೦೨. ಕನ್ನಡ-ತುಳುವೊಗು ಮುಖ್ಯವಾದಿಪ್ಪುನ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಉಚ್ಚಾರದ ನಿಯಮ, ಅವಧರಣೆ ನೀತಿ (accent), ತುಳುಟು ಈ ವಿಶಿಷ್ಟ ದಾಟಿ ನಂಕ್బత్తిదిని ಮೂಲ ದ್ರಾವಿಡೊಡ್ದು ಇನ್ಪಿನವಾಂಡಲಾ, ಇಂದ್ ಮಲೆಯಾಳದಂಚತ್, ಕನ್ನಡ-ತಮಿಳದಂಚ ಕೂಡಾ ಪೂರ್ಣ ಹೋಲಿಕೆ ಇಪುನವ ತುಳು-ಮಲೆಯಾಳ ಒಂಜೇ ಭಾಷೆ ಇನ್ಪಿ ತಪ್ಪು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಇತ್ತಂಡ್ ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸೆರೆಗ್, ಅಂಡ, ಮಲೆಯಾಳದ ದಾಟಿ ತುಳುಕ್ ತೀರಾ ಕಮ್ಮಿ, ಮಲೆಯಾಳ ಒಂಜಿ ಅನುನಾಸಿಕ ಭಾಷೆ ಇಂದ್ ದ್ ಪಣ್ಪಿ ಪಾತೆರೊ ಅಯಿಕ್‌ ಸಮರ್ಪಕವಾಂಡ, ತುಳುಟ್ ಈ ಅನುನಾಸಿಕ ಉಚ್ಚಾರ ಮಾಜಿದ್ ಪೋತಿನವೆನ್ ದುಂಬುದ ಪ್ರಕರಣೊಲೆಡ್ ತೆರಿವೊಲಿ. ನನ ಶಬ್ದ ಶಾಸ್ತೋಡು, ವ್ಯಾಕರಣೊಡು ಮಲೆಯಾಳ-ತುಳು ಭಾಷೆಲೆಗ್ ಹೋಲಿಕೆ, ಸಾಮೀಪ್ಯ ತೀರಾ ಅಲ್ವ ತುಳು-ತಮಿಳು ಭಾಷೆದ ಉಚ್ಚಾರ ನೀತಿಡ್ ಕೂಡಾ ವ್ಯತ್ಯಾಸವುಂಡು. ತುಳು, ಕನ್ನಡದ ದಾಟಿದ ಭಾಷೆಯಾದುಪ್ಪೊಡು. ಇಂಚಾದ್ ತುಳು ಭಾಷೆ ಉಚ್ಚಾರದ ರೀತಿಡ್ -ಇನ್ನಗ ಪಾತೆರೊದ ಮುಟ್ಟೋಡು- ಅಂಚನೇ ವ್ಯಾಕರಣ ನೀತಿಡ್, ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ದ್ರಾವಿಡ ಭಾಷೆಲೆಡ್ ಒಂಜಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾಷೆ ಆದ್ ನಡತ್ತೊಂದು ಬೈದಂಡ್. ೦೩. ಪಾತೆರೊ ಅಥವಾ ಭಾಷೆ ಇನ್ನಗ ಜನಮಾನಿನ ಧ್ವನಿತ (utterance) ಪಾತೆರೊ, ಅರ್ಥ ಪಿಸ್ಸಾವುನ ಸಾವಿಡ್ ಕೆಲವು ರೀತಿದ ರಚನೆ (structure) ಲೆನ್ ಸಿದ್ಧ ಮತ್ತೊಂಬುಡು. ಈ ರಚನಾನೀತಿನ್ ಅಧ್ಯಯನ ಮುಖಾಂತರ ನಾಥ್ ಸಿನ್ಹಾವುನ ಕೆಲಸ ವ್ಯಾಕರಣದವು. ಈ ಭಾಷಾರಚನೆದ ನೀತಿ ಅಥವಾ ವ್ಯಾಕರಣ, ಭಾಷೆದ ರೂಪುರೇಖೆನ್ ತೋಜಾವುನಂಚನೇ ವಿಂಜಕಾಲ ಬಾಳುವ ಪಾತೆರೊದ ಮೂಲದ್ರವ್ಯ ಈ ಮೂಲದ್ರವ್ಯ ಆ ಭಾಷೆರ್ ಸ್ಥಿರರೂಪ ಕೊರ್ಪಿನಂಚನೆ, ಅವು ಮಾಜನ ಕಾಲೊಗು ಮಾತ್ರ ಭಾಷೆಗ್ ಅಆವು. ಆತ್‌ಮುಟ್ಟ, ಈ ಭಾಷೆಗ್ ಬೇತೆ ಭಾಷೆನ ಪ್ರಭಾವ, ಶಬ್ದ ಸಂಕಲನ ಇತ್ಯಾದಿ ಅಂಡಲಾ, ಅತ ಸ್ಥಿರರಚನೆದ ವ್ಯಾಕರಣದ- ಮಿತ್ತ, ಅವೇ ಪುದರ ಒಲಿಪಿನಿ ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರದ ನಿಯಮ. ನಂಮ ತುಳು ಭಾಷೆಗ್ ಇಂಚಿನ ಸ್ಥಿರ ರಚನೆ ಉಂಡು. ಅಂತ ವ್ಯಾಕರಣ ತಮಿಳು ವ್ಯಾಕರಣದಾತ್ ಅಥವಾ ಕನ್ನಡದ ವ್ಯಾಕರಣದಾತ್ ಪೊರ್ಲು ಇಡಲಾ ಸರಳ ರೀತಿಡೇ ಉಂಡು ಇಂದ್ ತೆಲಿಸಾವುನ ಸಾಹಸ ಈ ಕೃತಿತವು. ನಂಕ್ ತೆಲಿದೆಪ್ಪುನಂಚ ತುಳು ಭಾಷೆಡ್ ವ್ಯಂಜನಾಂತ ಶಬ್ದಲು ಬಿಂಜ. ತಮಿಳು-ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಡ್ ಕೂಡಾ ಅವಿಡ್ ಈ ರೀತಿದ ವ್ಯಂಜನಾಂತ ಶಬ್ಧಲು ಇತ್ತ, ಕ್ರಮೇಣ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮುಖಾಂತರ ಅಯಿಕುಳು ಸ್ವರಾಂತವಾಯಿನ ವಿಷಯ ದುಂಬ ಅಧ್ಯಯನೊಡು ತೆಲಿಯರೆ ಸಾಧ್ಯವಾವು ತುಳು ಭಾಷೆ ಸಾಹಿತ್ಯದಾಂತಿ, ಒಂಜಿ ಜಾನಂಗಿಕ ಹುಳು ಸಾಹ 16
