na kil. kw. 2,3 sztuk, a jedna szt. na 30 mk.; nierogacizny 2,000 sztuk. Uli było w powiecie w 1869 roku 752. Z kopalin znajduje się sól w Lacku pod Dobromilem, nafta w Starzawie, a prócz tego ślady nafty w Horoszówce, Dobrej, Leszczawie i Kwaszeninej. Zdroje mineralne są w Huczku i Tarnawie. Środki komunikacyjne: kolej żelazna węgiersko-galicyjska wchodzi do powiatu od płn. w obrębie gm. Przedzielnica, idzie po pod Nowe Miasto, przez Grodzisko i Boniowice do st. Dobromil, stąd przez Rosenburg i Piętnice do Chyrowa w pow. staromiejskim, następnie wkracza znowu do powiatu w obrębie gminy Starzawa, przystanku kolejowego, a wijąc się dalej po nad brzegami Strwiąża wzdluż granicy powiatu oddala się od niego dopiero po za stacyą Krościenko. Równolegle prawie z tą koleją prowadzi w tym samym kierunku droga państwowa. Zach. część powiatu przerzyna droga krajowa z Birczy na płd. z. na Tyrawę wołoską do Sanoka i drugie jej ramię z Birczy na płn. w. do Przemyśla. Inne ważniejsze miejscowości łączą drogi powiatowe, z których jedna prowadzi z Dobromila przez Pacław i Kalwaryą Pacławską do Rybotycz, a stąd przez Posadę Rybotycką i Trójcę do Birczy. Przemysł w ogólności słabo rozwinięty. W r. 1869 zajmowało się nim w ogólności ledwie 800 osób, licząc w to juź przedsiębierców, robotników i urzędników. Młynów amerykańskich jest 2: w Nowem Mieście i Iskaniu, młyn parowy w Nowem Mieście, browary wielkie fabryczne w Rybotyczach i Hujsku, browar pospolity w Huczku, gorzelnie w Brzyżawie i Posadzie Nowomiejskiej, warzelnia soli w Lacku, tartaki wodne w Grąziowej, Trzciańcu, Wojtkowej, Jureczkowej i Kwaszeninej, cegielnia pospolita w Huczku, huty w Jasienicy, Birczy i Dobromilu, fabryka zapałek w Dobromilu i Suwczynej, mydlarnia w Dobromilu i Birczy, garbarnie w Hujsku i Birczy; wyrobów drewnianych dostarczają Łomna, Arłamów, Kwaszenina, Katyna i Łopusznica a wyrobów tekstylnych Piątkowa, Przedzielnica i Kalwarya Pacławska. Szkół wyższych nie ma w powiecie. Liczba szkół ludowych wynosi 17, liczba uczni uczęszczających 1,402, przypada zatem 82 uczni na jedną szkołę, jedna szkoła na 3,058 mieszkańców, jeden uczeń na 37 mk.; jedna szkoła na 6 gm. a 50 kil. kw. W powiecie sądy powiatowe; w Birczy i Dobromilu, 2 lekarze, 6 chirurgów, 6 akuszerek i dwie apteki: w Birczy i Dobromilu. Dziekanat dobromilski rzym.-kat. należy do dyecezyi przemyskiej a ma 6 parafij, 1 kap. i 1 admin. z kleru zakonnego. Dziekanat gr. kat. należy również do dyecezyi przemyskiej. Ogół podatków wynosi 69,977 zł., przypada zatem na 1 kil. 81 zł. a na głowę 1 zł. 34 ct. w. a. Lu. Dz.
Dobromil, folw., ob. Łukowo, pow. obornicki.
Dobromirecki potok, ob. Bystrzyca.
Dobromirka, wieś, pow, zbaraski, o 15 kil. na wschód od tego miasta oddalona, o 7 kil. na południowy zachód od Nowego Sioła, leży nad potokiem bez nazwiska, dopływem o 15 kil. na wschód oddalonego Zbrucza; wieś podolska z dobrą glebą. Przestrzeń posiadł. więk. roli or. 772, łąk i ogrod. 15, past. 16, lasu 215; pos. mniej. roli or. 1978, łąk i ogrod. 75, past. 28, lasu 9 morg austr. Ludność rzym. kat. 174, gr. kat. 729, izrael. 35, razem 938. Należy do rzym. kat. par. w Zbarażu, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu zbaraskiego. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu; wieś ta leży w okręgu celno-granicznym, jako niedaleko od granicy Cesarstwa rossyjskiego oddalona. Właściciel więk. posiadł. Tadeusz Turkuł. B. R.
Dobromirzyce, ob. Dobromierzyce.
Dobromyl, folw. pryw., pow. lidzki, 3 okr. adm., o 57 w. od Lidy, 1 dm., 22 mk. (1866).
Dobromyśl, 1.) wś, pow. słupecki, gm. Kleczew, par. Złotków. 2.) D., kol., pow. kielecki, gm. i par. Piekoszów. W 1827 r. było tu 5 dm. i 42 mk. 3.) D., folw., pow. bialski gub. siedleckiej, gm. Zabłocie, par. Kodeń, w skład dóbr kodeńskich wchodzący, od Kodnia 2 w. Ma 19 dm., 65 mk. i 1108 m. rozl. 4.) D., osada kolonialna na gruntach dóbr Potok stany utworzona, w pow. janowskim, gub. lubelskiej, gm. Modliborzyce, par. Potok Wielki. W r. 1880 domów mieszkalnych 7; ludności 108, ziemi włościańskiej morgów 147, śród okolicy lesistej, na gruntach piaszczysto-gliniastych. 5.) D., wś, pow. chełmski, gm. Siedliszcze, par. Pawłów. W r. 1827 było tu 19 dm., 90 mk. Br. Ch.
Dobromyśl, 1.) wś i karczma, pow. wileński, 5 okr. adm., mk. kat. 22, żydów 8, dm. 3 (1866), od Wilna 14 w. 2.) D., zaść. pryw., pow. wileński, mk. kat. 9, dm. 1 (1866). 3.) D., folw. prywat. nad jez. Ukło (Ukle), pow. dziśnieński, o 71 w. od m. pow. Dzisny, 3 okr. adm., 1 dm. 11 mk., wyznanie rz. katol. (1866) 4.) D., majątek w pow. dyneburskim, dziedzictwo Eug. hr. Platera. 5.) D., mko w pow. słonimskim, nad rz. Szczarą. 6.) D., miasteczko, gub. mohilewska, pow. orszański, nad Czernicą. Mk. 350 w r. 1860. Większość zydów. Cerkiew.
Dobromyśl, przysiołek Komarówki.
Dobroń, wś i folw., pow. łaski, gm. Wymysłów, par. Dobroń. Leży przy drodze bitej z Pabianic, do Łasku. R. 1827 było tu 54 dm., 439 mk. Par. D. liczy 2120 dusz. Wieś D. należała dawniej do Pabianic, posiadłości kapituły krakowskiej, dzisiaj jest własnością pry-
