Epistola I al Thessalonicenses Capitulo 2

 1 Vos ipse, fratres, sape que nostre venita inter vos non esseva in van;

 2 al contrari, anque si nos habeva al initio patite e esseva ultragiate, como vos sape, 
   a Philippis, sed nos ha habite fiducia in nostre Deo, pro annunciar vos le Evangelo
   de Deo in medio a multe luctas.

 3 Pois que nostre exhortation non procede de impostura, ni de motivos impur, ni de fraude;

 4 sed como nos esseva approbate per Deo qui nos ha estimate digne de poter nos confider
   le Evangelo, nos parla in modo de placer non al homines, sed a Deo qui proba nostre cordes.

 5 De facto, nos non ha nunquam usate un parlar adulatori, como vos ben sape,
   ni  inspirate de cupiditate; Deo nos es teste.

 6 E nos non ha cercate gloria ab le homines, ni ab vos, ni ab alteres, anque si, 
   como apostolos de Christo, nos poteva facer valer nostre autoritate;

 7 in vice, nos esseva mansuete in medio a vos, como un nutrice qui cura teneremente proprie filios.

 8 Assi, in nostre grande affecto pro vos, nos esseva disponite a dar vos non solmente
   le Evangelo de Deo, sed etiam nostre proprie vitas, perque vos nos esseva car.

 9 Perque, fratres, vos recorda nostre fatiga e nostre pena; que a laborar nocte e die
   pro non gravar a alcun de vos, nos vos ha predicate le Evangelo de Deo.

10 Vos es testes, e Deo lo es etiam, de qual modo sancte, juste e irreprehensibile 
   nos nos conduceva inter vos qui crede;

11 e vos sape etiam que, como face un patre con su filios, nos ha exhortate, 

12 confortate e implorate cata un de vos a conducer se in modo digne de Deo, 
   qui vos voca a su regno e a su gloria.

13 E per iste ration etiam nos rende continuemente gratias a Deo: perque quando
   vos recipeva ab nos le parola del predication, id est, le parola de Deo, 
   vos lo acceptava non como parola de homines, sed, qual illo es vermente,
   como parola de Deo, lo qual opera efficacemente in vos qui crede.

14 Pois que, fratres, vos deveniva imitator del ecclesias de Deo que es in 
   Christo Jesus in Judea; perque etiam vos ha suffrite per mano de vostre 
   compatriotas le mesme cosas que celle ecclesias ha suffrite per mano del Judeos,

15 le quales ha occidite le Senior Jesus e le prophetas, ha expellite nos, 
   e illes non agrada a Deo, pois que illes se oppone a tote le homines,

16 prohibinte nos de parlar al Gentiles pro esser salvate. Illes es assi plenate 
   con le mensura de lor peccatos; sed al fin le plenitude del ira cade super illes.

17 Sed nos, fratres, essente private de vos per un breve tempore, de persona,
   sed non de corde, nos cercava ardentemente vider vostre facie.

18 Perque nos ha volite, io Paulo al minus, non un, sed duo vices, venir a vos; 
   sed Satan lo ha impedite.

19 Qual es pois nostre sperantia, nostre allegressa o le corona de nostre gloria? 
   Non es forsan vos, coram nostre Senior Jesus quando ille venira?

 20 In veritate vos es nostre gloria e nostre allegressa.

1 2 3 4 5

---

Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud

Rev