Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/221

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Biernaty, wś włośc., nad rz. Działdówką, pow. mławski, gm. Zieluń, par. Dłutowo, 7 dm. i 63 mk., przy wsi znajduje się folw. Biernatki, mający 278 morg obszaru, 2 dm. i 6 mk. B. Chu. 2.) B., okolica, pow konstantynowski, gm. Czuchleby, par. Łosice, na lewo od drogi z Mordów do Łosic, o 3 w. od Łosic. Miejscowość cała na zachód od Łosic po obu stronach drogi nad rz. Tuczną bezleśna. W obrębie tym leżą wsie: B.-stare, B.-średnie, B.-płosodrze, B.-wólka, B-rudnik. W 1827 B. stare miały 19 dm. i 125 mk., obecnie 19 dm. i 156 mk.; B. średnie w 1827 miały 28 dm. i 163 mk.; dziś 27 dm. i 185 mk.; B. płosodrze i wólka 31 dm. i 157 mk., dziś 18 dm. i 158 m.; B. rudnik mają dziś 18 dm. i 237 mk. Ogólny obszar tych wsi 1833 morgi. 3.) B. Batogowo, ob. Batogowo.

Bierndorf, ob. Hruszów.

Bierowa, Bierówka, na Szląsku pruskim, ob. Bierawa, Bierawka.

Bierówka, Birówka, wś, pow. jasielski, o 9 kil. od Jasła, ma 1010 morg. rozl., 87 dom., 454 ludn.; parafia w Warzycach; kasa pożyczkowa gminna; niedaleko gościńca powiatowego z Warzyc do Frysztaku; obszar dworski jest własnością funduszu religijnego. M. M.

Biertowice, wś, pow. wadowicki, o 4 kil. od st. p. Izdebnik, w par. rz. kat. Sułkowice. Obszar dworski należy do ks. Maur. Montléart.

Biertułckie, niem. Biertultschütz, Buertulschuetz, wś, pow. kluczborski, w par. katol. Kluczborek.

Biertułtowa, niem. Biertultau, Birtultau, wś, pow. rybnicki, o milę na płd. zach. od Rybnika, w par. katol. Rydułtów Dolny. Do dóbr B. należą folw. Dołki i Babiagóra, tudzież parę kopalń węgla.

Bieruń, ob. Beruń.

Bierutów, niem. Bernstadt, m. w pow. i księstwie oleśnickiem, o 2 mile na płd.-wsch. od Oleśnicy, na prawym brzegu Widawy, z 3 przedmieściami, ma mur obwodowy, 4 bramy. Ludność przeważnie ewangelicka. Kościół parafialny, powtórnie 1545 erygowany. Cztery jarmarki do roku. St. dr. żel. z Oleśnicy do Kluczborka, o 41 kil. od Wrocławia.

Bierwce szlacheckie, księże i Bierwecka wola, trzy wsie, pow. radomski, gm. Jedlińsk, par. Goryń. B. szlacheckie w 1827 r. miały 20 dm. i 196 mk.

Bierwinka, ob. Berwinka.

Biery, Berau, Birau, wieś, pow. skoczowski, gm. Świętoszówka, par. kat. Grodziec, na Szląsku austr., rozl. morg. 377, ludn. 302.

Bierzanów, wś, pow. wielicki, ma 2474 morg. rozl., 219 dm., 1495 mieszk. Parafia łaciń. w miejscu, erygowana w r. 1422, szkoła ludowa, gorzelnia, huta, pokłady wapna i gipsu. St. dr. żel. Karola Ludwika, ostatnia przed Krakowem od strony Lwowa, o 8 kil. od Krakowa, o 5 kil. od Wieliczki, z którą także łączy się koleją żelazną. M. M.

Bierzchlewo, niem. Bierzgel lub Bierzgelsche Mühle, osada młynarska, pow. toruński, niedaleko st. p. Turzno, par. Gronowo, ma 201 morg. rozl., 23 mk., 10 kat.; należała niegdyś do benedyktynek toruńskich, 1831 przez rząd darowana osobie prywatnej.

Bierzewice, folw., gm. Lucień, pow. gostyński, ma 203 m. ziemi ornej, staw rybny i młyn cylindrowy, produkujący za 3,000 rs. rocznie.

Bierzgel, ob. Bierzchlewo.

Bierzgiel, Bieżgło, Bieżgiel, młyn i folw., p. lipnowski, gm. i par. Nowogród, jedna z najpiękniejszych miejscowości gub. płockiej, leży przy rzeczce bez nazwy, do Drwęcy wpadającej. Na jednej z gór, młyn otaczających, znajduje się nasyp stożkowy, zwany Szaniec, z czasów przedhistorycznych. B. liczy 3 dm., 43 mk., powierzchni zajmuje 121 morgów, wtem gruntu ornego 92 morg. Br. Chu.

Bierzglin, wieś, pow. wrzesiński, 18 dm., 200 mk., 116 ew., 84 kat., 59 analf.; stac. poczt i kol. żel. Września o 6 kil.

Bierzglinek, 1.) wieś, pow. wrzesiński, 8 dm., 71 mk., wszyscy kat., 28 analf. 2.) B., folw., pow. wrzesiński, należy do dóbr wrzesińskich, 1819 morg. rozl., 6 dm., 102 mk., 7 ew., 95 kat., 39 analf.; stac. poczt. i kol. żel. Września o 2 kil. M. St.

Bierzgłowo, wieś włościańska, pow. toruński, rozl. 2577 mórg, ludności ma 381 (kat. 292, ew. 89). Oprócz szkoły znajduje się we wsi kościół paraf. katol. Czytamy w aktach kościelnych (wizyta bisk. Olszowskiego), że B. wzięło swoją nazwę od bierzmowania głów, gdyż tu starzy nawet Prusacy przed Krzyżakami przychodzili uczyć się wiary i bierzmowanie odbierać. W r. 1668 istniała jeszcze owa pierwotna kaplica, zamieniona później na zakrystyą; także i prastary drewniany ołtarz w niej pokazywano.

Bierzgłowski zamek, niem. Schloss-Birglau, inaczej Bierzgłówek, obszerna włość, należąca do miasta Torunia, st. p. Pędzewo, liczy 4258 mórg rozl. (2279 ziemi ornej, 605 łąk, 481 pastw., 953 lasu, 31 wody), 17 dm., mk. 270 (katol. 203, ew. 67). Dawniej był tu zamek obronny, założony około r. 1260. Cztery lata potem wojsko Strojnata, księcia żmudzkiego, zniszczyło go. Musiał być jednak zaraz na nowo odbudowany, bo krzyżacy utrzymywali w nim swoich komturów z pewną liczbą (zwykle 12) zbrojnych rycerzy i duchownych (najwyżej 6). Akta wyliczają następujących 15 komturów bierzgłowskich: Arnold Crop r. 1276, Teodor de Spira 1295, Otto de Dreyenlove 1327, Segehard de Schwarzburg 1330, Jan Nothaft 1339–1342, Henryk von Kranichfeld, Heidenryk Rabe I352, Burchard von Asseburg