Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/307

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

m. Szczekocin, a 35 w. od Żarek. Szkółka gminna. W 1827 r. było 40 dm. i 258 mk., obecnie ma 57 dm. i 393 mk. Ogólny obszar 1384 morg., z czego na grunta rządowe przypada: ziemi ornej 15 m., lasów 331 morg.; na grunta włościańskie: ziemi ornej 496 morg., nieużyt. 47., łąk m. 69, pastwisk m. 426. Wieś rozłożona wzdłuż rzeki Krztyni. W stronie północnej wsi grunta są nieco wzgórzyste, sapowate, urodzajne; w stronie południowej nad Krztynią rozciągają się bardzo dobre, ale mocno wilgotne łąki: po za temi, więcej ku południowi z jednej i drugiej strony szosy, znajdują się nieużytki, z wydm piaszczystych, krzakami sośniny i jałowcu zarośniętych; więcej jeszcze ku południowi, nad rzeczką Korytnicą, znajdują się bardzo dobre pastwiska, po za niemi lasy, po większej części nizko-pienne i z młodej sośniny złożone. Ludność zamożna, dość oświecona, prawie każdy włościanin umie czytać i pisać. W B. znajduje się drewniana, po części tylko murowana, piła parowa o dwóch maszynach, przerabiająca rocznie drzewa za 35,000 rubli rocznie. Oprócz tego nad Krztynią znajduje się młyn z roczną produkcyą około 1500 rubli; wreszcie cegielnia, wyrabiająca rocznie 35,000 sztuk cegły. Dr. B.

Bonówka, potok w obr. gm. Bonowa, pow. jaworowski, w południowo-zachodniej stronie tej gminy, płynie głębokiem korytem na północ, między pasmami wzgórz, których wschodnie 257 m., zachodnie 255 m.; śród błoń bonowskich uchodzi z pr. brz. do Szczanu (ob.), dopływu Szkła. Br. G.

Bonowo, kolon., pow. krobski, ob. Szkaradowo.

Bontkowo, ob. Bądkowo.

Bontsch, Boncz (ob.).

Bony kanał. Rów długi na 6 wiorst, wykopany z rozkazu królowej Bony między miastem Pińskiem a wsią Stetyczowem, dotąd użyteczny, choć w części zielskiem zarosły.

Bony (królowej) góra, z ruinami zamku, pod Krzemieńcem.

Boor, ob. Bór.

Boparten, ob. Poporcie.

Bór jestto las iglasty, rosnący na podścielisku z borówek (vaccinium); ztąd też pole po wykarczowanym borze, który zostawił czerwonawą, urodzajną ziemię, zwie się zwykle borowiną; niewykarczowane zaś krzaki i piaski po wyciętym borze noszą miano borowiska; karłowata sośnina rzadko porostająca nosi nazwę borowizny. Borowiec jestto osadnik leśny. Ztąd poszły nazwy wielkiej liczby miejscowości. Istniało także imię Bor, Borek, które stanowi źródłosłów wielu nazw jak: Borczyn, Borczyny, Borów, Borków, Borkowice. Miejscowości noszące nazwy Bór i Borek są zwykle drobnemi osadami leśnemi lub małemi folwarkami; zaledwie kilka większych wsi w ich liczbie spotykamy. Br. Ch.

Bor, wyraz madjarski, wchodzący w skład nazw wielu miejscowości na Węgrzech, znaczy: „winny“ (od: „wino,“ napój).

Bór, 1.) wś, pow. nowoaleksandryjski, gub. lubelska, gm. i par. Rybitwy. Posiada tartak i 3 młyny wodne. 2.) B. biskupi, wś rządowa, pow. olkuski, gm. i par. Bolesław. R. 1827 miała 20 dm. i 125 mk. 3.) B. królewski, wieś, pow. lipnowski, ob. Wymyślin. 4.) B. porębski, wś, pow. będziński, gm. i par. Siewierz. 5.) B. zajański, wś rządowa, pow. częstochowski, gm. i par. Przystań. R. 1827 miała 67 dm. i 434 mk. 6.) B. zapilski, wś, pow. częstochowski, gm. Klepaczka, par. Truskolasy. R. 1827 r. miała 68 domów i 467 mieszk. Br. Ch.

Bór, 1.) osada wiejska, pow. ihumeński, w gm. nowosielskiej, w 3 okr. s. i w 2 stanie policyjnym (smiłowickim). 2.) B., wś, pow. dzisieński, nad jez. Czarnem.

Bór, 1.) wś, pow. dąbrowski, par. rz. kat. Bolesław, tuż pod Bolesławem. 2.) B. Łodygowski i B. Witkowski, dwie wsie, pow. bialski w Galicyi, w par. rz. kat. Łodygowice, o 12 i 11 kil. od Bialy. 3.) B., przysiołek wsi Charzewice. 4.) B., przysiołek wsi Huta Komorowska.

Bór, niem. Boor, wś włośc., pow. kartuski, st. p. Miechucin, par. Chmielno, o 15 kil. od Kartuz.

Bór, 1.) niem. Neudorf, wś, pow. pszczyński, do dóbr pszczyńskich należąca, w par. katolickiej Pryszowice. 2.) B. albo Pietrki, niem. Borowian (?), osada leśna, pow. lubliniecki, do dóbr Rusinowice należąca. 3.) B., niem. Borowian, wś, pow. wielkostrzelecki, par. katolicka Kielcz.

Bór suchy, ob. Suchy Bór.

Boracin, wś i dobra ziemskie, w zachodniej stronie pow. nowogródzkiego, niedaleko przy trakcie pocztowym z Korelicz do Nowogródka idącym, w gm. korelickiej, w 2 okręgu sądowym. Dobra mają obszaru 2256 m., w glebie wybornej, pszennej, i są własnością Czeczotów. Al. Jel.

Borodyca, ob. Bohorodyca.

Borakówka, ob. Burakówka.

Boranecy (łuż.), niem. Bornitz, wś przeważnie serbska, na Łużycach saskich, w par. katolickiej radworskiej, miała 1875 r. 21 dm., 107 mk. A. J. P.

Boraszyn, dziś Borschen, wś, pow. i par stynawska.

Boratycze, wś w pow. ihumeńskim, nad Berezyną; dobra Łukaszewiczów, 43 włók rozzległości.

Boratycze, wś, pow. przemyskl, o 2 mile na południo-wschód od Przemyśla śród lasów. Przestrzeni posiadłość większa zajmuje: roli ornej 237, ląk i ogrodów 25, pastwisk 5, lasu 437. m.; posiadłość mniejsza: roli ornej 206, łąk i ogrodów 38, pastwisk 38, lasu 11. Ludności rz. kat. 2, gr. kat. 214, izraelitów 20: