z potokiem Zawadką, uchodzącym do Jasiołki. 2.) B., potok w obrębie gminy Bałudzianki w Galicyi, wypływa na zachodnim stoku bezleśnego wzgórza Przymiarkami zwanego w północnej stronie tejże gminy; płynie przez środek wsi na południe, opływając zachodnie stoki tegoż wzgórza, poczem tuż za wsią zwraca się nagle na wschód i tworzy granicę między tą gminą a gminą Kamionką. Po półmilowym biegu uchodzi z lewego brzegu do Taboru, w dolnym biegu Morawą zwanego, dopływu Wisłoki. Br. G.
Bałucz, wś, i Bałucka Wola, wś, pow. łaski, gm. t. n., par. Borczewice, przy drodze z Łasku do Szadku, o 7 w. na północ od Łasku, w nizkiem położeniu śród mokradli. Posiada urząd gminny. W 1827 r. liczyła 20 dm. i 275 mieszk. B. gmina należy do s. g. okr. II w Wrzeszczewicach, st. p. w Łasku, lud. 3661, rozl. 11,424 morg.
Bałuczyn, wieś, pow. złoczowski, o 5 mil austr. na zachód od miasta Złoczowa. Przestrzeni posiada: obszar dwor. roli ornej 427 m., łąk i ogrodów 344 m., pastwisk 82 m., lasu 818 m.; włościanie posiadają roli ornej 833 m., łąk i ogrod. 685 m., pastwisk 160, lasu 5 m.: ludności ma 789 głów, z tego rzym. kat. 327, gr. kat. 457, izrael. 15. Parafią gr. kat. ma w miejscu, należącą do dekanatu uniowskiego (wiernych 504), do rzym. kat. parafii należy do oddalonych o 7 kil. Glinian (gdzie także st. pocztowa) dekanatu gliniańskiego. Szkołę posiada 1 klas. etatową. Posiada kasę pożyczkową z kapitałem 3700 złr. aus. Ziemia tu nadzwyczaj urodzajna, położenie całkiem równe, nizkie, w niektórych miejscach moczaro-wate, również lasu znaczny obszar; klimat łagodny, włościanie trudnią się rolnictwem i chowem bydła. Tutejszy folwark dworski należy do dóbr Kutkorz, własność Henryka hr. Łączyńskiego.
Bałudzianka, wś, z przysiołkiem Wulką, pow. sanocki, o 7 kil. od st. p. Rymanów, w par. rz. kat. Klimkówką. w pow. gr. kat. Deszno. Por. Bałucianka.
Bałutów, ob. Bałtów.
Bałuty, os. fabryczna, pow. łódzki, gm. Radogoszcz, leży pod samą Łodzią, przy szosie do Zgierza; obecnie weszła niemal całkiem w obręb miasta. W 1827 było tu 12 dm. i 132 mieszk.
Bałwan, ob. Łania.
Bałwaniszki, okrąg wiejski w gm. Holszanach, pow. oszmiański, liczy w swym obrębie wsie: Bałwaniszki, Szenciłowszczyzna, Wołkowszczyzna, Szołtany, Szapowały, Sokocieniata, Ciuniszki.
Bałykleja, st. p., pow. carycyński. gub. saratowska, między Kamyszynem a osadą Dubowską. Por. Bałakleja.
Bambe (niem.), kol. i folw. pod Ragnetą w Prusach Wsch.
Banach, szkoła i karczma, pow. pleszewski, ob. Kuchary.
Banachy, wś., pow. biłgorajski, gm. Sól, parafia Puszcza Solska. W 1827 r. było tu 29 dm. i 328 mieszk.
Banaszki, wś. rządowa, pow. latyczowski, należała do klucza międzyborskiego ks. Czartoryskich.
Banat. Tak się zowie okolica Węgier, płd.-wschodnia część wielkiej niziny pannońskiej, między Maroszem, Cisą i Dunajem, słynna z urodzajności, niegdyś moczarowata, przez wielu kolonistów niemieckich, między innemi, zasiedlona. Południową część B. zowią Baczką. Nazwa B. nie ma dziś żadnego znaczenia administracyjnego, chociaż w 1779 złączone były pod tą nazwą B. w jeden dystrykt administracyjny trzy żupaństwa: temeskie, torontalskie, krasowskie.
Banatki, kolonia pod wsią Kadłub, pow. wielkostrzelecki.
Bancerowszczyzna, wś w pow. mińskim, nad Świsłoczą.
Bandaki, przysiołek do Wyszatyc (ob.).
Bandary, wś, gub. Witebska, nąd Utroją.
Bandemershof, ob. Będzimirowo.
Bandrów, 1.) wś, pow. Lisko, o 15 kil. od st. p. Ustrzyki, z par. gr. kat. w miejscu. 2.) B., kol. niemiecka tamże.
Bandrów, potok górski w obrębie gm. Bandrowa, w pow. Lisko, wypływa z źródlisk podleśnych w południowej stronie tejże gminy; płynie zrazu na północny wschód, poczem na północny zachód przez łąki bandrowskie i sam środek wsi. Poniżej wsi po półmilowym biegu łączy się z prawego brzegu z potokiem Jasiennikiem. Br. G.
Bandtken, ob. Bątki.
Bandurka, wś, gub. chersońska, st. dr. żel. Odessa-Elizawetgrad, między Olwiopolem a stacyą Pomoszcznaja, o 332 w. od Odessy.
Bandysie, wś rządowa, nad rz. Omulew, pow. ostrołęcki, gm. Wach, par. Myszyniec, śród błot, na krawędzi południowej łasów puszczy myszynieckiej, 1056 morg. obszaru. W r. 1827 było 32 dm. i 192 mieszk, obecnie 42 dm. i 415 mieszk.
Bandziszewo, Bangschin, ob. Będzieszyn.
Bania, Bánya. Baniami zwą się kopalnie w Tatrach. Wyraz ten u Słowian węgierskich i Węgrów (banya) oznacza „dół, kopalnię“ i wchodzi do składu wielu nazwisk kopalń w Węgrzech i Siedmiogrodzie np. Abrud-Banya, Baka-Banya i t. d. W dolinie kościeliskiej na Ornaku w pobliżu przełęczy Iwanowskiej w gnejsie znachodzą się dziś już opuszczone kopalnie, zwane dziewiątą i czarną Banią. Wydobywano tutaj panabaz, zawierający miedź. Ob Janoty: Przewodnik do Tatr i Pienin, Kraków 1860. Br. G.
Bania, 1.) wś, pow. kałuski w Galicyi; o 1 kil. od Kałusza, w par. rz. kat, i gr. kat. Ka-
