Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/361

From Wikisource
This page has been proofread.

Eulenhaus (niem.), os. leśna, pow. labiewski, st. p. Wulfshoefen.

Eulenhof (niem.), folw. i karczma, pow. frylądzki, st. p. Alberga.

Eulenholtz (niem.), leśnictwo, pow. chojnicki, st. p. Louisenthal.

Eulenkrug (niem.), 1.) karczma, pow. gdański, st. p. Tczew. 2.) E., os., tamże, st. p. Hohenstein. 3.) E., ob. Nicponie i Sowiak. 4.) E., karczma, pow. frylądzki, st. p. Fryląd. 5.) E., karczma, pow. fiszhuski, st. p. Drugehnen. 6.) E., os., pow. królewiecki, st. p. Królewiec. 7.) E., karczma, pow. świecki, st. p. Laskowice. 8.) E., karczma, pow. brodnicki, stac. poczt. Wrock.

Eulowitz (niem.), ob. Iłowice.

Eupatorya, dawny Kozłów (po tatarsku: Gezlew albo Kezlew), miasto nadmorskie gubernii tauryckiej, leży na zachodnim brzegu półwyspu krymskiego, o 9 mil od miasta gubernialnego Symferopola. Założył Eupatoryą, podług Strabona, Diofant, dowódzca wojsk Mitrydata-Eupatora, w ostatnim wieku przed narodz. Chr. W czasie panowania tatarskiego Gezlew należał, podobnież jak Kafa, od r. 1478 do sułtana tureckiego, który pozostawił chanom, w pewnych tylko razach, prawo pobierania dochodów. Handel tego miasta przed r. 1779 daleko był rozleglejszym, aniżeli obecnie. Chanowie ciągnęli znaczne dochody z komory gezlewskiej, ale Kercz, a szczególnie Berdiańsk, z wybornym portem, spółzawodnicząc z Eupatoryą w zawodzie handlowym, zadały jej cios ostatni. Przystań tutejsza w r. 1829 zbudowana, ma 7 stóp głębokości, ale nie jest zasłonięta od burz, które w pewnej roku porze są dosyć częste; największa jej głębokość przy kwarantannie nie przechodzi stóp 10. Statki zbliżać się do niej nie mogą, ale zarzucają kotwicę w dość znacznej odległości; ładunek zaś przewożą do statków na małych łodziach. Obecnie Eupatorya stanowi główne siedlisko Karaitów. Tu mieszka hacham, głowa ich duchowieństwa, i znajdują się najokazalsze synagogi karaickie. Główny przemysł mieszkańców rybołóstwo stanowi. Prowadzą oni handel z Turcyą, głównie zbożem, po części masłem, wełną, skórami i wojłokami. Obroty handlu zagranicznego wynosiły w jednem z lat ostatnich rub. rs. 282,433 kop. 57. Na placu znajduje się studnia artezyjska, zaopatrująca miasto w wodę i wytryskująca na 3 stopy od ziemi. Mieszkańców ma 8,300 przeszło. Cerkiew grecka 1, kościół katolicki 1, synagóg karaickich 2, meczetów 18. Z tych na szczególną wzmiankę zasługuje obszerny meczet, z kopułą miedzianą, na wzór konstantynopolskiego (ś. Zofii) wystawiony, z licznemi wewnątrz ozdobami. Prócz tego szkoła powiatowa 1, szkoła elementarna ormiańska 1, szkół karaickich 3, tatarskich 9, drukarnia hebrajska 1, magazynów 150, młynów 240, fabryk i zakładów 30, sklepów 337, kwarantanna i komora.

Europa, Ejropa, folw., pow. wileński, 2 okr. adm., o 34 w. od Wilna, między Duksztami a Kiernowem na prawo od Wilii, miał 1866 r. 45 mk. kat., dm. 1. Były to niegdyś wraz z Giejszyszkami dobra jezuickie. E. w r. 1781 przynosiła intr. 1060 zł. Kom. Eduk. oddała je sukcesorom Józefa Białłozora, skbnika upickiego, za ewikcyą na poblizkich Białłozoryszkach. R. 1794 E. jest dziedzictwem Romanowiczów. F. S.

Eustachów, 1.) wś, pow. kielecki, gm. i par. Łopuszno. Polączona drogą bitą z drogą idącą z Włoszczowy do Kielc. 2.) E., folw., pow. augustowski, gm. Balla Wielka. Należy do dóbr Balla Wielka Dziekońskiego. Now.

Eutuszkiewicze, Ewtuszkiewicze, wś i dobra w płn. stronie pow. rzeczyckiego, przy drodze pocztowej z Jakimowskiej Słobody do Domanowicz. Dziedziców jest trzech: Horwat, którego część wraz z majętnością Lipów wynosi przeszło 23,700 morgów (sukcesyjne); Teodor Balicki, posiadający od r. 1868 schedę 2,240 m. i Polański 420 m. od r. 1859. Miejscowość lesista, dzika, mało ludna. W części Horwata są młyny wodne i gorzelnia. Al. Jel

Evenbusch (niem.), leśnictwo, pow. czarnkowski, należy do Wielenia (Filehne).

Evenmühl (niem.), os., pow. wałecki, st. p. Wielboki Polskie.

Ewaden (niem.), dobra w Kurlandyi, pow. i par. Hazenpot.

Ewadów, folw., pow. piotrkowski, gm. Kluki, par. Parzno.

Ewaldshütte (niem.), ob. Wojciechów.

Ewandorf albo Berezowska Słobódka, niewielka wioska w pow. radomyskim, nad rz. Myką, wpadającą do Teterowa, o 2 w. niżej wsi Berezówki, a o 23 w. od m. Radomyśla. Mk. 219 wyznania prawosł., należą do par. berezowieckiej. Ziemi 715 dz. piaszczystej a miejscami błotnistej, po większej części pokrytej lasem. Wioska otrzymała nazwę od imienia żony — Krzysztofa Czajkowskiego—Ewy około r. 1794. W r. 1816 należała do Józefa Żukowskiego. Między mieszkańcami jest kilka familij mazurów, przesiedlonych z augustow. gub. Zarząd gm. we wsi Starosielcy, polic. (stan) w m. Korostyszowie. Kl. Przed.

Ewaniszki, folw., pow. wiłkomierski, par. szacka, własność Leona Szylinga, włók 5 i pół.

Ewanowo, st. poczt. i st. dr. żel. rybińsko-bołogojskiej w gub. twerskiej.

Ewansówka, dawniej Węglarnia, kol., pow. warszawski, gm. Młociny, par. Wawrzyszew, na piątej wiorście przy szosie do Bielan, przy