Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/248

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Błędowice, Bludowitz, trzy wsie, pow. frydecki na Szląsku austr.: 1.) B. górne, Ober-B., ze wsiami Spluchów i Cermanice, 1291 m. rozl. i 437 ludn. 3.) B. pośrednie, Mittel-B., 840 m., 703 mk. 3.) B. dolne, Nieder-B., par. katol. i ewang., szkoła ludowa, st. p. Parafia katol. należy do dek. karwińskiego i ma 2132 katol., 2473 ew., 42 izraelitów. Filią ma w Szumbarku.

Błędowo wś 1.) i Błędowska Wola, wś, pow. przasnyski, gm. i par. Baranowo, 20 dm., 150 mk. i 814 morg obszaru (w tem 344 m. ornej ziemi). Por. Borkowo. 2.) B., Błędówko i Błędowska Wola, pow. płoński, nad rzeką Wkrą, gm. Błędówko, par. Cieksyn. Urząd gminny na folw. Błędówko; szkoła początkowa. B. w 1827 r. miało 15 dm. i 136 mk. Gmina B. należy do IV okręgu sądowego (Gałachy), liczy mieszkańców 2,888, powierzchni 9286 m., (w tej liczbie 7958 morg gruntu ornego); w tej gminie znajduje się kościół katolicki, 2 szkoły wiejskie, 2 wiatraki, 2 młyny wodne, browar, gorzelnia, 2 domy zajezdne, 4 karczmy, 6 kuźni. Do gminy należą wsie włościańskie: Andzin, Błędowo, Blędówko Nowe, Borkowo, Brzezinki, Cieksyn, Czarna-Stara, Jarowo, Koryciska, Pomocna, Smoły, Sniadowo, Wola Błędowska, Wilamy, Wólka-stara, Zakobiel-duża. Dobra, folw. prywatne, kolonie i wsie szlacheckie: Błędówko, Cieksyn, Falbogi-wielkie, Gadowo, Gromczyn, Janowo, Wojszczyce, Sniadowo, Zakobiel-mała, Zakobiel-duża, Zajączki, Zaręby. Wyż wymienione miejscowości należą do parafii Cieksyn, Nasielsk, Wrona, Kroczewo. B. Chu.

Błędowo, niem. od 1860 Blandau, wś szl. z kościołem paraf. katol. w pow. chełmińskim, lud. 279, kat. 196, rozl. 4175 m., 20 dm., st. p. Trzebieluch. W B. jest krąg kamienny 15 mtr. średnicy, z 46 głazów, w środku z piramidą z kam. stożkowych, 2,40 mtr. wysoką, pod którą znaleziono 1876 r. urnę z kośćmi palonemi, pod urną szkielet niepalony w piasku a przy nim monetę miedzianą Teodozyusza z początku V w. (Zeitschr. des historischen Vereins f. den Reg. Bez. Mar., 2 zesz., str. 80, tabl. IX, fig. 1). 2.) B., niem Gross-Blandau, dobra, pow. gołdapski, st. p. Grabowo. 3.) B., niem. Blendowen, wieś szlach., pow. gierdawski, st. poczt. Abeliszki.

Błędowska-kuźnica, wś i folw. nad rzeką Strumień (?), pow. będziński, gm. Łosień, par. Niegowonice, wraz z kol. Górki liczy 51 dm., 500 mk.; ziemi włośc 594, dworskiej 1590, w tem ornej tylko 160 m.

Błękitne góry, Blaue Berge, Slihterukalni, góry w Kurlandyi, w parafii Dondangen, których ostatni szczyt północny Domesnaes (ob.)

Błękwida, ob. Blękwit.

Błociszewo, 1.) wieś, pow. śremski, 16 dm.; 168 mk.; 1 ew.; 167 kat.; 42 analf. 2.) B., domin., pow. śremski; 3351 m. rozl.; 2 miejsc.: 1.) B. 2.) folw. Barbarki; 18 dm.; 225 mk., 7 ew., 218 kat.; 45 analf. Ma kościół parafialny dek. kościańskiego. Stacya poczt. Śrem o 9 kil.; stacya kolei żelaznej Czempin o 11 kil. Dziedzice wsi Jan i Mikołaj Błociszewscy, herbu Ostoja, wystawili kościół roku 1408 za zezwoleniem Wojciecha, herbu Jastrzębiec, biskupa poznańskiego. W kościele znajdowały się dwie kaplice, jedna Błociszewskich, druga Krżyżanowskich, w obudwu groby familijne tychże rodzin. (Krzyżanowscy byli dziedzicami Krzyżanowa, wsi należącej do par. błociszewskiej). Z tych kaplic pozostało 8 wizerunków na blasze, zawieszonych teraz w kościele z napisąmi naokoło z wieku XVII. Dziś B. wraz z Gajem należy do Fl. Kęszyckiej. M. St.

Błocko, niem. Bloitzig, folw., pow. babimoski, ob. Dąbrowo Stare.

Błogie-stare, i B. szlacheckie, pow. opoczyński, gm. Owczary, par. Błogie, o milę na półn.-wschód od Sulejowa. Posiada kościół par. murowany. W 1827 r. było tu 23 dm. i 200 mk. Par. B. dek. opoczyńskiego ma 2500 dusz. Br. Ch.

Błogie rządowe, wś, pow. opoczyński, gm. Zajączków, par. Błogie. Klasztor sulejowski za pozwoleniem Kazimierza Jagielończyka kupił B. w 1470 r. w zamian za sprzedane mansyonarzom w Sandomierzu wsie Okalnię i Gojców (pod Opatowem), które temuż klasztorowi darował Wincenty Kadłubek (Długosz I, 505). W 1827 r. było tu 42 domy i 313 mieszk. Br. Ch.

Błogocice, wś i folw., pow. miechowski, gm. Łętkowice, par. Niegardów, nad rzeczką Ścieklec, od Miechowa odl. o 19 w. W 1827 roku było tu 42 dm. i 313 mk., obecnie 42 dm. i 335 mk. liczy; gruntów włośc. morg. 231, dworskich 590 m. Jest tu kaplica murowana, szkółka elementarna i młyn wodny, przerabiający rocznie zboża za rs. 1000. Wieś B. w XV w. należała w jednej części do klasztoru w Staniątkach, druga zaś część była w posiadaniu Żegoty i Rafała Ryther, inaczej Ryterskich h. Topor (Długosz I, 35). W nowszych już czasach, mianowicie w drugiej połowie XVIII wieku, dobra te stały się własnością skarbu królestwa, od którego, jak świadczy lustracya z r. 1789, nabył je kasztelan Michał Stadnicki. Mar.

Błogocice, wieś, pow. cieszyński na Szląsku austr., rozl. 225 m., ludn. 127, należy do par. katol. Cieszyn. Jest tu fabryka rozolów arcyksięcia Albrechta.

Błogosławieństwo, wś i folw. nad Niemnem, pow. władysławowski, gm. i par. t. n., odl, od Suwałk 137 w., od Władysławowa 42