Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/230

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Biłycz, ob. Bilicz.

Bimowskie, niem. Boehmwitz, wś, pow. namysłowski, o 1 kil. od Namysłowa, w par. kat. namysłowskiej.

Binarowa, ob. Bynarowa.

Binczarowa, wś, pow. grybowski, o 10 kil. od Grybowa, ma 2246 morg. rozl., 105 domów, 627 mieszk., przeważnie ruskiej narodowości. Parafia łac. w Grybowie, ruska kapelania w miejscu, położenie bardzo górzyste, gleba mało urodzajna. M. M.

Binczarowa, potok, wypływa ze źródlisk leśnych we wschodniej stronie gm. Binczarowej w pow. grybowskim; płynie na wschód łąkami binczarowskiemi i po 5 kilom. biegu wpada z lew. brz. do Białej Dunajcowej. Br. G.

Bińczyce, Bieńczyce (ob.).

Bindawa, ob. Biędawa.

Bindt, osada górnicza na Śpiżu, o godzinę drogi od Schwarzenberga, 317 mk., własność arcyks. Albrechta, kopalnie miedzi, po słowacku „bania na Bincie“. Łączy się koleją żelazną z Markuszowcami.

Binduga (z niemieckiego „binden“, wiązać), inaczej Winduga, nazwa miejsc nad brzegami rzek spławnych, na których składano drzewo, przeznaczone do spławu. Ponieważ dla spławiania potrzeba drzewo wiązać w tratwy, jak to dotąd jest we zwyczaju, przeto miejscowości te otrzymały nazwę Bindugi. W obrębie Królestwa spotykamy je nad Niemnem, Bugiem, Narwią i Tyśmienicą. Pospolita i w innych prowincyach, gdzie stosownie do narzecza w rózne wyrodziła się formy, jak: Benduga, Będuha, Bendiucha, Biendiuga i t. p. (ob.).

Binduga, 1.) wieś włośc. nad rz. Omulew, pow. przasnyski, gm. i par. Zaręby, 21 dm., 161 mk. i 754 morg. obszaru (109 ornego). 2.) B.-Majdan, pow. lubartowski, gm. i par. Czemierniki.

Binduga, 1.) niem. Bendugen, dawniej wś włośc., dziś osada, pow. chełmiński, niedaleko Grudziądza, par. kat. Sarnowo, 288 m. rozl. 2.) B., wś, pow. człuchowski, niedaleko st. p. Zielona.

Bindużka, wś, nad rz. Narew, pow. makowski, gm. Siele, par. Szelkowo.

Bingiele, wś w pow. trockim.

Binsdorf (niem), wś, pow. grudziąski, par. Mokre, 152 mk., 8 kat., należy do Białochowa.

Biniew, 1.) wieś, pow. odolanowski, 23 dm., 222 mk., 9 ew., 213 kat., 76 analf. Ma st. dr. żel. z Ostrowa do Jarocina, między Ostrowem a Pleszewem, o 104 kil. od Poznania, o 38 od Jarocina, o 10 od Ostrowa, 2.) B., domin, pow. odolanowski, 1452 morg. rozl., stac. kol. żel. w miejscu. Należy do hr. Skórzewskich.

Biniewo-Marlewo, wieś, pow. wągrowiecki, 1131 morg. rozl., 9 dm., 91 mk., 21 ew., 70 kat., 24 analf.; stac. poczt. i kol. żel. Rogoźno o 2 kil. M. St.

Binino, 1.) wieś, pow. szamotulski, 28 dm., 195 mk., wszyscy kat., 47 analf., stac. poczt. Ostroróg o 2 kil., stac. kol. żel. Wronki o 7 kil. 2.) B., folw., pow. szamotulski, ob. Dobrojewo.

Biniszew, ob. Bieniszew.

Binkowice, niem. Bienkowitz, zwane też Benkowicami, wś, pow. raciborski, nad rzeczką Cynną lub Psinną, z parafią katol. dek. raciborskiego. Założona podobno przez jakiegoś hr. Benko przed XIV w.

Binkowo, wieś, pow. śremski, 31 dm., 263 mk., 1 ew., 262 kat., 46 analf.

Binnewitz, ob. Bonjecy.

Bint, ob. Bindt,

Biodrówka, ob. Łukonica.

Biorda, wś i dobra na północnym krańcu pow. bobrujskiego, w gm. bacewickiej, w 4 stanie policyjnym (świsłockim), w 2 okręgu sądowym (bobrujskim), nad Olsą, o 6 mil od Bobrujska. Dobra B. są dziedzictwem Kotowiczów i mają obszaru przeszło 5000 morg., lasów i łąk obfitość. Al. Jel.

Biórków, ob. Birków.

Biowtany, wś, pow. trocki, nad Strawą.

Birau, ob. Biery.

Birawa, Birawka, ob. Bierawa, Bierawka.

Birck..., ob. Birk...

Bircza, Biercza, m., pow. dobromilski, przy trakcie przemysko-sanockim, niegdyś wś Nowobród zwana, słynęła niegdyś z jarmarków, dziś z warsztatów płócienniczych. Ma dwie parafie i szkołę trywialną. Parafia katol. istniała pierwej w Boguszówce; 1478 tu przeniesiona, liczy 2579 wiernych. Obecny kośc. katol. z drzewa, 1743 zbudowany. Dekanat gr. kat. birczański, dyecezyi przemyskiej; ma 19 parafij: Bachórz, Brzózka, B., Hłudno, Hłumcza, Dobra, Dubiecko, Izdebki, Iskań, Końskie, Lipa, Łubna, Pałowkoma, Piątkowa, Ruska wieś, Siedliska, Ulucz, Jabłonica ruska, Jawornik ruski; liczy wiernych 22428. Par. gr. kat. dek. t. n. z filiami: Stara B., Wola Korzeniecka, Rudawka i Kotów dusz 2067 dusz. Do lipca 1876 w B. mieścił się urząd powiatowy, w owym czasie przeniesiony do Dobromila. Ówczesne starostwo birczańskie (Galicya) miało przestrzeni 15 mil kw., mieszkańców 52322, osad 96, gmin 91.

Birczuki, Birczukówka, ob. Bierczuki, Bierczukówka.

Biresna, ob. Bereśna.

Birga, Broma, wś w pow. bobrujskim, nad Olą, o 50 w. od jej ujścia.

Birgelau, Birglau, ob. Bierzgłowski zamek.

Birka, niem. Birken, pow. międzychodzki, ob. Gorzyce nowe.

Birkbruch, ob. Brzozowe błoto.

Birken, ob. Brzezina i Brzóski.

Birkenau, ob. Brzeziny, Brzezinko, Jazy, Wilki.

Birkenberg, ob. Brzozowa góra.