Page:Vocabolardlladinleterar.pdf/285

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.


custodì
250



sorvegliare, tenere sotto controllo (gad. B 1763; P/P 1966; DLS 2002, grd. G 1879; G 1923; L 1933; Ma 1953; F 2002; DLS 2002, fas. R 1914/99; DLS 2002; Mz 1976, fod. Pe 1973; P/M 1985; Pz 1989; DLS 2002; Ms 2005, LD DLS 2002) Ⓘ sorvegliare, custodire Ⓓ beaufsichtigen, bewachen ◇ a) Da sëira, canche do la fadies tu ves a durmì, / Auza la mënt y l cuer a Idie, che l uebe te custodì. Da sëira, caŋchë do la fadìes tu vès a durmì, / Auza la mënt y ‘l cuer a Iddie, chë ‘l uëbbe të custodì. PerathonerJA, Nseniamënt1865*:1 (grd.); b) chël bun amabl Signur m’á custodí, porcí ch’al m’á dé na uma plëna d’amur chel bung amabil Signur m’à custodì, purcicch’ el m’à dè na uma plena d’amur DeclaraJM, SantaGenofefa1878:51 (Badia).

custodì (fod., LD) ↦ custodì.

custodia Ⓔ it. custodia (EWD 2, 371) 6 1878 custodia (DeclaraJM, SantaGenofefa1878:9)
gad. custodia Badia custodia grd. custodia fas. custodia
s.f. Ⓜ custodies
tutela, preservazione di qualcosa (gad., grd. L 1933; Ma 1953; F 2002, fas. Mz 1976; DILF 2013) Ⓘ custodia Ⓓ Schutz, Bewachung ◇ a) Pröma a Dî, spo al mi fedel capo de ciasa ái confidé tüa porsona, la custodia dl ciastel y le govern de mia provinzia. Pruma a Dio, spo al mi fedel capodeciaſa ai confidè tua persona, la custodia d’l ciastell, e ‘l governo de mia provinzia. DeclaraJM, SantaGenofefa1878:9 (Badia).

custodia (gad., Badia, grd., fas.) ↦ custodia.

custodir (fas.) ↦ custodì.

custum (grd.) ↦ custim.

cutel (grd.) ↦ cotal.

cuti (fod.) ↦ catù.

cutra (gad., mar., Badia) ↦ coutra.

cuvierta (grd.) ↦ cuerta.

Cuz 6 1861 Kuz (BrunelG, TomasKuz1861:1)
fas. Cuz bra. Cuz
antrop.
soprannome di famiglia a pozza di fassa (fas.) Ⓘ Cuz Ⓓ Cuz ◇ a) Chel pere Tomas de Cuz l jìa valch outa d’invern a se tor n stroset de legna, per se la vener. Kel pere Tomas de Kuz l žia valk outa d’invern a se tor ‘n stroz̄ét de legna, per se la vener. BrunelG, TomasKuz1861:1 (bra.).

Cuz (fas., bra.) ↦ Cuz.

cuzà (col., amp.) ↦ cucé.

cuzé (fod.) ↦ cucé.

cuzin Ⓔ deriv. di nordit. cuzo ‘giaciglio del cane’ (Gsell 1989a:150) 6 1858 cozins pl. (PescostaC, BonesEghes1858-1994:228)
gad. cuzin mar. cuzin Badia cuzin grd. cuzin fod. cuzin LD cuzin
s.m. Ⓜ cuzins
cane piccolo, nato da poco (gad. A 1895; Ma 1950; P/P 1966; V/P 1998; DLS 2002, grd. G 1879; G 1923; L 1933; Ma 1953; F 2002; DLS 2002, fod. DLS 2002, LD DLS 2002) Ⓘ cucciolo Ⓓ Welpe ◇ a) A nos, püra jënt, a nos, püri ladins, / nes dál bëgn mius robes co a püri cuzins. A nos, püra jëint, a nos, püri Ladins, / nes dál bëgn mius robes ch’a püri cozins. PescostaC, BonesEghes1858-1994:228 (Badia).

cuzin (gad., mar., Badia, grd., fod., LD) ↦ cuzin.