Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/245

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

wiejską. W 1827 r. bylo tu 34 dm. i 254 mk., obecnie 44 dm. i 338 mk.

Blizów, wś i folw., pow. zamojski, gm. Suchowola, par. Krasnobród, w górzystej okolicy lesistej niedaleko Wieprza. W 1827 r. bylo tu 28 dm. i 216 mk.

Bliżanów, ob. Blizanów.

Bliżawy, niem. Blissawen, kol., pow. świecki, st. p. Warlubin, par. Nowe, 16 dm., 88 mk. katol.

Bliżyce, wś rozkolonizowana, pow. włozczowski, par. Lelów, o 12 w. na zachód od Żarek. W 1827 r. było tu 80 dm. i 408 mk.

Bliżyce, wieś, pow. wągrowiecki, 24 dm., 259 mk., 36 ew., 223 kat., 63 analf., stac. poczt. Kiszkowo o 4 kil., stac. kol. żel. Pobiedziska o 18 kil.

Blogotitz, ob. Błogocice.

Bloitzig, ob. Błocko.

Blomfeld, z niem. Blumfelde, dobra szlach., pow. kościerski, st. p. Stara Kiszewa. Właścicielem B. jest dziś Czarnowski, 1782 był Pawłowski, 1648 Kiełpiński.

Blonaken, ob. Blunaki.

Blondziewo, ob. Błądziejewo.

Blondzikau, ob. Błądzikowo.

Blondzmin, ob. Błądzin.

Blott, ob. Blotto.

Blottgarten, ob. Zgniłe błota.

Blottnitz, ob. Błotnica.

Blotto i Blottobruch, ob. Błoto.

Bludniki, ob. Błudniki.

Bludowitz, ob. Błędowice.

Bluecher, kopalnia węgla pod Brzezinką, pow. bytomski.

Bluecherberg, szczyt w Kocich górach, pod Obernigk, 718′ wys.

Bluemchen, ob. Kwiatki.

Blugowo, ob. Bługowo.

Blumberg (niem.), kol., pow. świecki, par. i st. p. Nowe, 336 m. rozl. 12 dm., 93 mk., 11 katol.

Blumen, ob. Kantalice.

Blumenau, ob. Błonowo i Kwiatuszki.

Blumenberg, ob. Bławaty.

Blumendorf, ob. Ciechrz.

Blumengarten, ob. Zahradka.

Blumenthal, ob. Krzywa-Góra, Smolniki i Bławaty.

Blumfelde, ob. Blomfeld.

Bluń (łuż.), niem. Bluno, wieś kościelna ewang. na Łużycach górnych. A. J. P.

Blunaki, wś szl., pow. sztumski, par. Kiszpork, st. p. Susz, 1540 m. rozl. (1466 ornej, 64 łąk, 27 past. 3 wody), 7 dm., 123 mk., 85 kat., gm. i urz. stanu cyw. Sparau. W roku 1306 dostał tę wieś od mistrza krajow. Konrada Sacka niejaki Jan i jego spadkobiercy na prawie chełmińskiem z obowiązkiem odbywania służby wojennej i dawania od pługa korca żyta i pszenicy, a od włóki korca pszenicy na zamek w Kiszporku; za polskich czasów posiada tą wieś rodzina Schach von Wittenau, w XVI stul. sławny w dziejach pruskich Fabian Zehmen, starosta sztumski i woj. malborski; po jego śmierci ma B. jego żona, z domu Pisińska, później jej syn Fabian Zehmen, który w Toruniu bezdzietnie umarł i tam 17 czerwca 1637 r. na drugi dzień po pogrzebie królowej Anny w kościele P. Maryi pochowany; wieś przechodzi po kądzieli do famil. Gueldensternów; w XVIII posiadają ją jeszcze 1766 Wałdowscy. W roku 1787 jest ta wieś już w ręku niemca. J. B.

Bluno, ob. Bluń.

Blunowo, ob. Błonowo.

Bluszczowa, niem. Bluschczau, wś, pow. raciborski, o milę od Wodzisławia, w par. katolickiej Rogów. Dwa młyny wodne. Do dóbr B. należą folwarki: Rogowiec, Ligotka, Syrinka i Neuhof. Niegdyś łomy gipsowe.

Bluwiszki, wś rządowa, pow. władysławowski, gm. i par. Gryszkabuda, o 97 w. od Suwałk. W 1827 r. było tu 28 dm. i 205 mk., obecnie 43 dm., 390 mk.

Błachta, niem. Blachta, wś, pow. chełmiński, st. p. Lisewo, par. Papowo, ma prawo chełmińskie, 701 m. rozl. (586 ornej roli, 35 łąk, 40 pastw.), 4 dm., 57 mk., 53 kat.

Bładnice, Bladnice, Blatnice, Bladnitz, dwie wsie, pow. skoczowski na Szląsku austr.; w par. kat. Skoczów. 1.) B. Dolne, Nieder-B. rozl. morg 384, ludn. 195. 2.) B. Górne, Ober-B., w gminie Nierodzim, rozl. morg 122, ludności 132.

Błahodatne, st. poczt., pow. maryupolski, między Elenowską st. dr. żel. konstantynowskiej i Maryupolem.

Błaskowizna, wś, pow. suwalski, gmina Pawłówko, parafia Przeróśl, 231 mieszk., 23 domy. K. H.

Błasz, skrócone imię Błażej, stanowi źródłosłów nazw takich jak Błaszki, Błaszków, obok których występują też nazwy Błażejowice, Błażek. Br. Ch.

Błaszki, os., przedtem mko, pow. kaliski, gm. i par. t. n., leżą w piaszczystej równinie o 26 w. od Kalisza a 210 od Warszawy. Posiadają kościół par. murowany z 1779 r., urząd gminny, szkołę, st. poczt.; połączone drogami bitemi z Kaliszem, Sieradzem i Giżycami na granicy od w. ks. Poznańskiego. B. należały w pierwszej połowie XVIII w. do Lipskich. W 1827 r. było tu 91 dm. i 1361 mk. W 1859 roku było 2,854 mk., 178 dm. W 1876 r. było tu 3760 mk. Gm. B. należy do s. gm. okr. IV w os. Staw, 3991 mk. Par. B. dek. kaliskiego ma 4,400 dusz, istniała już 1521 r. St. poczt. Błaszki leży między Sieradzem a Kaliszem i ma być stacyą projektowanej drogi żelaznej łódzko-kaliskiej.

Błaszków, wś i folw., pow. Końskie, gm.