dozwolił Stanisławowi Bojanowskiemu wieś tę, w powiecie kościańskim dawniej położoną, podnieść na stopień miasta, z prawem niemieckiem. Jan Bojanowski, dziedzic miejscowy, w r. 1575 przeszedł do wyznania Braci Czeskich i oddał farę swym spółwyznawcom, którzy ją zatrzymali do r. 1620. Później Bojanowscy zostali gorliwymi ewangelikami. Wtedy za panowania Władysława IV zaludnili miasteczko ze Szląska przybyli różnowiercy niemieccy, szukający podczas trzydziestoletniej wojny schronienia w Polsce. Ci to wprowadzili do miasta przemysł, a mianowicie sukiennictwo. Ludność od tego czasu prawie wyłącznie niemiecka i protestancka się utrzymała. W wojnie siedmioletniej wojska rossyjskie kilkakrotnie załogą w mieście stawały. W. r. 1857 pożar pochłonąl niemał cale B., poczem wybudowano domy murowane. O 4 kil. od miasta na granicy szląskiej odkryto w r. 1827 obozowisko handlarzy rzymskich. M. St.
Bojanowo, kol., pow. świecki, st. p. Gruppe, par. Bzowo, gm. i urz. st. cyw. Gr. Sibsau; 57 morg. rozl., 10 dm., 90 mk., 72 kat.
Bojanowski młyn, młyn wodny pod Złotowem, pow. trzebnicki.
Bojanului, ob. Bojan.
Bojany, wś rządowa, pow. ostrołęcki, gm. Poręby, par. Brok. R 1827 było tu 16 dm. i 112 mk.
Bojany, folw. nad Niewiażą, pow. kowieński, miedzy Poniewieżykiem a Nowotrzebami, własność Tyszkiewicza.
Bojarele, majętność ziemska, pow. święciański, w wielkich lasach położona (do Bojarel należy lasu włók 300, lecz już są one wyniszczone, tak że piaszczystą pustynię stanowią). Okrąg wiejski B. w gm. Kiemieliszkach liczy w swoim obrębie wsie: Bojarele, Gasperzyszki, Zaciszki, Punżany, Nosielany; zaśc: Gugorojście, Czernuliszki. B. są dziedzictwem Łappy Antoniego.
Bojarka, 1.) wś, pow. kijowski, o 5 w. od Krukowszczyzny na zachód, nad rz. Wetą. Ziemi 930 dzies. Mieszkańców 840 (r. 1864 było 795). Dawniej należała do monastyru michałowskiego w Kijowie, obecnie do rządu. Jest tu st. dr. żel. brzesko-kijowskiej, pierwsza od Kijowa (o 21 w.), między tem miastem a Motowiłówką. W pobliżu B. leży wś Antopol. 2.) B., mko, pow. zwinogródzki, przy ujściu Bojarki do rz. Gniłego Tykicza, o 5 w. od wsi Redkoduba, o 35 w. od Zwinogródki, o 180 w. od Kijowa, o 21 w. od Łysianki. Zachodnio-połud. część zowie się Brodkiem, a północno-wschod. Paradówką. Mieszk. prawosł. 1600, katolików 90, żydów 500 (Siemienow podaje 3077). Przedtem należała do hr. Konstantego Branickiego, teraz do zarządu „Udiełów." Ziemi 3916 dzies. Ma cerkiew paraf. i szkółkę. Zarząd gminny w miejscu, policyjny w Łysiance.
Bojarka, 1.) rz., nastaje w powiecie taraszczańskim, płynie obok wsi Baraniepole; tu się znajduje tak zwana Czerkies-dolina, którą okrąża ta rzeczka i las zwany Turczyn les, gdzie według pieśni i podań ludowych miała zajść krwawa bitwa. Rz. B. za m. Stawiszczami wpada do Gniłego Tykicza z lewej strony w pow. zwinigrodzkim. W klinie tych dwóch rzek leży tak zwane Czarnepole, kędy Tatarowie niegdyś w najazdach swoich tak zwanym czarnym przeciągali szlakiem, przechodząc rz. Bojarkę w bród u wsi Bródka (ob. Bojarka mko). 2.) B., porównaj Uborć, Tykicz, Łuszanka, Zelwa.
Bojarska, okrąg wiejski, gm. Krewo, pow. oszmiański, liczy w swoim obrębie wsie: Koczany, Bojarska, Milejkowo, Przechody, Ogrodniki, Krewlanka.
Bojary, nazwa kilku wsi w obrębie gub. suwalskiej; z tych znaczniejsze są B. wś i fol., pow. wyłkowyski, gm. Bartniki, par. Laukieliszki (R. 1827 26 dm. i 222 mk.) i B. wś, pow. wyłkowyski, gm. Kibarty, par. Wierzbolów (R. 1827 11 dm. i 110 mk.). Przez grunta tej ostatniej przepływa rz. Szyrwinta a rz. Lepona odgranicza je od Prus. Zajmują one 409 mórg ziemi dworskiej, 88 włościańskiej. Dosyć obfite pokłady torfu. Po za obrębem gub. suwalskiej spotykamy w Królestwie jedynie B., wś rządowa w pow biłgorajskim, gm. Puszcza Solska, par. Biłgoraj, i Bojarską Wolę w sokołowskim, gm. i par. Kossów.
Bojary, 1.) wś, pow. borysowski, o wiorstę od st. dr. żel. t. n., mieszk. 100 z górą. Okolica bezwodna. St. dr. żel. moskiewsko-brzeskiej B. leży między Borysowem a Krupkami, o 418 w. od Brześcia. 2.) B., wś, pow. trocki.
Bojary, przysiołek wsi Rołowa.
Bojary, folw., pow. starogrodzki, st. p. Starygród, par. Godziszewo, 670 m. rozl. (437 ziemi ornej, 153 łąk, 80 lasu).
Bojaryszki, 1.) dwór i wieś, pow. wiłkomierski, par. sudejska, z pałacykiem i zabudowaniem dworskiem murowanem, nad jeziorem Nendrya, blisko szose war. peter. i stacyi Daugiele położone, przez Romualda i Justyna Stychowskich zabudowane, dziś do synów Justyna należące; gruntu po uwłaszczeniu włościan pozostało włók 18. 2) B., majętność, pow. wiłkomierski, par. szacka, własność Mackiewicza Napoleona, gruntu wlók 7½.
Bojen, przysiołek wsi Styrcza.
Bojewice, ob. Bojowice,
Bojewo, wś, pow. węgrowski, gm. i par. Sadowno. R. 1827 było tu 17 dm. i 187 mk., obecnie 26 dm. i 214 mk., rozl. 438 morg.
Bojki, lud karpacki. „Ród Bojków osiadł wierzchowinę Dniestru, Stryja, Opora i Swiecy;
