Biblia/Vetule Testamento/Lamentationes/Lamentationes 3

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Le Biblia in Interlingua
Lamentationes

Lamentationes[edit]

3[edit]

Le propheta parla[edit]

1Io es le homine qui videva le afflictiones que proveni ab le virga del indignation del Senior. 2Ille me conduceva in le tenebras extinguente omne lumines. 3Repetitemente ille verteva su mano contra me per tote le die. 4Ille consumeva mi pelle e mi carne; ille infringeva mi ossos. 5Ille me assediava e circumfereva con angustia e afflictiones. 6Ille me faceva resider in locos tenebrose como illes qui esseva morte desde longe tempore.

7Ille edificava un muro circum me que non me permitte sortir. Ille ligava pedicas pesante a mi pedes e io non pote mover me. 8E quanquam io clama e crita, ille refusa audir me[1]. 9Ille blocava mi vias con un alte muro de lapides; ille rendeva omne semitas impervie. 10Ille se occultava como un urso o un leon que attende attaccar me. 11Ille me trainava foras del sentiero e me divelleva a pecias, lassante me sin adjuta e devastate.

12Ille tendeva su arco e me rendeva le scopo de su sagittas. 13Ille tirava su flechas a in mi corde. 3:14 Io deveniva un objecto de irrision pro tote mi populo; per tote le die illes me burla in lor cantos. 15Ille me dava a biber infusiones de herbas amar e me inebriava de absinthio.

16Ille me faceva masticar arena; ille me calcava in le pulvere. 17Mi anima ha essite deprivate del pace; io oblidava lo que es le felicitate. 18Assi io diceva: “Mi capacitate de supportar tote isto se exhauriva. Io perdeva mi sperantia que le Senior me adjuta”.

19Recorda mi paupertate e mi peregrinationes, que es un veneno amar. 20Io pensa continuemente a isto e grande es mi depression. 21Ma io me rememora de isto: pro iste ration io ha sperantia: 22le misericordia del Senior tamen, nunquam cessa; su compassiones nunquam termina. 23Illos se renova omne matinos; tu fidelitate es grande! 24io diceva a me ipse: “Le Senior es mi hereditage; propter isto io pone in ille mi sperantia”.

25Le Senior es bon verso illes qui spera in ille, a les qui le quere. 26Il es bon expectar patientemente que le Senior nos libera. 27Il es bon pro un homine portar le jugo ab le tempore de su adolescentia. 28Que ille sede sol in silentio quando le Senior le impone actiones disciplinari. 29Que ille jace con le facie in le pulvere: forsan il ha sperantia. 30Que ille offere su gena a les qui le percute e accepta le insultos de su inimicos. 31Quia le Senior non nos repellera pro semper. 32Quia ille nos afflige, ma postea ille habera compassion de nos, secundo le multitude de su misericordias. 33Nunquam ille ama humiliar o affliger le homines.

34Si on fulla sub le pedes tote le prisioneros del Terra; 35si on priva le alteres de lor derectos in presentia del Altissime, 36si on perverte le justitia in le cortes - esque non le Senior vide tote iste cosas?

37Qui poterea commandar que alco sia facite sin que le Senior lo ha decretate? 38Esque non il es ex le ore del Altissimo que sorti sia le mal sia le bon? 39Alora, quare nos deberea , simple humanos, querelar quando nos es punite propter nostre peccatos? 40Vamos, al contrario, examinar diligentemente nostre vias e que nos retorna al Senior. 41Que nos leva nostre cordes e manos a Deo in Celo: 42Nos esseva inique e rebelle: propter isto tu esseva inexorabile con nos. 43Tu te inveloppava in le furor e percuteva nos; tu occideva nos sin misericordia. 44Tu te inveloppava con un nube tanto que nostre precarias non lo poteva penetrar. 45Tu abandonava nos como immunditia inter le nationes. 46Omne nostre inimicos parlava contra nos. 47Nos es plen de pavor, proque nos esseva trappate, devastate e ruinate.

48Torrentes de lacrimas flue de mi oculos, proque mi populo esseva destruite. 49Lacrimas flue de mi oculos e illos non se stoppara. Il non habera reposo 50donec le Senior respice e vide del celos lo que occurreva. 51Lo que mi oculos vide me afflige propter omne le suffrentias del feminas in Jerusalem.

53Pro nulle ration mi inimicos me chassava como un ave. 54Illes me recludeva in un puteo e jectava lapides super me. Le aquas se levava sur mi capite e io pensava esser sur le puncto de morir. 55io tamen, invocava tu nomine ex le puteo le plus profunde. 56Tu me audiva quando io critava: “Ascolta mi supplicationes! Audi mi crito de adjuta!”. 57Alora, quando io te invocava tu te approximava a me e diceva: “Non time!”. 58Oh Senior! Tu veniva in mi defensa; tu redimeva mi vita. 359Tu videva mi afflictiones, Senior; pronuncia un judicio in mi favor! 61Tu videva tote lor spirito vindicative e lor conjura contra me.

61Tu audiva, oh Senior, lor observationes sarcastic. Tu cognosce toto re le planos que illes cogitava contra me. 62Mi assalitores me injuria e conspira adverso me per tote le die. 63Reguarda les! Sia que illes sede sia que illes sta, io es le objecto de lor cantos de derision. 64Da les lo que illes merita juxta le operas de lor manos. 65Da les un corde dur e obstinate, e que tu malediction cade super illes! 3:66 Perseque les in tu furor e eradica les sub le celos del Senior.

Notas[edit]

  1. Litt. “Ille excludeva mi orationes”.