Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/220

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

pozostał, przybrał nowych towarzyszów i z nową gorliwością głosił naukę Chrystusa. Na pamiątkę tego męczeństwa postawiono potem cztery kapliczki w samym Kazimierzu, a piątą przy drodze do Bieniszewa. W roku 1640 Wojciech Kadzidłowski, kasztelan inowrocławski, założył śród gęstego boru przy wsi Bieniszewie, właśnie na miejscu, gdzie mieszkalo przed wieki owych pięciu braci, mały klasztor czyli erem kamedułów, których z Bielan pod Warszawą sprowadził. W roku 1781 sami zakonnicy wymurowali sobie piękny kościół, który jednak po ich supremacyi znacznie podupadł i teraz w coraz większą idzie ruinę. Nabożeństwo w nim odbywa się raz tylko do roku, 8 wrz. Klasztor ten w XVIII wieku posiadał dość liczny księgozbiór. Por. „Tyg. Ill.“, t. VIII z 1863 r., str. 402.

Bieniszewo, ob. Beniszewo.

Bieniuny, Biejniuny (ob.), okrąg wiejski, gm. Holszany, pow. oszmiański, gub. wileńska, liczy w swoim obrębie wsie: Bieniuny, Szalcin, Góreckowszczyzna, Połudy, Kontorowszczyzna, Rowy, Gudowszczyzna. F. O.

Bienkowitz, ob. Binkowice.

Bierau, ob. Biery.

Bierawa, Birawa, Birowa, wś i dob., p. kozielski, u zbiegu Odry z Bierawką, mają filią katol. par. Stare Koźle, gospodarstwo wzorowe, z kilku folwarkami, między innemi Głogowice (Franzdorf) i Grabówka (Sackenhoym), st. dr. żel. z Koźla do Bogumina, o 130 kil. od Wrocławia.

Bierawka, Birowa, rz., dopływ Odry z prawej strony, 6 mil dł., ma źródło powyzej wsi Belk, przepływa lasy pilchowickie, uchodzi między Rudą a Kłodnicą, pod Bierawą,.

Bierbrunn, ob. Wyborna.

Biercza, ob. Bircza.

Bierczuki, Birczuki, wś i folw. p. ihumeński, nad rzeką Bierczukówką wpadającą do Ptyczy, gm. dudzicka, w 1-ym stanie policyjnym uździeńskim, w 4-ym okręgu sądowym, w parafii katolickiej annopolskiej, o 35 w. od Mińska i o 50 w. od Ihumenia, liczy około 80 dusz ob. płci. W XVI w. była własnością Chaleckich, przez wiano następnie przeszła do książąt Radziwiłłów, a później należała dziedzicznie do Jelskich, aż z tego znowu imienia przeszła do Hłasków okolo roku 1820, na mocy sądu exdywizorskiego. Folwark ma obszaru 500 morgów. Grunta są miernie urodzajne, sianożęci przeważnie torfowe, lasy nieoszacowane. Przez B. przechodził kiedyś odwieczny trakt handlowo-wojenny z Mińska do Słucka na Wołyń i dalej. Dziś tego gościńca zaledwie są ślady, tradycya zaginęła całkiem. Al. Jel.

Bierczukówka, Birczukówka, niewielka rzeczka, bardzo błotnista, w gub. mińskiej, w zachodniej stronie pow. ihumeńskiego, bierze początek w moczarach około wsi Paździorek, a płynąc wiorst 5 w kierunku południowym, niedaleko od wsi i folwarku Bocharewicz wpada do rz. Ptyczy z lewej strony. Al. Jel.

Bierdzany, niem. Bierdzan, wś, pow. opolski, z parafiią katol. dek. opolskiego (do 1841 filia Bogacicy), należy jako folw. do majoratu turawskiego.

Bierezowka, ob. Berezówka.

Bierezwecz, ob. Berezwecz.

Bierkowice, niem. Birkowitz, wś, pow. opolski, par kat. Opole, nad rz. Proszkówką.

Bierliszy, ob. Berlisze.

Bierna, wś, pow. bialski w Galicyi, o 2 kil. od st. p. Łodygowice, w par. rz. kat. Łodygowice.

Biernacice, wś, pow. turecki, gm. t. n., przy szosie z Turka do Łęczycy, o 4 w. od Uniejowa; łącznie z folw. Bronówek ma 86 włók, z czego po skolonizowaniu i uwłaszczeniu zostało przy folwarku włók 43, ziemi dobrej, żytniej. Gospodarstwo od kilkunastu lat urządzone postępowo, dobry inwentarz, gorzelnia, budowle murowane, dom piękny, ogród starannie utrzymany. Lasu wysokopiennego włók 7, zagajników włók 8. Przez długie czasy własność Skotnickich, Pstrokońskich, w 18 w. Biernackich, potem Mycielskiego; od r. 1848. Feliksa Lisieckiego, który majątek na teraźniejszej postawił stopie. Obecnie B. należą do Ar. Dzierzbickiego i razem z przykupionemi: Bronowem i Zelgoszczą są jednym z najwkiększych majątków nie tylko w powiecie, lecz w gubernii. Działalność obywatelska poprzedniego i teraźniejszego właścicieli zasługuje na zaznaczenie z tego względu, że nabywając sąsiednie pustkowia zamieniają je na pięknie zabudowane folwarki, pod nową kulturę ziemi, konserwują wytrzebione lasy, zagajają wydmy i nieużytki. W 1827 r. B. liczyły 24 dm. i 214 mk. Gmina B. należy do s. gm. okr. I w Świnicy Warckiej, st. p. w Uniejowie, odl. od Turka 25 wiorst, ludn. 2448. W. S.

Biernacice, wieś, pow. odolanowski, 24 dm., 317 mk., 78 ew., 239 kat., 136 analf.

Biernaszówka, ob. Bernaszówka.

Biernat, imię własne (Bernard), dało początek wielu nazwom miejscwości.

Biernatki, 1.) wieś, pow. śremskl, 23 dm., 178 mk., 30 ew., 148 kat., 50 analf. 2) B., folw., pow. śremski, należy do dóbr kórnickich, 5 dm., 79 mk., wszyscy kat., 33 analf., stac. poczt. Bnin o 1 kil., st. kol. żel. Gądkl o 10 kil. M. St.

Biernatki, ob. Biernaty

Biernatowo, niem. Ascherbude, wieś, pow. czarnkowski, 3 miejsc.: 1) B., 2) Vierort, 3) Mühlenort; 48 dm., 416 mk., 404 ew., 6 kat., 6 żyd., 28 analf., stac. poczt., kol. żel. Wieleń (Filehne) o 11 kil. M. St.