ma na tej przestrzeni Boh częste wiry i prądy, runione skały, znajdujące się w łożu rzeki, a wzdłuż samych brzegów ponad wodą często przyspy i ławy skaliste. To sprawia, iż łoże Bohu, lubo w czasie wiosny dostatecznie wodą opatrzone, nie jest zdatne do żeglugi. Wyspy, jakie się na tej rzece na przestrzeni wyłomu znajdują, są wysokie, skaliste i podobnej natury pokładów, co i jej wybrzeża. Kraje, na obszarze Bohu połozone, mają zimę tęgą i zawalną. Bogactwem tedy śniegów i lodów zasilają się stawowe rzeki, i zapasem tych wód zbieranych utrzymuje się Boh w czasie posusznej pory roku. Bystry spadek wód jego na przestrzeni wyłomu sprawia że w dość krótkim czasie odlewa się do morza, i że przez odparowanie te wody nie nikną w mieliznach lub bagnach, jak u innych rzek stepowych. I owszem zapędem tym, jaki wody na średnim jego biegu biorą, uchodzą nawet raźniej na przestrzeni dolnego biegu; podobnie jak wody Dunaju, przedzierające się z gwałtownością przez Żelazną bramę Trajana, nabierają także na dolnym jego bieu więcej spadku: ztąd też jest i liman Bohowy nie tyle szeroki i głębszy od wszystkich limanów morza Czarnego. Prócz wód wiosennych, nie może być na Bohu, jako na rzece stepowej, mowy o innych wodach gościnnych. Na całą suchą porę roku przypada na jego krainę zaledwo 25 do 30 dni dżdżystych, i to daje tu najlepsze wyobrażenie o nizkim stanie wód letnich. Krę znosi tu woda naprzód na dolnym biegu, a gdy się w tych krajach wiosna dorazu robi, znosi woda na przestrzeni wyłomu Bohowego krę z taką gwałtownością, i tak niespodziewanie, że nieraz z sobą dzikie uprowadza zwierzęta. W czasie wiosennego wezbrania wód zalewa Boh całą swoją dolinę, i napełnia wodą rybne jeziora, znajdujące się na porzeczach jego, a podnosi wody limanu na 8–12 stóp nad zwykły stan wody. Brzegi Bohu nie są jeszcze i na dolnym jego biegu nizkie; i owszem pokłady nadbrzeżnycb tufów wynoszą step dosyć wysoko jeszcze i tutaj nad powierzchnię morza. Od Mikołajowa jest brzeg lewy limanu Bohowego znacznie spadzistszy, i po większej części piaskiem pokryty; prawy zaś wyniosły i przykry, już to skalisty, już gliniasty. Wezbrania wód w limanie przyczyniają się w części do zwiększenia gwałtowności znanych prądów morskich, tyle niebezpiecznych żegludze na Czarnem morzu pod wiosenną porę. Na całej przestrzeni dolnego biegu swego ma Boh łoże głębokie i jest raczej do kanału, niż do rzeki podobny, po którym nawet morskie mogą chodzić statki: pod Mikołajowem należy prócz krymskich do najgłębszych portów morza Czarnego; na przestrzeni całego dolnego biegu ma Boh zaledwo 40 stóp spadku i płynie w korycie zebranem.“ (Z Hydrografii W. Pola i rękopisu dra Maryańskiego).
Bohaczówka, 1.) wś, nad rzeczką Sasową, wpadająca o 5 w. do rz. Szpołki, w pow. zwinogródzkim, dawniej starostwo. Miejscowość górzysta. Droga pocztowa przechodzi przez wś. Od Zwinogródki wiorst 10, od Szpoły st. kolei żel. chwastowskiej wiorst 23, od st. poczt. Kniaża wiorst 8. Zarząd gminny nad wsiami: Chłypnówką, Ozierną, Michajłówką i Gudzówką. Ziemi w całej gminie z nieużytkami 6597 dzies., w samej Bohaczówce 1535 dz. Mieszk. prawosł. 1400, izraelitów 35; dawniej była kaplica katolicka. Przy cerkwi ziemi 53 dzies. 2.) B., wieś rządowa, pow. bałcki, gm. Meczetna; dusz męz. 212. Ziemi włośc. 1996 dz. Wieś tę 12 lat trzymał jenerał Lewicki. Obecnie 1155 dz. nadane admirałowi Wojewódzkiemu. Przy B. jest kolonia żydowska: 392 dusz, 1043 dz. ziemi. 3.) B., mała wioseczka w pow. mohylowskim, gub. podol., należy do klucza szarogródzkiego, ob. Hibalowce.
Bohaków, wś rządowa, pow. bracławski, wraz z wsią Horodnicą ma 550 dusz męz., 1302 dz. ziemi; należała do starostwa bracławskiego. Dr. M.
Boharewicze, wś w pow. ihumeńskim, nad Ptyczą.
Bohat, jedna z gór miodoborskich nad Zbruczem, między Husiatynem a Satanowem, najwyższy punkt wyżyny podolskiej w Galicyi, 415,89 metrów n. p. m.
Bohate, folwark, pow. nowogradwołyński, gminy piszczowskiej, należy do klucza piszczowskiego hr. Maryi Alfredowej Potockiej, odznacza się przepychem w budowlach, remanentach i wzorowem gospodarstwem. L. R.
Bohaterka, ob. Bohatyrka.
Bohatery, wś i B.-leśne, wś rządowa, pow. augustowski, gm. Kuryanka, par. Teolin. Sród błot i lasów na połud. krańcu puszczy augustowskiej, o 2 w. na półn. od Bartnik. W r. 1827 B. leśne miały 40 dm. i 230 mk., obecnie 53 domy i 330 mieszk. B. polne, wieś rządowa, powiat augustowski, gmina Łabno, o 10 w. na połd. od B. leśnych, a 12 w. na wschód od Lipska. W 1827 r. było tu 36 dm. i 132 mk., obecnie 51 dm., 334 mk.
Bohatkowce, wieś, pow. podhajecki, nad rzeką Strypą, która tworzy tu jeden z największych stawów w całej Galicyi; wieś ta oddaloną jest na północny wschód od miasta. pow. Podhajce o 3 mile. Przestrzeni posiadłość większa obejmuje roli ornej 1068, łąk i ogrodów 811 (w to jest staw wliczony), pastwisk 244, lasu 134 m.; posiadłość mniejsza roli ornej 1885, łąk i ogrodów 340, pastwisk 115. Ludności rz. kat. 65, gr. kat. 960, izraelitów 99: razem 1124. Należy do rzym. kat. par. w Na-
