Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/212

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

płci 877. Niegdyś starostwo z zamkiem bardzo dawnym. Zygmunt August darował B. Mikołajowi Radziwiłłowi Rudemu, który w r. 1553 kościół parafialny kalwinom oddał. Synody kalwińskie w XVII w. Cerkiew prawosł. Przeprawa przez Niemen, stacya obserwacyjna i port. Po Radziwiłłach dziedziczy B. obecnie ks. Piotr Wittgenstein. Baliński (Staroż. Polska, t. III, str. 263) myli się, pisząc, że tu był kościół dominikanów, fund. Sapiehy: był i jest kościół (dziś podominikański) w Jelnej, o 3 w. od Bielicy, przy gościńcu do Lidy. W B. jest tylko kaplica parafii Jelna. Gmina wiejska B. pow. lidzkiego ma 5489 ludn., t. j. 2624 męż., 2865 kob. Włościanie mka B. mają 2962 dz. gruntu. Gmina B. liczy 674 dym., i składa się z 6 okręgów wiejskich a 28 wsi. Okręgi te są: 1) Bielica, 2) Zaczepicze, 3) Krasna, 4) Poniemuńce, 5) Bucile, 6) Toboła. Okrąg wiejski B. liczy w swoim obrębie: mko B.; wsie: Bądary, Czaplewszczyzna, Zarzeczany, Liniany. 2.) B., wieś i dobra, pow. miński, w gm. samochwałowickiej, w I stanie policyjnym, w 3 okręgu sądowym, w parafii katolickiej annopolskiej, o 18 w. od Mińska. Własność Hryniewskich; folwark ma obszaru 750 mor., w glebie niezłej lecz łąk jest mało. 3.) B., m. dawniej powiatowe, dziś nadetatowe, prawie przedmieście miasta powiatowego Homla, ma kaplicę katolicką. Leży nad Sożą.

Bielica, ob. Usza.

Bielice, 1.) folw., pow. kutnowski, gmina Krośniewice, staranne gospodarstwo, piękny ogród owocowy. Obszar dworski 360 morg. (Opuszcz. u Zinberga). 2.) B., wś. włośc. nad rz. Nosik, pow. płocki, gmina Święcice, par. Kobylniki, liczy 7 dm., 61 mk. i 179 m. ziemi.

Bielice, 1.) niem. Bilitz, fol., pow. mogilnicki, ob. Gozdanin. 2.) B., niem. Alt-Beelitz, domin., pow. bydgoski; 5 dm.; 85 mk.; 8 ew., 77 kat., 46 analf. Pod wsią znajdują się wykopaliska, żale, z których wydobyto znaczną liczbę urn szeregiem ustawionych. 3.) B. Nowe, niem. Neu-Beelitz, wieś, pow. bydgoski; 40 domów; 574 mieszk.; 466 ewang., 108 katolików; 136 analf.

Bielice, 1.) Stare, niem. Alt-Bielitz, inaczej Piaski, folw., pow. lubawski, niedaleko Biskupic. 2.) Nowe B., niem. Neu-Bielitz, dobra ryc. tamże, par. Skarlin, własność Jackowskiego.

Bielice, niem. Boehlitz, ob. Bąkowice.

Bieliczany, wieś, z gminnym zarządem, w półn. stronie pow. ihumeńskiego. nad rz. Bielicą, w 3-im stanie policyjnym (Berezyńskim), w 2-gim okręgu sądowym (Berezyńskim), ma szkółkę wiejską, cerkiew parafialną, 26 dm. Gmina bieliczańska składa się z 87 małych wiosek i liczy 2000 mieszk. płci męzkiej. Pochyłość tej miejscowości na kilka mil kwadr. ku rz. Uszy jest północną, dla tego też kraniec powiatu ihumeńskiego w porze wiosennej ma późniejszą wegetacyą a zimą śniegi bardzo obfite. Al. Jel.

Bielicze, 1.) wś i dobra we wschodniej stronie pow. słuckiego, w kierunku drogi ze Słucka do Starobina w gm. czaplickiej, w 1 stanie policyjnym (starobińskim), w 2 okręgu sądowym. Dobra B. są dziedzictwem Naruszewiczów, mają obszaru przeszło 1400 morg. w dobrej glebie. 2.) B., wś, pow. kijowski, o 10 wiorst od Kijowa na zachód, nad rzeką Borszczahówką, wpadającą do Irpenia. Mieszkańców 691, z nich 11 izrael. Ziemi 1247 dzies., dosyć żyznej. Mieszkańcy głównie trudnią się rolnictwem. Do roku 1810 B. należały do kijowskiej Ławry, obecnie własność rządowa. Tu w 1161 r. był rozbity książę Iziasław Dawidowicz i zginął (Kronika Nestora). Kl. Przed.

Bieliczek, niem. Silberhof, Beliczek, kolonia, pow. chojnicki, pod Śliwicami.

Bieliczna, ob. Biliczna.

Bielijówka, wś, pow. skwirski, nad rzeką Łowczykiem, wpadającym do rz. Berezianki, o 16 w. od Skwiry i w takiej samej odległości od Wołodarki. Mieszk. 827, wyznania prawosławnego. Cerkiew paraf. zbudowana w r. 1770. Ziemi 8560 dziesiatyn pierwszorzędnego czarnoziemu, lecz zupełnie prawie bezleśnej. W przeszłym wieku należała do ks. Wiszniowieckich, później do Rybińskiego, kasztelana owruckiego, który je sprzedał w r. 1799 Berezowskiemu; obecnie należy do wielu właścicieli. Zarząd policyjny w Borszczahówce, gminny w Worobijówce. Kl. Przed.

Bieliki, wś, nad rz. Widawką, pow. noworadomski, gm. Brudzice, par. Lgota Wielka, odl. o 14 w. od Radomska, leży w dolinie śród wyniosłości przy źródłach rz. Widawki. Istnieje tu olejarnia, garbarnia, młyn, wiatrak, gospodarstwo postępowe, ogród piękny. Wieś ta jest zdawna w ręku rodziny Strzeleckich Jastrzębców (Według wiadomości dostarczonych przez Ant. Strzeleckiego).

Bieliki, mko, pow. kobelacki, gub. pułtawska, założone 1765, należało do kozackiego pułku pułtawskiego. Ma 4861 mk.

Bieliłowka, ob. Białołówka.

Bielin, wś, pow. nowogródzki, gub. mińskiej, ma kaplicę katol. par. Wsielub.

Bielin, ob. Bjelin.

Bielina, 1.) wś i fol. nad rz. Bieliną, pow. brzeziński, gm. Łaziska, par. Chorzęcin, na lewo od drogi bitej z Ujazdu do Wolborza.. W 1827 r. było tu 23 dm. i 157 mk., obecnie 200 mk., 20 dm.; ziemi dworskiej 665 m., włośc. 202 m. 2.) B., ob. Bieliny.