Biblia/Vetule Testamento/Lamentationes/Lamentationes 2

Lamentationes

2

Le propheta parla

¹Le Senior in su ira coperiva le belle Sion^[1] con un bruma obscur. Ille ha projectate le splendor de Israel ab le celo al terra. Ille non protegeva mesmo su Templo^[2] quando ille manifestava su furor. ²Le Senior destrueva sin pietate tote le domos del descendentes de Jacobo. In su ira ille avelleva le citates fortificate del belle Juda^[3]. Ille abatteva e humiliava le regno e su principes. ³In su ira furiose le Senior destrueva le integre armea de Israel. Ille retirava su protection^[4] quando Israel affrontava su inimicos. Ille esseva sicut un incendio ragiante in le terra de Jacobo, que devora tote lo que ha circum se. ⁴Le Senior ha tendite su arco como un inimico. Su mano dextere esseva preste a tirar. Como un inimico ille occideva omnes, mesmo nostre juvenes forte. Ille effundeva su indignation como foco sur le tenta del belle Jerusalem.

⁵Le Senior, sicut un inimico, ha destruite^[5] Israel. Ille destrueva omne su palatios; ille ruinava tote su citates fortificate. Ille faceva que omnes in le belle Jerusalem luge e se lamenta. ⁶Ille dissipava su Templo como si illo esseva un vinia; ille demoliva lo que ille mesme habeva appunctate como le Tenta del incontro. Le Senior ha facite oblidar a les qui esseva in Sion sia le festas sia le Sabbatos. In su furiose indignation ille disdignava sia le rege sia le sacerdotes. ⁷Le Senior ha repulsate su proprie altar, maledicite su proprie sanctuario. Ille livrava al inimico le palatios de Jerusalem. Le inimico clamava in le Templo del Senior sicut le fideles in un die de festas.

⁸Le Senior determinava in se ipse de demolir le muro del belle Jerusalem. Ille se preparava a abatter lo; ille non averteva su mano ab destruer lo. Ergo, le vallos e le muros ha cadite^[6] ante ille. ⁹Le portas de Jerusalem cadeva a terra; ille fracassava a pecias le barras que serrava su portas. Su rege e princes esseva exiliate; su lege ha cessate exister. Su prophetas non recipe plus visiones ab le Senior. ¹⁰Le ancianos qui governava le belle Jerusalem nunc sede in terra in silentio. Illes se vestiva con tela de sacco e jectava pulvere super lor capites. Le juvene feminas de Jerusalem abassava lor capites in vergonia.

¹¹Le lacrimas de mi oculos se exhauriva propter mi tanto plorar; mi corde es infringite. Mi spirito se effundeva in agonia vidente le triste condition de mi populo. Infantes e pueros es debilitate de plus in plus e mori in le placias del citate. ¹²Le infantes dice a lor matres: “Nos ha fame e sete!”. Illes perde conscientia como milites vulnerate in le placias del citate. Illes exhala lor animas sur le sinos de lor matres.

¹³Que poterea io dicer super te? Qui habeva unquam vidite tal afflictiones? O filia de Jerusalem, a quo io poterea comparar tu angustia? Oh filia virgine de Jerusalem, como poterea io confortar te? Quia tu vulneres es tanto profunde quanto le mar. Qui poterea sanar te?

¹⁴Tu prophetas ha dicite si tante cosas stulte e sin valor! Illes falleva denunciar tu peccatos: tu repententia haberea potite inverter tu destino. Al contrario, illes pingeva false scenarios que te impleva de false sperantias.

¹⁵Omne illes qui transi per le via te deride. Illes se burla del belle Jerusalem e te insulta. Illes dice: “Es isto le citate que esseva reputate “le plus belle del mundo” e “un gaudio pro le Terra integre”? ¹⁶Omne tu inimicos te irride. Illes te deride e murmura monstrante lor dentes. Illes dice: “Finalmente nos la destrueva! Longemente nos expectava iste die, e al fin illo es hic!”.

¹⁷Le Senior ha facite lo que ille cogitava; ille ha complite le promissas de disastro que ille faceva multe tempore retro: ille ha destruite Jerusalem sin misericordia. Ille permitteva al inimico de contemplar con satisfaction su ruina. Ille les ha date^[7] poter super illa.

¹⁸Clama de tote corde al Senior, o muros del belle Jerusalem! Que vostre lacrimas flue como un torrente per dies e noctes. Non vos concede reposo; que vostre lacrimas non cessa! ¹⁹Surge durante le nocte e lamenta vos. Effunde vostre cordes al Senior como aqua. Leva vostre manos in precaria supplicante pro le vitas de vostre infantes, quia in omne angulos del stratas le fame les debilita de plus in plus.

²⁰Oh Senior, vide e considera! Esque tu deberea tractar assi tu proprie populo? Esque matres deberea mangiar lor proprie filios, illes qui un vice saltava sur lor genus? Esque deberea sacerdotes e prophetas esser occidite in le sanctuario del Senior? ²¹Pueros e homines vetere jace morte in le stratas. Mi juvene feminas e mi juvene homines cadeva per le gladio. Tu les occideva in le die de tu furor; tu les massacrava sin misericordia. ²²Tu invitava le terror ab omne lateres, como si tu lo vocava a un die de festa. In le die del furor del Senior, nemo poteva escappar o superviver. Le inimico ha occidite tote le infantes que io portava e educava”.

Notas

1. O “le filia Sion”
2. Litt. “Le scabello de su pedes”.
3. Litt. “del filia Juda”.
4. Litt. “su mano dextere”.
5. Litt. “deglutite”.
6. Litt. “Ille faceva lamentar le vallos e le muros fortificate; insimul illos lugeva lor ruina”.
7. O “exaltava lor poter super illa”.