Biblia/Nove Testamento/Hebreos/Hebreos 10
Epistola al Hebreos[edit]
Capitulo 10[edit]
Le sacrificio del Christo offerite un vice pro semper[edit]
1Le vetere systema sub le lege de Moses esseva solmente un umbra, un obscur vista preliminar, del cosas bon que haberea venite in le futuro, non ille cosas bon ipse. Le sacrificios sub ille systema esseva repetite continuemente omne singule anno, ma pro illes qui accedeva al culto illos non poteva provider un purification perfecte. 2Si ille sacrificios habeva providite un purification perfecte, illos haberea tosto cessate, quia le fideles haberea essite purificate semel pro semper, e lor sentimentos de culpa haberea disparite. 3Al contrario, ille sacrificios les rememorava lor peccatos omne singule anno, 4quia il es impossibile que le sanguine de tauros e de capras elimina le peccatos. 5Ecce proque, quando le Christo entrava in iste mundo, ille diceva: “Tu non desirava sacrificios de animales o oblationes. Tu me dava tamen, un corpore a offerer. 6Tu non te complaceva de holocaustos o de altere offertas pro le peccato. 7Tunc io diceva: ‘Ecce, io veniva complir tu voluntate, oh Deo, sicut il es scripte de me in le Scripturas[1]’”.
8In prime loco le Christo diceva: “Tu desirava ni sacrificios de animales, ni oblationes. Tu non te complaceva de illos”, quanquam illos esseva requirite per le lege de Moses. 9Deinde ille diceva: “Ecce, io veni a complir tu voluntate”. Assi ille revoca[2] le prime pacto ut poner a effecto le secunde. 10Quia il esseva le voluntate de Deo pro nos esser sanctificate semel per le sacrificio del corpore del Christo.
11Sub le vetere pacto le sacerdote sta e ministra die post die ante le altar, offerente semper de novo le mesme sacrificios que nunquam pote eliminar le peccatos. 12Ma nostre Summe Sacerdote ha offerite se ipse como un singule sacrificio pro le peccato, un sacrificio que ha eterne validitate. Deinde ille se assideva in le placia de honor, al dextera de Deo. 13Ibi ille expecta que su inimicos sia humiliate e rendite un scabello pro su pedes. 14Quia per ille unic sacrificio ille rendeva perfecte illes qui es sanctificate.
15Le Spirito Sancte alsi testifica que il es assi, quia ille dice: 16“Isto es le nove pacto que io establira con mi populo post ille dies, dice le Senior: Io ponera mi leges in lor cordes, e sur lor mentes io los superscribera[3]”. 17Inde ille dice: “Io non plus me recordara de lor peccatos e iniquitates[4]”. 18E quando le peccatos ha essite remittite, il non ha plus un necessitate de offerer altere oblationes pro le peccato.
Appello a perseverar[edit]
19Assi, mi car fratres e sorores, nunc nos pote hardir entrar in le Loco Sanctissime propter le sanguine de Jesus. 20Per le medio de su morte Jesus aperiva pro nos un via nove e vivente trans le cortina, illo es su corpore, a in le Loco Sanctissime. 21Nam nunc nos ha un tal magne Summe Sacerdote super le Domo del Senior, 22vamos acceder al presentia de Deo con cordes sincer, confidente plenmente in ille! Quia, pro purificar nos, nostre culpabile conscientias ha essite aspergite del sanguine del Christo e nostre corpores esseva lavate con aqua munde. 23Vamos tener nos strictemente, sin vacillar, al sperantia que nos confessa, quia nos pote haber fiducia que ille remane fidel a su promissas! 24Vamos considerar manieras de motivar le unes le alteres a actos de amor e bon obras! 25Vamos non negliger nostre congregationes, sicut il es le consuetude de alicunos, specialmente nunc que le die de su retorno es proxime!
26Car amicos, si nos deliberatemente continuava peccar post haber recipite le cognoscentia del veritate, il non plus haberea un sacrificio que pote coperir iste peccato. 27Il haberea solmente le terribile expectation del judicio de Deo e del rabide foco que consume su adversarios. 28Quia tote illes qui refusava obedir al lege de Moses esseva ponite a morte sin misericordia secundo le testimonio de duo o tres testes. 29Pensa solmente quanto pejor esserea le punition pro tote illes qui fullava sub lor pedes le Filio de Deo, e tractava le sanguine del Christo, que rendeva nos sancte, como si illo haberea essite un sanguine commun e profan, e insultava e dispreciava le Spirito Sancte qui adduce nos le misericordia de Deo. 30Quia nos cognosce ille qui diceva: “A me pertine le vindicantia, io va repagar[5]”. Ille diceva alsi: “Le Senior va judicar su populo[6]”. 31Il es horrende cader in le manos del Deo vivente.
32Rememora ille dies passate quando vos audiva le prime vice in re le Christo. Rememora quanto vos remaneva fidel, mesmo si illo implicava terribile suffrentias. 33Aliquando vos esseva exponite al ridiculo public e esseva percutite; aliquando vos adjutava alteres qui pativa le mesme cosas. 34Vos habeva compassion de illes qui habeva essite jectate in prision, e quando tote lo que vos possedeva esseva vos subtrahite, vos acceptava isto con gaudio. Vos sapeva que il ha cosas melior que expecta vos e que durara pro semper.
35Ergo, non jecta via iste vostre confidentia in le Senior. Rememora que un grande premio expecta vos! 36Nunc vos necessita patiente resistentia, ut vos continua complir le voluntate de Deo. Tunc vos recipera tote lo que esseva vos promittite. 37“Quia solmente ancora remane poc tempore e qui debe venir non retardara. 38E mi justos vivera per le fide. Io tamen ha nulle placer in quicunque se subtrahe a tote isto[7]”. 39Nos, tamen, non es inter illes qui se subtrahe de Deo a lor perdition. Nos es le fideles cuje animas essera salvate.