nad rz. Zokijanką, o 3 w. od Puzyrek, a o 9 w. od m. Białopola. Mieszk. 307 wyznania prawosł. należą do paraf. Puzyrek. Ziemi 589 dz., wybornego czarnoziemu lecz brak lasu. Własność Rotaryusza. Zarząd gm. w Białopolu, polic. w Machnówce. Kl. Przed.
Derżelańce i Derżele, wsie, pow. trocki.
Derżów albo Derszów, wieś, pow. żydaczowski, oddalona o 2 kil. na wschód od stacyi kolei żelaznej arcyks. Albrechta: Bilcze-Wolica, o 11 kilom. na zachód od Źydaczowa, o 10 kil. na połud. zachód od Rozdołu, o 15 kil. na południe od Mikołajewa. Przestrzeń posiadł. więk. roli orn. 402, łąk i ogrod. 574, past. 69, lasu 1590; posiadł. mniej. roli orn. 544, łąk i ogrod. 747, past. 442 morg. Ludn. rzym. kat. 372, gr. kat. 525, izr. 19: razem 916. Należy do rzym. kat. parafii w Rozdole, grec. kat. parafii we wsi Kijowiec. Wieś ta ma szkolę filialną 1-klasową.
Deschneyer-Koppe (niem.), ob. Adler.
Desenka, rz., łączy się z rzeką Desną u miasteczka Samhorodka, pow. berdyczowski.
Desenta, ob. Czerniejów.
Desiorówka, wś, pow. lityński, par. Stara-Sieniawa. W. 1868 r. było tu 77 dm. Dziś ma 245 dusz męz., 356 dzies. ziemi dworskiej, 531 dzies. włościańskiej. Cerkiew pod wezw. N. P. M.; do niej należy 487 parafian, 47 dzies. ziemi. Należy do Stanisława Dorożyńskiego.
Deskofalva (węg.), ob. Deszkowica:
Deskurów, wś, pow. radzymiński, gm. Zabrodzie, par. Niegów.
Desna 1.) inaczej D. Bohowa, rz., lewy dopływ Bohu, nastaje na południowych stokach machnowieckiej wysoczyzny, koło wsi Zozulińce, z kilku strug, które się z sobą około mka Samhorodka zbiegły; płynie z północy ku południowi kręto aż do Siwakowiec, tworząc wiele stawów, a stąd skręca ku zachodowi i przypiera granitowym jarem pod wsią Michałówką, pow. winnicki, do Bohu. Długość jej biegu przeszło 8 mil; prócz wielu bezimiennych strug uprowadza z sobą wody rzeczek: Żerdź, Moskalówka, Buzynówka. Żerdź oddziela pow. winnicki od lipowieckiego, wpada do Desny we wsi Chołowińcach, gub. kijowska; nad nią leży Kalinówka. 2.) D., rzeka, lewy dopływ Dniepru, poczyna się w pow. jelnieńskim, gubernii smoleńskiej, o 7 w. od Jelni, płynie granicą tego powiatu z rosławskim, przyjmuje z lewego brzegu Strianę i Ipuć, poczem wpływa do gub. orłowskiej, w końcu przebiega orłowską, czernihowską i kijowską, ogółem 114 mil; szerokość jej wynosi od 4 do 30 sążni, głębokość zaś od 4 do 7 łokci. Na wiosnę woda jej podnosi się do 4 sążni, od miasta Briańska staje się spławną i taką trwa przez cały czas żeglugi. Towary spławiają się Desną głównie do Dniepru, a po części na jarmarki nieżyńskie. Na Desnie jest wiele przystani; przy Briańsku i wyżej ładuje się zboże, żelazo, skóra, olej, szkło i rogoże; przy Nowogrodzie północnym wódka, wapno, kreda; przy Czernihowie wódka i naczynia drewniane. D. obfituje w rybę i poławiają się w niej niekiedy jesiotry, przypływające z Dniepru. Wpadają do niej rzeki: Bołwa, Nerusa, Sudość, Oster i Borzna. Za panowania Piotra I i w roku 1737, na Desnie i wpadającej do niej Bołwie budowały się galery dla floty czarnomorskiej. Był plan połączenia bassenów Desny i Wołgi, podług projektu inżeniera generała Dewolana. 3.) D., obacz Dzisna.
Deśniówka, ob. Czernelówka.
Dessau (niem.), ob. Kubaczki.
Deszki, wieś, pow. kaniowski, należy do Bohusławia (gdzie jest zarząd gminny i policyjny), po prawej stronie rzeki Rosi, oddalona o w. 5 poniżej miasteczka Bohusławia, o 18 w. od Olszanicy; po drugiej stronie rzeki naprzeciw Deszek leży przysiołek Teptijówka, w którym przy oddaleniu o 60 sążni od lewego brzegu rzeki Rosi jest wał nasypowy, 3 sążnie wysoki i do 300 sążni długi, na wierzchu i wewnątrz którego znajduje się ogromna masa dużych kamieni, które świadczą o jakiejś zapewne obronie od nieprzyjaciół z dawniejszych czasów. Mają D. cerkiew prawosław. z r. 1782 i razem z przysiołkiem Teptijówką liczą mieszkańców prawosławnych ob. płc. 1040, katolików 2; ziemi włościańskiej 504 dzies., dominialnej 2416 dzies.
Deszkowica, węg. Deskofalva, wieś w hr. bereskiem (węg.), kościół filialny grec. katol., 260 mk. H. M.
Deszkowice, wś i folw., pow. zamojski, gm. Sułów, par. Szczebrzeszyn. W obrębie tej wsi znajduje się 12 małych jeziór, mających 40 morgów obszaru. Roku 1827 było tu 101 dm. i 612 mk.
Deszna, wś, pow. turecki, gm. Piętno, par. Turek.
Deszna lub Deszno, wieś w pow. sanockim, należąca do par. łacińskiej w Rymanowie, mająca par. grec. w miejscu. Ma 62 domy i 370 mieszkańców, z tych 120 polaków a 250 rusinów. Obszar dworski posiada 22 m. roli, 1 m. ogrodów, 14 m. pastwisk i 39 m. lasu; włościanie mają 603 m. roli, 47 m. łąk i ogrodów, 287 m. pastwisk, 3 m. lasu. Osada położona po obu brzegach potoku Tabor, płynącego z południa ku północy, a będącego dopływem Wisłoka. Najniższe położenie 404 m. n. p. m., najwyższe wzniesienie 640 m. n. p. m. Charakter podgórskich okolic. Parafia ruska, do której należy Deszno, Wulka, Posada rymanowska, Bałucianka i Woltuszowa, liczy razem 894 dusz. Cerkiew parafialna drewniana, pod tytuł. Narodzenia Bogarodzicy. D. należy do
