Biblia/Nove Testamento/Jacobo/Jacobo 3

Epistola de Jacobo

Capitulo 3

Dominar le lingua

¹Mi car fratres, non multes de vos deberea devenir magistros [in le ecclesia], quia nos qui insenia va esser judicate con major rigor.

²Vero, nos omnes face multe errores e si nos solmente poterea tener a freno nostre lingua, nos esserea perfecte e poterea alsi dominar tote le resto de nostre corpore. ³De facto, quando nos pone le brida al bucca del caballos a que illos nos obedi, nos pote governar lor corpores. ⁴Pensa anque al naves: mesmo si illos es grande e le ventos es forte, con un parve governaculo le pilota pote diriger lo ubicunque ille vole. ⁵In le mesme maniera, ben que le lingua es un parve membro del corpore, illo se gloria de grande cosas^[1]! Ma un parve scintilla pote incendiar un grande foresta! ⁶E le lingua es un foco! Il es le lingua que, inter le membros de nostre corpore, representa un mundo de malitia^[2] que pote corrumper^[3] vostre corpore^[4] integre e incender le curso del existentia human^[5], proque illo es inflammate per le inferno^[6] ipse.

⁷Quia le specie human doma e domava omne sorta de animal, ave, reptile, e creatura del mar, ⁸ma nemo pote subjugar le lingua: illo es un mal febril^[7], plen de veneno mortifere. ⁹Con illo nos benedice le Senior e Patre, e con illo nos maledice homines, qui es facite al similitude de Deo. ¹⁰Del mesme bucca proveni le benediction e le malediction. Certo illo non debe esser assi, fratres mie. ¹¹Un fonte non pote effunder e aqua dulce e aqua amar ex le mesme foramine. ¹²Fratres mie, un fichiero non pote producer olivas, o un vinia producer ficos, nonne? E un fonte de aqua salate non pote facer aqua dulce.

Le ver sapientia

¹³Si vos dice esser sapiente e comprender le vias de Deo, proba lo per viver un vita honorabile e per facer bon obras con le mansuetude que proveni del sapientia! ¹⁴Ma si in vostre cordes il ha jelosia amar e rivalitate contentiose, non vangloria vos e dice mendacios contra le veritate! ¹⁵Un tal sapientia non proveni del alto, ma del terra, del passiones carnal^[8], del demones. ¹⁶Quia ubi il ha jelosia e contentiones, ibi il ha disordine^[9] e omne sorta de mal. ¹⁷Al contrario, le sapientia del alto es ante toto pur, pois pacific, modeste, amabile, docile, plen de misericordia e de bon fructos, sin partialitate, ni hypocrisia. ¹⁸Le fructo del justitia es seminate in spirito de pace inter illes qui labora pro le pace.

Notas

1. O “face discursos grandiose”.
2. O “iniquitate”. Jacobo pensa al lingua in le terminos de un vaste systema de iniquitate, “un mundo de iniquitate” (ὁ κόσμος τῆς ἀδικίας, universitas iniquitatis), tanto perverse quanto potente. Tote le mal characteristicas de un mundo decadite, su concupiscentia, su idolatria, su blasphemia, su luxuria, su rapace aviditate, trova expression in le lingua. Le lingua es le porta per le qual le mal influentias del inferno pote diffunder se como foco e inflammar tote le areas del vita que nos tange.
3. O “macular”.
4. Con le termino “corpore”, Jacobo poterea intender, non solmente le corpore human individual, ma anque le ecclesia (le communitate christian), que sin dubita poterea esser corrumpite e mesmo destruite per le diffamation e le commatrage.
5. O “le rota del vita”.
6. O “Gehenna”. Isto es le sol placia in le Nove Testamento in le qual “inferno” (gr. gehenna) occurre extra le evangelios synoptic.
7. O “inquiete”.
8. ψυχικός (psuchikos), le principio del vita animal que le humanos ha in commun con le bestias brute, le natura sensual subjectate al appetitos e al passiones.
9. O “inconstantia”.