Biblia/Vetule Testamento/Genesis/Genesis 2

Genesis

2

¹Igitur, le celos e le terra, con toto lo que in illos esseva contenite^[1], perveniva al completion. ²In le septime die Deo compliva le obra que ille faceva. Tote le labor in le qual ille esseva ingagiate cessava^[2] in le septime die. ³Assi Deo benediceva le septime die e lo declarava un die sancte, proque in illo ille cessava le labor del creation.

Le creation del homine e del femina

⁴Ecce como le celos e le terra esseva generate^[3] quando illos esseva create. Quando le Senior Deo faceva le terra e le celos, ⁵nulle arbusto del agro habeva ancora crescite sur le terra, proque le Senior Deo ancora non habeva facite pluver, ni existeva alicun homine que cultivava le terreno. ⁶Il habeva fontes que ascendeva de subtus le terra e que irrigava tote le superficie del terra.

⁷Le Senior Deo formava le homine ab le pulvere del terreno e inspirava in su nares le halito del vita^[4], e le homine deveniva un esser vivente^[5].

⁸Inde le Senior plantava un jardin de fructos in oriente, in Eden^[6], e ibi ille poneva le homine que habeva formate. ⁹Le Senior Deo faceva nascer del terra fertile omne sorta de arbores desiderabile al vista e que da fructos bon a mangiar. In le medio del jardin ille faceva nascer le arbore del vita^[7] e le arbore del cognoscentia del ben e del mal.

¹⁰Ex Eden sortiva un fluvio que irrigava le jardin, que inde se divideva in quatro brancas. ¹¹Le nomine del prime es Pishon (illo percurre tote le pais de Havila, ubi il ha auro. ¹²Le auro de ille terra es optime^[8]. Ibi on pote trovar alsi resina aromatic de bdellio^[9] e la petra de onyche). ¹³Le nomine del secunde fluvio es Gihon (illo percurre tote le pais de Cush). ¹⁴Le nomine del tertie fluvio es Tigris (illo passa per le parte oriental de Assyria), e le quarte fluvio es le Euphrate.

¹⁵Le Senior Deo prendeva le homine e le placiava in le jardin de fructos de Eden pro coler lo e custodiar^[10] lo. ¹⁶Deinde le Senior Deo commandava al homine: “Tu pote liberemente mangiar del fructos de tote le arbores del jardin; ¹⁷solmente tu non debe mangiar le fructo del arbore del cognoscentia del ben e del mal, proque le die in le qual tu mangera de illos il es secur que tu morira^[11]”.

¹⁸Alora le Senior Deo diceva: “Il non es bon que le homine remane sol. Io facera pro ille un coadjuvante correspondente^[12]. ¹⁹Le Senior Deo formava igitur ex le terreno tote le animales vivente del agros e tote le volatiles del celo. Ille los adduceva al homine pro vider como ille los haberea appellate, e comocunque le homine appellava cata creatura vivente, illo haberea essite su nomine. ²⁰E le homine appellava le nomine de tote le animales, le volatiles del celo, e le creaturas vivente del agro, ma pro Adam^[13] non se trovava alicun coadjuvante correspondente. ²¹Assi le Senior Deo faceva immerger^[14] le homine in le sopor^[15], e durante que ille dormiva, ille prendeva un portion de su costas e repleva con carne le cavo que habeva lassate. ²²Inde le Senior Deo faceva un femina ex le portion que ille habeva extrahite del homine, e ille la presentava al homine^[16]. ²³E le homine exclamava: “Ista ci, finalmente, es ossos de mi ossos e carne de mi carne! Illa essera appellate ‘femina’, quia illa esseva prendite ex le homine. ²⁴Pro isso, un homine relinquera su patre e su matre pro unir se^[17] a su uxor, e de ille momento illes formara un sol carne^[18]. ²⁵Le homine e su uxor esseva ambes nude e pro isso non erubesceva de vergonia.

Notas

1. O “panoplia”, tote le creaturas che los habita, simile a un armea.
2. Traditionalmente on traduce “se reposava”, ma isto ha nihil a que facer con le fatiga causate del labor.
3. In le texto original on trova le phrase אֵלֶּה תּוֹלְדֹת (ʾelleh toldot) que traditionalmente es traducite: “Iste es le generationes de”, proque le parola deriva ab le verbo “generar”. Illo, tamen, introduce plus que genealogias; illo comencia un narration, un conto, que tracia lo que deveniva del entitate o individuos mentionate in le capite. De facto, on poterea paraphrasar lo con: “Isto es lo que le celo e le terra deveniva, proque lo que seque non es un altere conto del creation, ma le description de evenimentos que va ab le creation, per le cadita e usque al judicamento (usque a 4:26).
4. Le parola hebraic נְשָׁמָה (nshamah, “halito”) es usate pro Deo e pro le vita impartite al humanos, non al animales.Su usage in le Biblia vehicula de plus que un organismo vivente que respira  (נֶפֶשׁ חַיָּה, nefesh khayyah). Tote lo que recipe iste halito del vita deveni animate con le vita de Deo, ha intelligentia spiritual (Job 32:8), e un conscientia functional (Proverbios 20:27)
5. Le termino hebraic נֶפֶשׁ (nefesh, “esser”) es sovente traducite con “anima”, ma iste parola normalmente se refere al persona integre. Le phrase נֶפֶשׁ חַיָּה (nefesh khayyah, “esser vivente”) es empleate sia pro animales que pro esseres human.Le vita human es describite hic como consistente de un corpore (facite del substantia del terreno) e le halito (date de Deo). Sia le animales que le humanos es appellate esseres vivente (נֶפֶשׁ חַיָּה), ma le humanitate lo deveniva in un maniera differente e plus significative.
6. O “paradiso”- Le nomine Eden (עֵדֶן,ʿeden) significa “delicia, placer” in Hebraico. Traditionalmente on se refere a isto como a un “jardin”, ma le description de iste “jardin” acclara que se tracta de un “jardin de fructos” un verdiero. Le texto dice nihil in re quando le creation de iste verdiero eveniva. Un harmonisation con le cap. 1 poterea portar al conclusion que su existentia esseva decretate ante le creation del vita human. Le sequentia del narration, tamen, in cap. 2 suggere le creation del verdiero post le creation del homine.
7. Un arbore que produceva fructos que sustene le vita
8. O “pur”.
9. O “perlas”, o “bdellio”.
10. O “mantener”.
11. Le morte es essentialmente un separation. Morir physicamente significa separar se del terra del viventes ma non extinction. Illo tamen significa alsi morir spiritualmente, illo es, separar se de Deo. Ambes occurre a causa del peccato, benque le alienation physic es plus gradual que instantanee, e le spiritual es immediate, benque su effectos continua le separation.
12. Un traduction traditional ha “adjuta convenibile”, o “adjutante”, ma isto poterea suggerer un rolo o un condition subordinate. Illo es plus tosto “uno que corresponde a su necessitates pro que ille non pote facer toto per se mesme”, ergo un “coadjuvante”.
13. Hic pro le prime vice le parola hebraic אָדָם (ʾadam) appare sin articulo. Isto suggere que nunc illo poterea esser le nomine “Adam” plus tosto que “le homine”.
14. O cader.
15. O “somno profunde”.
16. O “De ista ci il essera dicite femina”.
17. Le texto implica multo de plus que le union sexual.
18. Alicuno traduce isto con “illes deveni un unitate familial”. Illo es, non solmente uno sexualmente, ma illes devenira un nove unitate familial.