Epistola II a Timotheo Capitulo 1

 1 Paulo, apostolo de Christo Jesus per voluntate de Deo, secundo le promissa de vita que es in Christo Jesus

 2 a Timotheo, mi amate filio, gratia, misericordia, pace de Deo Patre e de Christo Jesus nostre Senior.

 3 Io da gratias a Deo, le qual io serve con pur conscientia, como le ha servite mi ancestres, 
   recordante me sempre de te in mi orationes die e nocte, 
 
 4 desirante, memore como io es de tu lacrimas, de vider te pro esser plenate de allegressa. 

 5 Io recorda de facto le fide non fingite que es in te, le qual habitava olim in tu ava Loide e 
   in tu matre Eunice, e, io es persuadite que illo habita etiam in te. 
 
 6 Per iste ration io te recorda de avivar le dono de Deo que es in te per le imposition de mi manos.

 7 Pois que Deo nos ha date un spirito non de timiditate, ma de fortia e de amor e de correction. 

 8 Non haber dunque vergonia del testimonio del Senior nostre, ni de me qui es in catenas pro Ille;
   ma suffre anque tu per le Evangelo, sustenite per le potentia de Deo; 

 9 le qual nos ha salvate e nos ha appellate a un sancte appello, non secundo nostre operas, ma secundo
   su proprie proposito e le gratia que nos esseva date in in Christo Jesus ante del initio del mundo, 

10 ma que ha essite ora manifestate con le apparition del Salvator nostre, Christo Jesus, le qual 
   ha destruite le morte e ha portate al luce le vita e le immortalitate mediante le Evangelo, 

11 in vista del qual io ha essite constituite predicator  e apostolo e magistro. 

12 E es etiam per iste ration que io suffre iste cosas; ma io non me vergonia, perque io sape in qui
   io ha credite, e io es persuadite que Ille es potente pro custodiar mi deposito usque a celle die. 

13  Retene le forma del san parolas que tu audiva ex me in le fide e in le amor que es in Christo Jesus.

14 Conserva le bon deposito per medio del Spirito Sancte qui habita in nos.

15 Tu sape isto: que tote illes qui es in Asia me ha abandonate; inter le quales, Phygelo e Hermogenes.

16 Que le Senior concede misericordia al familia de Onesiphoro, pois que ille me ha spisse vices
   confortate e non se ha avergoniate de mi catenas; 

17 al contrari, quando ha venite a Roma, ille me ha cercate hastivemente e me ha trovate. 

18 Que le Senior le concede de trovar misericordia apud le Senior in celle die; e quantos servicios 
   ille ha prestate in Epheso tu lo sape multe ben.

1 2 3 4

---

Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev