Biblia/Vetule Testamento/Jeremia/Jeremia 25

←Jeremia 24

Le Biblia in Interlingua Jeremia

Jeremia 26→

Jeremia

25

Septanta annos de captivitate

¹Isto es le message del Senior que perveniva a Jeremia pro tote le populo de Juda durante le quarte anno del regno de Jehoiakim, filio de Josia, super Juda. Isto esseva le mesme anno quando Rege Nebuchadnezzar de Babylonia incipeva regnar. ²Le propheta Jeremia diceva a tote le populo de Juda e a tote le habitantes de Jerusalem: ³“Durante le passate vinti-tres annos - ab le dece-tertie anno del regno de Josia, filio de Amon, rege de Juda, usque nunc - le Senior me adressava su messages e io fidelmente los faceva cognoscer a vos. Vos, tamen, non prestava attention a illos. ⁴Repetitemente le Senior mandava a vos su servitores, le prophetas, ma vos refusava audir les: vos non inclinava vostre aures ut audir lor parolas. ⁵Ille diceva a vos per lor medio: ‘Reverte de vostre vias mal e cessa facer le cosas mal que vos face. Si vos facera como io dice, vos continuara habitar in le terra que Deo dava a vos e a vostre ancestres pro semper. ⁶Non provoca mi ira per adorar idolos que vostre manos ipse faceva. Vos ipse es le causa le disgratias que cade super vos. ⁷Assi le Senior dice a vos: “Vos non me prestava attention. Vos procava mi ira per lo que vos faceva; vos noceva a vos ipse”.

⁸Propter isto, le Senior del universo dice: “Nam tu non prestava attention a mi parolas, ⁹ecce, io congregara tote le armeas del nord sub Nebuchadnezzar, rege de Babylonia, le qual io appunctava qua mi servitor. Io ducera tote celle armeas contra iste pais e su habitantes, e contra tote le nationes circumstante. Assi io los destruera completemente e los rendera un objecto de horror e de disdigno pro semper. ¹⁰Io facera cessar omne voces de gaudio e omne voces de felicitate. Le gaudiose voces de sponsas e sponsos non se audira plus. Non se audira plus le stridor de vostre molas e in vostre domos non se videra plus le lumines del lampadas. ¹¹Iste pais integre devenira un terra desolate. Iste nationes essera subjectate al rege de Babylonia pro septanta annos.

¹²Quando, tamen, le septanta annos de captivitate essera terminate, io punira le rege de Babylonia e su nation pro lor peccatos. Io rendera le terra de Babylonia ipse un devastation perenne. Il es io, le Senior, que lo declara! ¹³Io apportara super ille terra tote tote lo que es scribite in iste libro, quecunque ha prophetate Jeremia contra omne gentes. ¹⁴Quia multe nationes e grande reges rendera lor sclavos le rege de Babylonia e su nation. Assi io les repagara pro tote lo que illes faceva^[1]”.

Le calice del ira del Senior

¹⁵Isto es lo que le Senior, le Deo de Israel, me diceva: “Prende de mi mano iste calice plen usque al bordo del vino de mi ira, e face biber de illo tote le gentes al quales io te manda. ¹⁶Quando illes bibera de illo, illos titubara, affollate per le guerras que io mandara inter illos”.

¹⁷Inde io prendeva le cuppa del mano del Senior e io faceva biber le vino de su ira a tote le gentes al quales ille me habeva mandate. ¹⁸Io vadeva a Jerusalem e a in le altere urbes de Juda, e lor reges e officieros bibeva de ille calice. Desde ille die usque nunc illos deveniva ruinas desolate, un objecto de horror, disdigno e de maledictiones. ¹⁹Io dava celle cuppa a Pharaon, rege de Egypto, a su attendentes e a tote su populo, ²⁰insimul a tote le estranieros qui vive in celle pais. Io lo dava alsi a tote le reges del terra de Uz, e al reges del urbes philistee de Ashkelon, Gaza, Ekron e a lo que remane de Ashdod. ²¹Deinde io dava le calice al nationes de Edom, Moab, e Ammon, ²²e al reges de Tyro e Sidon, e al reges del region ultra le mar. ²³Io lo dava a Dedan, tema, e Buz, e al populo que vive in placias distante. ²⁴Io lo dava al reges de Arabia, al reges del tribos nomac del deserto, ²⁵e al reges de Zimri, Elam, e Media. ²⁶E io lo dava al reges del paises del nord, proxime e distante, le un post le altere - tote le regnos del mundo. Finalmente, alsi le rege de Babylon bibeva del cuppa del ira del Senior.

²⁷Inde le Senior me diceva: “Ora dice a illes; ‘Isto es lo que le Senior de universo, le Deo de Israel, dice: ‘Bibe de iste calice de mi ira. Inebria vos e vomita; cade e non plus leva vos, quia io manda contra vos guerras terribile’. ²⁸Si illes non vole acceptar le calice, dice les: ‘Le Senior del universo dice: ‘Biber non es pro vos un option. ²⁹Io incipeva punir Jerusalem, le citate in le qual es invocate mi nomine. Esque vos reputa esser immun? No, vos non essera immun; vos non potera escappar al guerra que io vocava super omne le habitantes del terra. Io, le Senior del universo ha parlate!”.

³⁰“Ora, Jeremia, face le sequente prophetia contra les: “Sicut un leon es sur le puncto de attaccar, le Senior rugira ab le excelse celos; ab su sancte habitation in alto ille rugira fortemente. Ille rugira potentemente contra su terra. Ille critara triumphalmente sicut illes qui fulla uva pro obtener de illo le succo, adverso omne le habitantes del terra. ³¹Le sonos del battalia echoara usque al confinios del terra. Illle judicara tote le humanitate e consignara le impios a esser occidite in guerra. Isto dice le Senior! ³²Le Senior del universo dice: “Disastros tosto incidera super nation post nation. Un tempesta de destruction furiose surgera ab le angulos le plus lontan del terra^[2]!”. ³³In ille die, illes qui ha essite occidite per le Senior implera le terra ab un termino al altere. Nemo lugera pro illes o colligera lor corpores pro interrar los. Illos essera dispergite per le terra sicut stercore. ³⁴Lamenta vos e crita de angustia, vos pastores! Volve vos in le pulvere, vos qui pastura greges de gente! Le tempore in le qual vos essera macellate ha arrivate! Vos jacera dispergite a terra sicut pecias infringite de belle olleria. ³⁵Vos non trovara alcun placia pro occultar vos. ³⁶Audi le clamor del pastores. Le conductores del greges se lamenta desperate, quia le Senior ruina lor pasturas. ³⁷Pratos magnific essera transformate in un deserto per le furia del ira del Senior. ³⁸Ille quitava su leoniera sicut un forte leon que perseque su preda, e le terra essera derelinquite desolate per le gladio del inimico e le furiose ira del Senior”.

Notas

1. “pro tote le suffrentias que illes causava a mi populo”.
2. O “ab le summitate del terra”.