Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/158

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
112
Non-Biblical Glosses and Scholia.

formae nomina demon­strant11 habere ea in se ex quibus deri­uantur, ut ‘herbidus’ qui herbas habet…

In ‘bundus’ uero desinentia similitudinem habere significant, ut ‘uita­bundus12,13’ similis uitanti…‘mori­bundus14’ similis morienti…

…‘causor15 causaris causabundus’…‘ludis ludibundus16’… Excipitur alter­nitatis causa17 ‘rubi­cundus,’ quod in paenul­tima syllaba pro b c habuit, ne sit absonum, si ‘rubi­bundus’ dicamus.

P. 59b

Tertia forma in ‘dus’ terminantium est participialis…et significat dignum esse aliquem1 eo2, quod demon­stratur3, ut ‘laudandus4’ laude dignus, ‘amandus5’ dignus amari…‘legendus6’ dignus legi, ‘loquendus7’ dignus de quo loquantur[1] homines.

In ‘lus’ desinentium formae similes sunt diminutiuis8…ut annus anniculus8a…   Extremas partes9 sylla­barum finalium siue extremas syllabas10, si sint purae11, in ‘ulus’ uertunt, excepto anniculo12 diffe­rentiae causa: nam ‘annulus’ deminu­tiuum est13. ‘Nouacula14,15 a ‘nouo nouas’ deriuatur.

In ‘sus’ duplicem habent formam: uel enim participialia sunt…et res in­corpora­les signi­ficant…ut.. ‘uersus’—quod ab in­corpora­li re16


11: isfollus inna ninni som inne[2] inna nanmmann húataat12: immgabthach13: ní fír immgabail is cosmail[3] indí immaimmgaib14: bathach reliqua15: arcoimddim [man. al.] reus iudicor   16: cluichech17: .i. conroib ailidetu ⁊ dechor etir indí ṡillaib arit cosmaili

P. 59b

1: dofoirṅde inrucus neich2: in reliqua3: inchiall fil indib isciall innriccso4: is huisse amolath5: húise aṡerc6: is huise alegend7: is uise aisṅdís de8: ar chuit suin tantum   8a: bliadnide[4]9: rann disillaib   10: inógai11: cen chonnsona   12: non annulus dirruidigthe anniculus digabthach immurgu anulus   13: dígabthach óndí as ánus cuáirt[5] .i. brefe anulus bréfean14: núide[6]15: lui[7]16: is neph chorpde intan as dognim menmmann reliqua ut in alio


11. manifest in their meaning is the meaning of the nouns from which they are (derived).   13. it is not a true avoidance: it is a likeness of one who avoids.   15. I bring forward in excuse.   17. so that there may be alterna­tion and differ­ence between the two syllables, for they are alike.

P. 59b

1. it signifies the worth of some one.   3. the meaning that is in them is a meaning of worthi­ness.   4. it is just to praise him.   5. it is just to love him.   6. it is just to read him.   7. it is just to speak of him.   8. as to sound only.   9. a part of a syllable.   10. (the syllable) in (its) totality.   11. without conso­nants.   12. not annulus: anniculus is the deriv­ative: anulus, however, the dimin­utive.   13. a dimin­utive from anus (a circle) i.e. a hole, anulus a small hole.   16. it is in­corpore­al when it is (refers to) an act of the mind etc.

  1. MS. loquentur
  2. om. MS., corr. Ascoli
  3. as this is an un­paral­leled con­struc­tion of cosmail, leg. cos­mailius J.S. or cosmaile as in Corm. s.v. Buanand, W.S.
  4. cf. Sg. 49b9
  5. written above ánus
  6. núide written over noua-, lui over ‑la. nouacula eo quod innouat faciem, Isid. Etym. Lib. xx. 13, 4, hinter núide etwas aus­radiert (sol…?), Thur­neysen
  7. lai, Windisch