Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/10

From Wikisource
This page has been proofread.

klucza rymanowskiego Potockich, leży w pięknej okolicy lesistej, w miejscu gdzie Czarny potok wpada do rz. Tabor. W tem to miejscu odkryte zostały źródła mineralne, uznane przez komisyą balneologiczną galicyjską za szczawy sodowo-litowe, jod i brom zawierające. Zródła te nazywają powszechnie rymanowskiemi lub ściślej: „źródła Rymanów - Deszna“. Analizowali je pp. T. Sławik, profesor Weselsky w Wiedniu, a obecnie, po rozdzieleniu na trzy różne zdroje, rozbiera je prof. Br. Radziszewski we Lwowie. Tenże pisze do nas, że są to szczawy bardzo silne i mają, według jego zdania, największą przyszłość ze wszystkich tego rodzaju wód galicyjskich, gdyż wytryskują wprost ze skały a przeto są wolne od istot organicznych i nie psują się. F. S.

Desznica, wś, pow. krośnieński, o 27 kil. na płd.-zach. od Krosna, ma 1201 mg. rozległości, 81 domów, 493 mieszk. narodowości ruskiej, par. gr. w miejscu, należy do dek. dukielskiego, który obejmuje 16 paraf. Cerkiew pod wezwaniem św. Dymitra, kasa pożyczkowa gminna. D. leży w wysokich górach przy niewykończonej jeszcze drodze kraj. do Węgier, prowadzącej ze Źmigrodu nowego do Grabu. Gleba owsiana. Obszar dworski należy do państwa Osiek Eustachego ks. Sanguszki

Deszno, wś i folw., pow. jędrzejowski, gm. Przęsław, par. Krzcięcice. Jest tu szkoła gminna. R. 1827 było tu 35 dm., 296 mk. Dobra D. składają się z folwarku D., Wojciechowice i Kierzki, od Kielc w. 49, od Jędrzejowa w. 14, od Wodzisławia w. 10, od Jaronic w. 6, od Myszkowa w. 66, od rz. Nidy w. 30. Rozl. wynosi m. 2048 a mianowicie folw. Deszno grunta orne i ogrody m. 604, łąk m. 28, lasu m. 828, nieużytki i place m. 62, razem m. 1523. Płodozmian zaprowadzony 5, 9 i 10-polowy. Bud. mur. 12, drewn. 7. Folw. Wojciechowice grunta orne i ogrody m. 256, pastwisk m. 12, nieużytki i place m. 39, razem m. 307. Płodozmian zaprowadzony 11-polowy. Bud. mur. 3, drewnianych 4. Folw. Kierzki grunta orne i ogrody m. 192, nieużytki i place m. 27, razem m. 219. Płodozmian zaprowadzony 10-polowy. Bud. mur. 3, drewn. 4. Gorzelnia na 50 korcy kartofli dziennego zacieru, młyn i tartak wodny. Granicą terytoryum dóbr płynie rzeka zwana Mierzawą lub Sędziszówką. Wieś D. osad 81, gruntu mg. 870; wś Wojciechowice osad 9, gruntu mg. 133. Br. Ch., A. Pal.

Deszno, ob. Deszna.

Deszówka, potoczek w obr. gm. Ropy, pow. gorlicki, wypływa ze źródeł leśnych, płynie na północny wschód i uchodzi do Ropy z lewego brzegu. Br. G.

Deszyn, pot. gór., wypł. w obr. gm. Kosmacza, w pow. kosowskim, z pod góry Stewiory, (1126 m.); płynie lasem a potem łąkami kosmackiemi i wpada z prawego brzegu do Bahnecia, dopływu Pistynki. Br. G.

Detkiensowo, wś, pow. ciechanowski, gm. Regimin, par. Koziczynek, należy do gruntów wsi Koziczyn, 46 mk., 4 budynki mieszkalne, 9 w. od zarządu gminy.

Detkowce, wś nad Teterowem, pow. żytomirski, gm. i par. Cudnów. R. 1867 miała 15 domów.

Detmarowice, ob. Dziecimorowice.

Detoniszki al. Detomiszki, wś i folw., pow. wołkowyski, gm. Wojtkobole, par. Grażyszki. Odległe od Wołkowyszek 22 w. D. wś liczy 25 domów, 181 mk.; D. folw. 2 dm., 57 mk. D. wchodziły poprzednio w skład dóbr narodowych Bartniki, następnie od tych dóbr oddzielone i rozdrobione na kilka części, które wcielone zostały do różnych dóbr donacyjnych.

Detralgie, wś, pow. władysławowski, gm. Leśnictwo, paraf. Władysławów. Odległa od Władysławowa 9 w., liczy 7 dm., 54 mk.

Deulino, Dewelino, Dywilino, wś, pow. dmitrowski gub. moskiewskiej, 4 w. od Sergijewskiego posadu odległa, pamiętną jest pokojem zawartym 1 grudnia 1612 r. między Rossyą i Polską, na mocy którego królewicz polski Władysław IV zrzekł się praw swoich do tronu rossyjskiego, na który był wybrany, a Michał Fedorowicz uznany został carem. Rossya odstąpiła Polsce miasta: Smoleńsk, Białę, Dorohobuż, Nowogród Siewierski i inne, a otrzymała od Polski Borysów, Kozielsk, Możajsk, Wiaźmę, Meszczersk i inne.

Deume (niem.), ob. Dejma.

Deuthen (niem.), ob. Dajtki.

Deutsch, „Niemiecki“, wyraz który wchodzi w skład wielu nazw geograficznych niemieckich, nadanych miejscowościom w obrębie ziem polskich. Najczęściej trafia się tam, gdzie występują blisko siebie osady jednoimienne ale niejednocześnie i niejednakowo powstałe, z których jedna nosi miano polskiej „Polnisch“, druga niemieckiej, np. Deutsch-Cekzin i Polnisch-Cekzin. O ile nazwy te nie są przekręcone w swej drugiej połowie, o tyle trzeba ich szukać na miejscu alfabetycznem tej nazwy drugiej.

Deutschbach, kol. niemiecka, przys. Brusna starego, pow. cieszanowski, par. ewangiel. Reichau, ma filiał tej parafii i szkołę.

Deutsch-Borkowo, ob. Boruchowo.

Deutsch-Breile, ob. Brelowice.

Deutsch-Briesen, ob. Brzeźno.

Deutsch-Buckow, ob. Bukowa-niemiecka.

Deutsch-Cekzin, ob. Ciechocin.

Deutschen (niem.), ob. Duczów.

Deutschendorf, ob. Poprad i Podstolice.

Deutsch-Eylau, ob. Iława.

Deutschfeld, ob. Szczodrochowo.

Dutschhöhe, ob. Przychodzki.

Deutschhof, ob. Namyślaki.

Deutsch-Jakobsdorf, ob. Jakubowjani.

Deutsch-Krone, ob. Wałcz.

Deutschleuten, ob. Lutynia Niemiecka.