w Zaleszczykach, do gr. kat. parafii w Uhryńkowcach. Właściciel więk. posiadłości Witold Wolański.
Błyszczanówka lub Błyszczanowce, wś, pow. uszycki, nad rz. Błyszczanówką. Położenie górzyste. Łomy piaskowca. Lasu dębowego i grabowego 290 dz., nieużyt. 10 dz., pola ornego 568 dz.; wraz z Hutą i Michałówką gruntu dwor. używ. 1829 dz. Ziemia czarnoziem i glina. Chat podług planu z 1844 r. było 132. Ludności 389 męż. i 400 kobiet. Lud bogaty, zabudowania porządne i czyste, ogrody obszerne. Cerkiew, karczma, cmentarz prawosł.; paraf. kat. we wsi Supruńkowcach; urząd gminny w Michałówce (ob.). Odległość od Kamieńca podol. 23 wiorst. Należy do Stefana Makowieckiego (wspomnienie w „Statystyce gub. podol.“ p. Marczyńskiego, t. I, str. 262).
Błyszczanówka, rzeczka (mylnie zwana Tarnawką), przepływa wsie: Zalesie, Słobódkę Rachnowiecką, Michałówkę, Błyszczanówkę, Supruńkowce, i w Kniażpolu wpada do rz. Tarnawy, z którą dąży do blizkiego koryta rz.. Dniestru. Brzegi B. stanowią wzgórza płaskie, dalej górzyste. Tworzy kilka stawów i porusza kilka młynów.
Błyszczowody, wieś, pow. żółkiewski, o 8 kil. na wschód od Żółkwi, w lesistej, bagnistej i piaszczystej okolicy. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje: roli ornej 69, łąk i ogrodów 80, pastwisk 27, lasu 1894; posiadłość mniejsza roli ornej 640, łąk i ogrodów 287, pastwisk 259, lasu 2 morgi. W ostatnich latach niemcy koloniści, którzy ten majątek zakupili, pokopali rowy, osuszyli grunt, i wykarczowawszy znaczną przestrzeń lasu, przemienili takową na rolę orną. Ludność rz. kat. 262, gr. kat. 307, protest. 120, izrael. 10: razem 999. Do B. należy przysiołek Oplitna. Należy do rz. kat. parafii w Kulikowie, gr. kat. par. w Smerekowie; właściciel Jan Müller.
Bniały, według Zarańskiego druga nazwa wsi Bnina, w pow. śremskim.
Bnin, 1.) miasto, pow. śremski, położone między jeziorem bnińskiem a kórnickiem, przy trakcie z Kostrzyna do Śremu, 23 kil. na południo - wschód od Poznania; 126 dm.; 1303 mk.; 263 ew.; 1040 kat.; 283 analf.; jedyne miasto w. ks. poznańskiego niemające wcale żydów. Mieszkańcy trudnią się głównie rolnictwem. Sąd okręgowy w Śremie. Kościół parafialny kat. należy do dek. średzkiego; kościół protestancki do dyecezyi poznańskiej. Ma szkołę elementarną, st. poczt., 4 jarmarki. B. należy do Jana hr. Działyńskiego; jest gniazdem starożytnej wielkopolskiej rodziny Bnińskich herbu Łodzia. Przed Bnińskimi posiadali go książęta wielkopolscy. Baszko kronikarz, kontynuator kroniki Bogufała, mówi, że w r. 1253 Bolesław i Przemysław I zjechali się w zamku gieckim i podzielili się Wielkopolską; Bolesław otrzymał pomiędzy innemi miastami B.; być może, że już ci książęta założyli kościół w Bninie. Kiedy miasto zostało własnością prywatną, niewiadomo. W XV w. Andrzej z Bnina, piskup poznański, dziedzic miasta, wzniósł już kościół murowany. W r. 1775 Potulicka z Działyńskich, ówczesna dziedziczka, przebudowała podupadły z gruntu i nadała mu nowy całkiem kształt. Z pomników znajduje się tylko w kościele wyryty na kamieniu założyciel Andrzej z Bnina z pastorałem i infułą. Dawniej w parafii bnińskiej były jeszcze kościoły: w Blażejewie, w Miczewie i w Radzewie. Za kościołem nad jeziorem są okopy, na których w wiekach średnich stał zapewne zamek obronny. W jeziorze są ślady budowli nawodnych. Gmina Bnin-Prowent, pow. śremski, ma 2 miejsc.: 1) domin.; 2) wieś Bnin-Prowent; 14 dm.; 118 mk.; 13 ewang., 105 kat., niema analf. 2.) B. kol., pow. wyrzyski; należy do Samostrzela, 41 dm.; 354 mk.; 53 ew.; 301 kat.; 87 analf. 3.) B., wś, pow. szubiński; 4 dm.; 32 mk.; 26 ew., 6 kat.; 11 analf. M. St.
Bnino, folwark, powiat szamotulski, ob. Biezdrowo.
Bob, źródłosłów wielu nazw miejscowych jak: Bobie, Bobin, Bobino, Bobki, przeważnie w obrębie Mazowsza i przyległych mu okolic; było to prawdopodobnie nazwisko a może przezwisko tylko, jak o tem pozwala wnosić nazwa znanej powszechnie rośliny: bób, Faba vulgaris. Br. Ch.
Bobau, ob. Bobowo.
Bobcin, majętność, pow. kowieński, o wiorstę od Bobt, przy drodze do Kowna, na lewym brzegu Niewiaży, niegdyś posiadłość i rezydencya ks. Giedrojciów; mieli oni tu i więcej posiadłości (ob. Nowotrzeby). Ostatnim Giedrojciem posiadającym B. był generał woj. pols. Sprzedał on B. hrabiemu Benedyktowi Tyszkiewiczowi, dziadowi dzisiejszego właściciela, hr. Benedykta Tyszkiewicza Fel. R.
Bobek, góra w Karpatach szląskich, u źródeł Ostrawicy, 2718 st. wys.
Bobelwicko, Bobolewicko, niem. Bobelwitz, 1.) wieś, pow. międzyrzecki; 13 dm.; 66 mk.; 55 ew., 11 kat.; 6 analf. 2.) B., domin., pow. międzyrzecki; 4941 m. rozl.; 15 dm.; 140 mk.; 71 ew., 69 kat.; 43 analf.; st. p. Międzyrzec o 3 kil.; st. kol. żel. Świebodzin (Schwiebus) o 24 kil.; Zbąszyń o 30 kil. M. St.
Bober, Bobrzec, rzeczułka, pow. kijowski, dopływ Dniepru.
Bober, ob. Bobrawa.
Bober to samo co Bóbr.
Boberau, ob. Bobrów.
Boberfeldowo, kol. niemiecka, pow. koniński, gm. Rzgów, odl. od Konina 23 w., rozl.
