Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/242

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Blasz, niem. Blasendorf, węg. Balasfalva, rum. Blasin, miasto w Siedmiogrodzie, okrąg sybiński, rezydencya arcybiskupa grecko-katolickiego, gimnazyum, seminaryum nauczycielskie, 1300 mk.

Blatnia, St.-Genois, osada w gm. Jaworze na Szląsku austr.

Blatnick, ob. Błotnik.

Blauberg, wzgórze w gub. inflanckiej, na zachód od Wolmaru, 397 st. wys. bezwzględnej, najwyższy punkt tak zwanej wyżyny lemzalskiej, okryty w oczach włościan sąsiednich aureolą cudowności. Por. Błękitne góry.

Blauer See, ob. Modry, staw tatrzański, w dol. zimnowodzkiej.

Blaustern, dom szosowy, pow. międzychodzki, ob. Hersztop (Hermsdorf).

Blażow, po węg. Balas-Vagas, wś, w hr. szaryskiem (Węg.), kościół paraf. gr. katol., młyny wodne i tartaki, kuźnice, obszerne lasy, 1114 mk.

Blechnarka albo Blichnarka, wś pow. gorlicki, o 12 kil. od m. Uście ruskie, ma 1535 morg. rozl., 79 dm., 407 mk., prawie wyłącznie ruskiej narodowości, paraf. cerkiew w Wysowy; dominium jest własnością gminy Wysowa. Położenie bardzo górzyste, gleba owsiana. W pobliżu źródła rz. Ropy. M. M.

Blechnarka, Blichnarka, potok górski, wypływa z pod głównego grzbietu Beskidu lesistego, w obr. gm. Blechnarki, na samej granicy Galicyi i Węgier, z kilku strug, które, połączywszy się poniżej tejże wsi, tworzą jeden potok, płynący tuż obok gościńca, prowadzącego z Hanczowy przez grzbiet Beskidu do Zborowa na Węgrzech, w kierunku północno-zachodnim, przepływa wieś Wysową a w obr. gm. Hanczowy wpada do Ropy z pr. brz. Długość biegu 11 kil. Przyjmuje liczne potoki górskie na obu brzegach spływające z Beskidu. Br. G.

Blechówka, folw. dóbr Bobrownik, pow. bytomski.

Blechy, wś, pow. ostrowski, gm. Długosiodło, 36 dm. i 296 mk.

Bledzew, niem. Blesen, miasto, pow. międzychodzki, nad Obrą, o 11 kil. od ujścia do Warty, nad granicą brandenburską, w okolicy pagórkowatej, piaszczystej, leśnej, o 12 kil. na południo zachód od miasta Skwierzyny (Schwerin). Do gminy należą 4 miejsc.: 1) B. miasto. 2) B. młyn (Thimmsmühle), 3) folw. B. 4) kolonia. W r. 1871 B. miał 145 dm., 1546 mk., 150 ew., 1373 kat., 23 żydów, 193 analf. W r. zaś 1878 było 1599 mk., rolnictwem się trudniących. Sąd okręgowy w Skwierzynie. Kościół paraf. należy do dawniejszego dekanatu boreckiego, teraz do dekan. zbąszyńskiego. Szkoła elementarna. Ma B. dwie gorzelnie, piłę parową, miejską kasę oszczędności. Agentura pocztowa, st. telegr., gośc. w miejscu, poczta osobowa do Skwierzyny, stac. kol. żel. Landsberg o 30 kil. Kościół bledzewski wystawili zapewne opaci bledzewscy, do których miasteczko od r. 1312 należało. Do r. 1740 plebanami byli księża świeccy; tegoż r. Teodor książę czartoryski wcielił go do klasztoru bledzewskiego; aż do r. 1835 jeden z zakonu ks. cystersów pełnił przy nim obowiązki duchowne. W parafii tej znajdują się jeszcze kościoły: 1) kościół i klasztor ks. cystersów, założony prez księcia wielkopolskiego Władysława Odonicza, zmarłego r. 1239. Książę ten sprowadził kilku kś. cystersów z Doberlugu z Górnej Luzacyi, wyznaczył im miejsce puste, błotniste nad Obrą na mieszkanie, nazwał tę osadę Nowym Doberlukiem; miało to miejsce pomiędzy latami 1232–1235. Bolesław, syn Odonicza, potwierdził darowiznę Ojca. Niedługo jednakze zakonnicy pozostali w pierwotnej siedzibie z powodu częstych wylewów Obry. 2) Drugi kościół jest w Zemsku, wystawiony r. 1285, dokąd przeniesiono klasztor z Nowego Doberluku; lecz i tam zakonnicy nie długo się utrzymali dla braku wody, i przenieśli się około r. 1407 do wsi B. W B. kościół z początku był drewniany, od XVI wieku zaś z palonej cegły; klasztor znacznie rozszerzony został przez opata Benedykta Gurowskiego r. 1736, który nowe wybudował skrzydło; w następnych latach kilkudziesięciu drugie i trzecie skrzydło ukończono. Kościół odbudował na nowo opat Onufry Wierzbiński około r. 1797. Dawniejsze nagrobki opatów, jakie były w starym kościele, zniknęły bez śladu. 3) Kościół w Popowie, wsi należącej do opactwa bledzewskiego, drewniany, jest filią kościoła zemskiego. 4) Kościół w Starym dworku, pierwotnie drewniany, przebudowany w mur pruski przez opata Aleksandra Gurowskiego r. 1726. Już r. 1768 opat Franciszek Rogaliński, widząc, że dzieło Gurowskiego nietrwałe, kazał rozrzucić kościół, wystawił nowy, który jeszcze istnieje. 5) Kościół w Gorońsku, posiadłości rodziny Gorońskich. W wieku XVII wieś przeszła na własność Gorzeńskich, a następnie Bukowieckich, od lat kilkunastu dopiero jest własnością Niemca. Kościół drewniany w wieku XVII dostał się protestantom; od wieku XVIII naprawiony nakładem Eleonory z Gorzeńskich Bukowieckiej, chociaż kalwinki, oddany znowu został katolikom. Dawniej zwano też B. Bledziejowem. M. St.

Bledzew, leśnictwo, ob. Stary Dworek.

Bledzewo, Bledzewko i Bledzewskie budy, wsie przyległe, pow. sierpecki, gm. Białyszewo, par. Sierpc. W 1827 r. B. miało 16 dm. i 134 mk., B-ko zaś 8 dm. i 103 mk. Obecnie B. liczy 273 mk., 45 dm., 1648 morg. rozl. (1359 m. dworskich); B-ko zaś jest tylko wsią włośc i liczy 6 dm., 48 rok., 180 m. rozl.