Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/157

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
111
Glosses on Priscian (St. Gall).

P. 58b

ueniuntur tamen quaedam a primae quoque declina­tionis nominibus1 eiusdem formae, quae a haberit ante ‘cius’: ‘gallina galli­nacius2,’ ‘membrana membra­nacius3’…

Notandum inter haec ‘menstruus4’…

‘Longus longinquus[1]’ ideo assumpsit n ante ‘quus’ quia aliter euphoniae satis­facere non poterat5.

Inueniuntur pauca…in ‘ulcus’…‘bos bobulcus6’…

In ‘dus’ tres sunt formae:

Una quae seruat consonantem, ex qua ultima uel paenultima primitiui incipit syllaba—sed tunc paenul­tima, si non inter­cedat consonans inter ultimae et paenul­timae syllabae uocales—et reliquam .. partem7 mutat in i correptam et assumit ‘dus’ ut ‘herba herbidus.’

P. 59a

Excipitur alternitatis causa1, quam Graeci ἐπαλληλότητα[2] uocant, unum ‘pando pandus,’ ne si ‘pandidus’ dicamus, male sonat[3] alterna d in utraque continua2 syllaba, quod in multis solent tam Graeci quam nos euitare. Non dicunt illi ‘Χαρύβδιδος’ quamuis exigat regula3, sed ‘Χαρύβδεος’…   Eiusdem uitii causa non dicimus ab eo, quod est ‘mane’ ‘manunine4,’ sed ‘matutine,’ ‘uitis uinetum,’ non ‘uitetum,’ quod tamen etiam a uinea uidetur esse deriuatum5. Praeterea ‘meridies’ pro ‘medidies6’ a medio die. Sed non tamen in omnibus7 hoc8 ualet. Nam ‘candeo candidus’ facit…nisi9 quod haec secundae con­iugatio­nis in ‘deo[4]10’…   Et haec quidem in ‘dus’ supra dictae


P. 58b

1: ciasidruburt ambuith anominibus secundæ declinationis et tertiæ   2: cercdae3: sreib­naide4: místae mensis non mensuus facit   5: níbbad bind nach cruth ailiu6: bóchaill7: cenmithá inconsoin .i. arabí dintṡ:::larsi::::::nchonsain[5]

P. 59a

1: frimífogur .i. do ailigud foguir frialaile .i. corob bind in fogur · ·   2: ꝉ conti­nuans .i. acomoicsider3: emnad d and4: .i. da · n · indá · t ·   5: ciasid­biur abuith huandí as uitis ·   6: cesu medius dies aschomsuidigthe and7: arecar frith­riagol do8: ius ní dogrés dogníther9: acht óen limm   10: .i. sainreth do­briath­raib[6] cobednae tánise emnad · d · in nominibus bíte huadib


P. 58b

1. although I have said that they are from nouns of the second and third declen­sion.   5. otherwise it would not be eupho­nious.   7. except the consonant i.e. which remains over of that syllable after the consonant.

P. 59a

1. (contrary) to cacophony, i.e. to differen­tiate (one) sound from another, i.e. so that the sound be harmo­nious.   2. when it is made contig­uous (consec­utive).   3. the doubling of d therein.   4. i.e. two n’s into two t’s.   5. though I say that it is from uitis.   6. though it is medius dies that is compound­ed therein.   7. a rule contra­dictory thereto is found.   8. ius, it is not always acted on.   9. save one thing in my opinion.   10. ie. peculiar to verbs of the second conju­gation is the doubling of d in the nouns that are (derived) from them.

  1. MS. loginquus
  2. MS. επαλελοτητα
  3. leg. sonet
  4. in deo: MS. ideo
  5. nicht mehr lesbar; das pergament abgerieben und beschmutzt, Thurneysen; read arabí dint­ṡillaib sin iarsin­chonsain? which is translated
  6. MS. dobre-