Biblia/Vetule Testamento/Nehemia/Nehemia 13
Nehemia[edit]
13[edit]
Ulterior reformas de Nehemia[edit]
1In ille die, le libro de Moses esseva legite in alte voce al aures del populo. Illes ibi trovava scripte que unquam[1] nulle ammonita o moabita debeva intrar in le assemblea de Deo. 2Le ration de isto esseva que illes non habeva nos providite de nutrimento e aqua ma, al contrario, habeva empleate Balaam pro maledicer nos[2]. (Nostre Deo, tamen, converteva iste malediction in un benediction). 3Quando illes audiva iste lege, illes expelleva de Israel tote illes que habeva un ascendentia mixte.
4Ante que isto eveniva, Eliashib, le sacerdote, qui esseva alsi un parente de Thobia, habeva essite appunctate como supervisor del magazinos del Templo de nostre Deo. 5Ille habeva prendite pro se ipse un grande magazino ubi precedentemente se custodiava le offertas de grano, le incenso, le vasos, insimul al decimas del grano, le vino nove e le oleo de oliva, como illos habeva essite destinate al levitas, al cantores, al porteros, e al offertas pro le sacerdotes.
6Durante tote iste tempore io non esseva in Jerusalem, quia in le trenta secunde anno del rege Antaxerxe de Babylon[3], io habeva retornate al rege. De post un certe tempore, io rogava al rege de poter prender congedo 7e io retornava a Jerusalem. Il esseva tunc que io discoperiva le mal que Eliashib habeva facite pro Thobia per provider le de un magazino in le cortes del templo de Deo. 8Io esseva valde disconcertate, e assi io jectava tote le paraphernales de Thobia foras de ille magazin. 9Deinde io dava instructiones a que le magazinos esseva mundate, e io portava de novo in illos le equipamento[4] del Templo de Deo, insimul al offertas de grano e le incenso.
10Io alsi discoperiva que le portiones pro le levitas non les habeva essite providite e que isto habeva resultate que le levitas e le cantores qui ministrava in iste obra habeva omnes vadite a laborar in lor campos. 11Assi io dava al magistratos un reprimenda e les diceva: “Quare le templo de Deo esseva assi negligite?”. Deinde io les congregava de novo e les reassignava a lor appropriate cargas.
12E de novo tote le populo de Juda comenciava portar lor decimas de grano, vino nove, e oleo de oliva a in le magazinos del Templo. 13Io dava instructiones a que le sacerdote Shelemia, le scriba Zadok, e un certe levita appellate Pedaia, deveniva supervisores del magazinos, e que Hanan, filio de Zaccur, le filio de Mattania, esseva lor assistentes, quia illes esseva considerate homines affidabile. Il esseva lor responsabilitate de supervider le distribution a lor collegas.
14Rememora me, oh Deo mie, pro isto, e non dele de tu memoria mi bon obra que io faceva in le domo de mi Deo e pro su servicios!
15In ille dies, io videva in Judea gente que in le die de Sabbato calcava uva in le pressa de vino, portava pilas de frumento e los cargava super asinos, insimul a vino, uva, ficos e omne sorta de oneres, e los introduceva in Jerusalem in le die de Sabbato. Assi io les admonestava quia ille vendeva lor productos in ille die. 16Alcun homines de Tyro, qui viveva in Jerusalem, portava in le citate pisce e omne sorta de mercantia. Illes lo vendeva in le die de Sabbato al populo de Juda - mesmo in Jerusalem! 17Assi io dava un reprimenda al nobiles de Juda, dicente les: “Que es iste mal cosa que vos face profanante assi le die de Sabbato? 18Esque isto non esseva justo lo que faceva nostre ancestres que causava Deo facer cader super illes e super iste citate innumerabile calamitates? E nunc vos causa mesmo un plus grande ira super Jerusalem, profanante assi le Sabbato!”.
19Deinde io commandava que le portas de Jerusalem esseva claudite quando descende le obscuritate omne venerdi vespere, e que illos debeva esser aperite solmente al fin del Sabbato. Io mandava alcunes de mi proprie servitores a guardar le portas, ut nulle mercantia esseva portate intra le citate in le die de Sabbato. 20Le mercatores e le venditores con lor diverse mercantias se habeva campate un vice o duo extra Jerusalem. 21Io, tamen, le admonestava severmente, dicente les: “Que face vos hic foras campante vos circa le muros? Si vos lo face ancora, io facera vos imprisionar!”. E illo esseva le ultime vice que illes veniva de Sabbato. 22Ita io commandava al levitas de mundar se e de guardar le portas pro servar le sanctitate del Sabbato.
Rememora alsi iste bon obra, oh mi Deo! Habe compassion de me secundo tu grande e misericordiose amor.
23Alsi in ille dies Io videva que plure homines de Juda se habeva maritate con feminas azotite, ammonite e moabite. 24In ultra, le medietate de lor infantes parlava le lingua de Ashdod (o le lingua de un del altere populos mentionate) e non sapeva parlar le lingua de Juda. 25Assi io les dava un reprimenda. Io les malediceva, io colpava alcun de ille homines e evelleva lor capillos. Io les faceva jurar per Deo, dicente: “Vos non facera sponsar vostre filias a lor filios, e vos non prendera alcun de lor filias como uxores pro vostre filios o pro vos ipse. 26Nonne il esseva propter cosas como istos que Rege Salomon de Israel peccava? Inter le nationes il ha essive nulle rege como ille. Ille esseva amate de su Deo, e Deo le faceva rege super tote Israel. Ma su uxores estranie faceva peccar mesmo ille! 27Como vos poterea mesmo pensar de committer tal acto peccaminose e comportar vos tanto infidelmente verso Deo maritante vos con feminas estranie?”.
28Ora, un del filios de Joiada filio de Eliashib le summe sacerdote, se habeva maritate con un filia de Sanballath le Horonita, e assi io le banniva de mi vista.
29Recorda les, oh Senior mi Deo, quia illes pollueva le sacerdotio e le votos solemne del sacerdotes e del levitas!
30Igitur io les mundava ab toto lo que es estranie e assignava cargas specific al sacerdotes e al levitas. 31Io alsi provideva ligno pro le oblationes pro le tempores establite e alsi pro le primitias. Oh Deo mie, recorda isto in mi favor.