65
XXIX.
Ṫar éis dúiseaċa do Ṁáire, ċuaḋadar beirt isteaċ i sgailp ar an tráiġ ’n áit naċ raiḃ aon ḃaoġal orṫa ó’n toiteán. Ṫeannadar isteaċ le ċéile go láġaċ carṫanaċ, aċt níor laḃraḋ smid go raiḃ a gcéad-eagla curṫa díoḃ aca aċt iad i mbarrógaiḃ a ċéile ag féaċ- aint uaṫa ar an toiteán millteaċ agus ar na lasraċaiḃ fada ḃí ag eirġe sna spéiriḃ íoċtaraċa, agus ag éisteaċt le búirġíl cráiḋte na mbeiṫiḋeaċ ḃí ag iarraiḋ éaluġaḋ leó ó’n ár.
Ḃí an Búrla boċt go bolgṡúileaċ agus a ċeann leiġṫe isteaċ aige ar ġualainn Ṁáire Ḃáin. Cuireaḋ sé creaṫaḋ ḋe ó am go ham, agus nuair a ṁoṫuiġeaḋ Máire an creaṫaḋ ċuireaḋ sé ḋe, d’ḟáisgeaḋ sí isteaċ léiṫi féin é Ḃí solus maiṫ aca san sgailp, aċt níorḃ ó’n ngealaiġ ná ó na réaltaiḃ é, aċt ó na crainn ṁóra ḃí ar n-a losgaḋ timċeall orṫa. Ní hé an daṫ céadna ḃíoḋ ar an solus i gcoṁnaiḋe aċt oiread: uaireannta nuair d’osgluiġeaḋ an Búrla na súile d’ḟeiceaḋ sé daṫ ċoṁ dearg sin ar ċraiceann Ṁáire is go gceapaḋ sé gur ag taḃairt fola ḃíoḋ sí; uaireannta eile ḃíoḋ sí ċoṁ bán le sneaċta aon-oiḋċe, agus do ṡíleaḋ sé gur ag faġáil ḃáis ḃíoḋ sí. Níor ṫug sé faoi deara na daṫanna ceanan céadna ḃeiṫ ar a ċraiceann féin.
Ós a gcoṁair amaċ, i n-aice leis an aḃainn, ḃí doire beag. Ní raiḃ crann ná sgeaċ le feiceál ann. Ní raiḃ d’ḟás ann aċt féar fada feósaiḋe. Ċuaiḋ an féar seo trí ṫeine go luaṫ san oiḋċe agus níorḃ ḟada gur lomaḋ an doire beag. Na hainṁiḋe ḃíoḋ ag arraiḋ teiṫeaḋ ó’n éirleaċ, ḋéanaidis, cuid díoḃ, ar an doire seo agus ċíḋtí iad ag rinnce agus ag léimniġ go codramánta san doire, ḃí an oiread sin teasa aníos ó’n iṫir loisgṫe ann.
Is corr-ainṁiḋe ḃí ann a raiḃ sé de ṁeaḃair ann imṫeaċt leis i n-éadan na gaoiṫe agus éaluġaḋ ó’n
toiteán uaṫḃásaċ ar an gcaoi sin; ó’n mbolaḋ trom
F
