім барар
- Бай сейілді
- Байлар жүр жиған малын қорғалатып
- Баймағамбетке қатынының атынан шығарылған
- Балалық өлді, білдің бе?
- Болды да партия
- Болыс болдым мінеки
- Бөстегім, құтылдың ба Көтібақтан?
- Бөтен елде бар болса
- Буынсыз тілің
- Білімдіден шыққан сөз
- Білектей арқасында өрген бұрым
- Бір дәурен кемді күнге – бозбалалық
- Бір сұлу қыз тұрыпты хан қолында
- Біреудің кісісі өлсе, қаралы - ол
- Біреуден біреу артылса
Ғ[edit]
- Ғабидоллаға
- Ғалымнан надан артпас ұққанменен
- Ғашықтық, құмарлықпен – ол екі жол
- Ғашықтың тілі тілсіз тіл
- Ғылым таппай мақтанба
Д[edit]
Е[edit]
Ж[edit]
- Жаз
- Жазғытұры
- Жалын мен оттан жаралып
- Жаманбаланың баласы өлгенде
- Жапырағы қуарған ескі үмітпен
- Жарқ етпес қара көңлім не қылса да
- Жастықтың оты жалындап
- Жастықтың оты, қайдасың
- Жасымда ғылым бар деп ескермедім
- Жақсылыққа
- Желсіз түнде жарық ай
- Жүрегім менің қырық жамау
- Жүрегім, нені сезесің
- Жүрек — теңіз, қызықтың бәрі — асыл тас
- Жүректе қайрат болмаса
- Жігіт сөзі
- Жігіттер, ойын арзан, күлкі қымбат
З[edit]
И[edit]
К[edit]
- Кейде есер көңіл құрғырың
- Келдік талай жерге енді
- Көжекбайға
- Көзімнің қарасы
- Көзінен басқа ойы жоқ
- Көңіл құсы құйқылжыр шартарапқа
- Көңілім қайтты достан да, дұшпаннан да
- Көк ала бұлт сөгіліп
- Көк тұман — алдыңдағы келер заман
- Көкбайға
- Көлеңке басын ұзартып
- Күз
- Күйісбайға
- Күлембайға
- Күн артынан күн туар
- Күшік асырап, ит еттім
- Кім екен деп келіп ем түйе қуған
Қ[edit]
- Қажымас дос халықта жоқ
- Қақтаған ақ күмістей кең маңдайлы
- Қалың елім, қазағым, қайран жұртым
- Қалқам-ай, мен үндемей жүремін көп
- Қандай қызда ләззат бар жан татпаған?
- Қансонарда бүркітші шығады аңға
- Қара қатынға
- Қараша, желтоқсан мен сол бір-екі ай
- Қартайдық, қайғы ойладық, ұйқы сергек
- Қатыны мен Масақбай
- Қор болды жаным
- Қуанбаңдар жастыққа
- Қуаты оттай бұрқырап
- Құлақтан кіріп, бойды алар
- Құр айғай бақырған
- Қыз сөзі
- Қызарып, сұрланып
- Қыран бүркіт не алмайды, салса баптап
- Қыс
М[edit]
- Малға достың мұңы жоқ малдан басқа
- Мәз болады болысың
- Мен боламын демеңдер
- Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін
- Мен сәлем жазамын
Н[edit]
О[edit]
Ө[edit]
- Өзгеге, көңілім, тоярсың
- Өкінішті көп өмір кеткен өтіп
- Өлең - сөздің патшасы, сөз сарасы
- Өлсе өлер табиғат, адам өлмес
- Өлсем, орным қара жер сыз болмай ма?
П[edit]
Р[edit]
С[edit]
- Сабырсыз, арсыз, еріншек
- Сағаттың шықылдағы емес ермек
- Сап, сап, көңілім, сап, көңілім!
- Сәулең болса кеудеңде
- Сегіз аяқ
- Сен мені не етесің?
- Сенбе жұртқа, тұрса да қанша мақтап
- Соры қалың соққы жеген пышанамыз
- Сүйсіне алмадым, сүймедім
- Сұм дүние тонап жатыр, ісің бар ма?
Т[edit]
- Тайға міндік
- Тоты құс түсті көбелек
- Туғызған ата ана жоқ
- Түбінде баянды еңбек егін салған
- Тұлпардан тұғыр озбас шабылса да