Bagienica, 1.) niem. Bagenitza, folw., pow. wejherowski, pod Smażynem. 2.) B., niem. Bagnitz, wś, pow. tucholski, pod Gostocinem.
Bagienice, 1.) wś. szlach., pow. szczuczyński, gm. i par. Białaszewo. 2.) B., lub Bagieńskie, wś. szlach., pow. szczuczyński, gm. i par. Grabowo. Gniazdo Bagieńskich (Herbarz Kapicy). 3.) B., wś szlach., pow. szczuczyński, gm. i par. Lachowo. Wspominana w dokumencie z 1437 (Herbarz Kapicy). 4.) B., wś szlach., pow. kolneński, gm. Kubra, par. Romany. 5.) B.-Tryłogi, wś, nad rz. Orzyc, pow makowski, gm. i par. Krasnosiele. W 1827 r. miały 29 dm. i 225 mk. 6.) B. wielkie i B. garstki, wsie, pow. przasnyski, gm. Krzynowłoga wielka, par. Chorzele. B. wielkie w 1827 mialy 20 dm. i 139 mk. B. Ch.
Bagienice, wś, pow. dąbrowski, o 7 kil. od Dąbrowy, par. Dąbrowa, 2701 n. a. morgów rozl., 128 domów, 918 dusz, leży w okolicy piaszczystej, niedaleko drogi krajowej z Tarnowa do Szczucina. M. M.
Bagienice, trzy wsie w pow. ządzborskim, niem. Bagnowen: 1.) Stare B., Alt-Bagnowen, inaczej Bagnowo; 2.) Nowe B., inaczej Kopelewo i 3.) Małe B., inaczej Stawy.
Bagienki, wś szlach., pow. mazowiecki, gm. Stelmachowo, par. Tykocin. Wspominana w 16 wieku (Gloger).
Bagieński, stare i nowe, dwie wsie w gub. grodz., dawniej ziemi bielskiej.
Bagieńskie, 1.) niem. Baginsken, lub Bagensken, wś, pow. jańsborski, pod Kumilskiem, inaczej Bagieńsko. 2.) B., niem. Baginski, wś, pow. ostródzki. 3.) B., niem. Baginski, folw., pow. wystrucki.
Bagna lub Bagno, wś, pow. kolski, gm. i par. Lubotyń; kopalnia torfu.
Bagna, przysiołek do Wyżnicy (ob.).
Bagna, kolonia, pow. obornicki, ob. Lipa (Lippe). 2.) B., olędry, pow. wągrowiecki, ob. Milosławice.
Bagna, niem. Josephsberg lub Bagna, wś, pow. chojnicki, pod Czerskiem.
Bagna, czyli Bahna, także Bahno zwany potok w obrębie gminy Tureczek niżnich w pow. Turka. Powstaje z kilku źródłowisk w tejże gminie na granicy z Jabłonką-niżnią. Zrazu płynie na południe, potem trzyma się ku wschodowi, płynąc głębokiemi parowami, i uchodzi od lewego brzegu do potoku Spisanego, dopływu Jabłonki. Br. G.
Bagnica, wś, pow. chojnicki, par. Pruszcz.
Bagniewko, niem. Koenigsdank, wś, pow. świecki, pod Pruszczem.
Bagniewo, wś, pow. świecki, par. Gruczno.
Bagniewo, wś, pow. świecki, w pobliżu Pruszca.
Bagnitz, ob. Bagienica.
Bagno, 1.) folw., pow. szubiński, ob. Aleksandrowo. 2.) B., niem. Bruchdorf, wieś, pow. babimoski; 2 miejsc.: 1) B.,; 2.) osada Peszla; 38 dm., 243 mk., 39 ew., 204 kat.; 71 analf.
Bagno, 1.) niem. Ludwigslust, wś, pow. lubawski, pod Radomnem, należy do Częstkowa. 2.) B., niem. Baggen, wś, pow. kwidzyński, w pobliżu Rehhof. 3.) B., leśniczówka, ob. Brzezinki.
Bagnowo, niem. Bagnowen, ob. Bagienice.
Bagnowska wólka, niem. Bagnowen-wolka, wś, pow. ządzborski.
Bagny, wś, pow. sokólski, gub. grodz., o 36 w. od Sokółki, chat 49.
Bagów, przysiołek do Kamienia (ob.).
Bagowica, rz., lewy dopływ Dniestru, zaczyna się na granicy pow. uszyckiego, powyżej wsi Beznoskowia, wpada do Dniestru około wsi Jaruszki. Dr. M.
Bagrowo, wieś, pow. średzki, 5 dm., 34 mk., wszyscy katol., 11 analf. Ma kościół parafialny dekanatu średzkiego. Ks. franciszkanie poznańscy, którym Andrzej Czacki, dziedzic Bagrowa, r. 1702 puścił wieś wyderkiem, wystawili nowy kościół drewniany r. 1751 w miejsce dawnego, także z drzewa, pod dawniejszym tytułem św. Katarzyny. Kościół bagrowski oddany został pod zarząd ks. franciszkanom już w XVII wieku przez dziedziców ówczesnych Dobińskich. W XV i XVI wieku wieś należała do Bagrowskich. Dominium B. ma 1320 morg. rozl., 13 dm., 131 mk., 2 ew., 149 kat.; 72 analf.; stac. p. i kol. żel. Środa o 7 kil., gościniec bity o 3 kil. (W art. Babin mylnie „Bagnowo“). M. St.
Bahińska-Roztoka, potok wo brębie gminy Libochory, w pow. stryjskim. Wypływa z pasma lesistych wzgórz zwanych Magurą (963 m.), odgraniczających gminę Libochorę od gminy Kalny, z kilku małych źródłowisk, płynie głębokim parowem w kierunku północnym przez las Dankowiec i przybrawszy z lewego brzegu potok Połomiste (ob.), uchodzi w obrębie tej gminy z lewego brzegu do rzeki Syhla zwaney, wpadającej do Oporu, dopływu Stryja.
Bahłaj, ob. Bakłaj.
Bahna, potok w obrębie gminy Hołowska w pow. Turka. Powstaje z kilku strumieni wystryskujących z polan lesistego wzgórza Bahną zwanego, obfitującego w pokłady rudy żelaznej; przepływa w kierunku północno-wschodnim wieś Hołowska, poczem nagle zwraca się na południowy wschód, zabierając liczne potoki leśne, tak z prawego brzegu spływające z wzgórz Bahny i Kiczery (922 m.), jak z lewego spływające z wzgórza Kruhlą zwanego (867 m.). Uchodzi do potoku Rybnika zubrzyckiego, dopływu Stryja. Por. Bagna. Br. G.
Bahnau, rz., do Fryszhafu wpada, przyjmuje rz. Jarft.
