Jump to content

Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/221

From Wikisource
This page has been proofread.
175
Glosses on Priscian (St. Gall).

…‘emungor’ emunctus5

P. 179a

Gracchus pro se: ‘Si nanciam¹ populi desi­derium, com­probabo1 rei­publicae commoda? nam ab eo quod est ‘deficio’ ‘defectus’ fit[1] parti­cipium prae­teriti2. …in ‘tum’ tamen, non in ‘ctum’ faciunt supinum: ‘com­miniscor commentum3 Nam a ‘re­miniscor’ supinum uel parti­cipium prae­teriti uel futuri in usu non inueni4

Inuenitur tamen etiam ‘claudeo,’ sed et ‘claudo’ pro ‘claudico5.’

‘Excudit6’ enim tam praesens quam prae­teritum potest intellegi, sed quia ‘suscepit’ subiunxit, melius prae­teritum intel­legitur.

P. 179b

Et uidentur hi rationa­bilius pro­tulisse, ne minorum sit temporum prae­teritum quam praesens1. Caetera uero seruant n, ut ‘pando pandi2’…

P. 180a

‘Cado’ quoque ‘cecidi’ facit, ne, si ‘cadi’ dicamus, nomen esse putetur1. Virgilius autem ab eo, quod est ‘adedor,’ ‘adessum’ protulit in VIIII:

P. 180b

et postibus haesit adessis[2]1.

Naeuius:

Tibi serui multi apud mensam astant, ille ipse astat, quando ĕdit.

Non potest enim in hoc iambo paenul­tima syllaba longa esse, ut intel­ligatur prae­teritum2, ne sit scaton[3]. Plautus3 in lipargo:

Nihil moror mihi fucum in alueo[4], apibus qui perĕdit cibum, cor­ripitur enim paenul­tima.


5: .i. nomglantar

P. 179a

1: in mesorsa 2: isairi ni thabur son 3: tractad 4: ní thabur dit[5] ón 5: ar is gnáthiu són 6: .i. ar ata sechmadachte nail and ideo praeteritum est aní as cudit

P. 179b

1: ar nab laigiu inaimserad praeteritum quam praesens 2: .i. cenmitha innahí thech­taite · u · ꝉ · i · ante · n ·

P. 180a

1: indtelchubi quia cadum fit

P. 180b

1: eisibloiscdib 2: .i. co asagnoither nand sechmadachte .i. huare as timmorte 3: .i. duo nomina[6] unius uiri quod non bonum [in marg., without reference to text] ꝉ scaton .i. grec indí as (claudus) .i. do.….s..


P. 179a

1. shall I judge? 2. ’tis therefore I do not give it. 3. a com­mentary. 4. I give not this to thee. 5. for this is more usual. 6. i.e. because there is another preterite there, therefore cudit is preterite.

P. 179b

1. that in marking tempo­rality the preterite may not be less than the present. 2. i.e. except those that have u or i before n (e.g. tundo, findo).

P. 180a

1. of the cask, quia etc.

P. 180b

1. consumed or burnt. 2. i.e. so that it may be understood that it is not a preterite, i.e. because it is short. 3. i.e. the Greek of claudus.

  1. om. MS.
  2. Verg. Aen. ix. 537
  3. leg. scazon
  4. MS. albͮo
  5. =deit or duit, cf. Sg. 173b2
  6. Scaton and Plautus