Biblia/Vetule Testamento/Lamentationes/Lamentationes 1

Lamentationes

I

Jerusalem, abandonate^[1]

¹ Ah! Le citate que un vice esseva plen de gente, nunc illo sede completemente sol! Le eminente seniora del nationes ha devenite un vidua! Le princessa que un vice governava provincias deveniva ora un sclava. ²Illa plora amarmente de nocte, lacrimas riga su genas. Il non ha plus alicuno que la consola inter illes que esseva su amantes. Tote su amicos la ha traite, illes deveniva su inimicos. ³Juda partiva pro le exilio sub affliction e dur oppression. Illa vive in paises estranie, illa trovava nulle placia pro reposar se. Tote illes que la persequeva la ha capturate e affligite. ⁴Le vias de Sion luge proque il ha plus nemo que vade al festas. Tote le portas del citate esseva destruite, su sacerdotes geme, su virgines es affligite, e illa ipse es opprimite per amaritude. ⁵Su inimicos la subjugava, su inimicos non ha alco a timer. Le Senior la affligeva a causa de su multe actos de rebellion. Su filios esseva conducite via prisioneros ante al inimico. ⁶Tote le splendor del Filia de Sion ha partite. Su governantes deveniva como cervos; illes non trovava alicun pastura e assi illes deveniva tro fatigate pro fugir del chassator. ⁷Jerusalem rememora quando illa deveniva un povre vagabunda, tote le ricchessas que illa possedeva in le dies antique, quando su populo cadeva in le prisa de un inimico, nemo de su alliatos veniva auxiliar la. Su inimicos contemplava con satisfaction su defaite, illes derideva su ruina.

⁸Jerusalem committeva peccatos terribile: illo es le ration proque illa deveniva objecto de disdigno. Tote illes que la admirava nunc la ha minuspreciate proque illes videva su nuditate. Illa geme fortemente e se volveva con vergonia. ⁹Su sanguine menstrual pollueva su vestimentos; illa non considerava le consequentias de su peccato. Su obito esseva surprendente, e il non habeva alicuno a consolar la. Illa critava: “Reguarda, oh Senior, mi affliction, proque mi inimicos se vanta!”.

¹⁰Un inimico sasiva tote le cosas desiderabile que illa habeva. Illa videva con horror le Gentiles que invadeva su sancte templo; illes re le quales tu commandava: “Illes non debe acceder in le loco del sacre assembleas”. ¹¹Tote su populo gemeva quando illo cercava al minus un pecia de pan a mangiar. Illes excambiava lor benes preciose pro solmente un poco de alimento pro superviver.

Jerusalem parla

“Reguarda, oh Senior! Considera como io deveniva del toto sin valor!”.

¹²Oh vos omnes que transita per le via, reguarda e vide! Esque il ha males pejor de illos que me occurreva? Le Senior me affligeva. Ille lo infligeva a me quando su ira ardeva contra me. ¹³Del celo ille mandava un foco que consumeva mi ossos e prevaleva contra me. Ille extendeva un rete de chassator pro mi pedes; ille me faceva retroceder. Ille me rendeva desolate. Io me senti debile tote le die. ¹⁴Mi peccatos circa mi collo me pesa como un jugo; su mano los fixava ibi strictemente. Ille poneva su jugo sur mi collo; ille debilitava mi fortia. Le Senior dava me in le manos de illes, al quales io non pote opponer resistentia.¹⁵Le Senior dishonorava le soldatos valente que il habeva in mi medio. Ille convocava contra me un multitude pro destruer mi combattentes. Le Senior fullava como uva le filia virgine, Juda.

¹⁶Il es pro tote iste rationes que io plora; lacrimas flue de mi oculos. Io non ha plus alicuno que pote consolar me; io non ha plus alicuno que pote confortar me. Io ha perdite tote mi filios. Le inimico ha vincite.

Le propheta parla

¹⁷Sion extende su manos, ma il non ha alicuno que la conforta. Le Senior emitteva un decreto contra Jacobo; su vicinos deveniva su inimicos; Jerusalem deveniva como pollution e immunditia in lor medio.

Jerusalem parla

¹⁸Le senior es juste a judicar me, quia io me rebellava contra su commandos. Audi, io vos obsecra, vos tote le populos, e vide mi dolor! Mi juvene homines e mi juvene feminas vadeva in captivitate. ¹⁹Io vocava tote mi amicos^[2], ma illes me decipeva. Mi sacerdotes e mi ancianos periva per le citate durante que illes cercava alimentos pro superviver. ²⁰Vide, Senior, quante tribulationes io ha: mi entranias es in ebullition! Mi corde batte fortemente in me. Si, io esseva terribilemente rebelle. Le spada me privava de mi filios per le vias, le morte entrava in mi casa. ²¹Illes audiva mi gemitos, ma nemo veniva pro confortar me. Tote mi inimicos audiva del calamitates que me occurreva, ma illes se allegrava que tu me los causava. Face venir super illes le die del judicamento que tu promitteva, a que illes cade in le mesme mi situation. ²²Que tote lor malitia veni coram te e afflige les justo como tu affligeva me, a causa de tote mi actiones de rebellion. Proque mi gemitos es multe e mi corde se disfaceva completemente.

Notas

1. Le LXX e le Vulgata (dependente del LXX) include un prefacio que manca in le ™: “E il evaniva que, depost Israel habeva essite portate in captivitate e Jerusalem jaceva in ruinas, Jeremia sedeva plorante e ille componeva iste lamentation super Jerusalem, e diceva…”. Le eruditos considera isto un addition posterior, benque le stylo es plus tosto hebraic e non grec.
2. O “amante”.