Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/188

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

strzeni ma posiadłość większa roli ornej 1156, łąk i ogrod. 86, pastwisk 3 morgi austr.; posiadłość mniejsza roli ornej 889, łąk i ogrodów 102, pastwisk 227 morg. Wieś ta leży w najurodzajniejszej okolicy galicyjskiego Podola. Ludność rzym. kat. 226, gr. kat. 596, irael. 137, razem 959. Należy do rzymsko kat. parafii w Chomiakówce, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należą wsie: Rydoduby z 423, Kalinowszczyzna 441 i Siemakowce 191 parafian; cała parafia ma 1651 dusz i należy do dekanatu czortkowskiego; ma szkołę etatową. Właściciel większej posiadłości Kalikst Belocki. 2.) B., przysiołek wsi Siemiakowiec. B. R.

Białobrodzie, mko, w 2-im okręgu administr. pow. dziśnieńskiego, własność Łopacińskiego. Mieszkańców ob. płci 42. Odległe od Wilna w. 226, od Dzisny w. 70.

Białobrzeg, okolica nad rz. Omulew, pow. ostrołęcki, gm. Nakły, par. Ostrołęka; w obr. jej mieszczą się dwie wsie szlacheckie: B. bliższy inaczej Keble zwany, ma 446 m. obszaru; w 1827 r. miał 18 dm. i 100 mk.; B. dalszy, zwany Sopoty, ma 676 morg.; w 1827 r. było tu 25 dm i 141mk., obecnie 183 mk. Jestto gniazdo Białobrzeskich, wspominane już w aktach z 1393 r. Br. Ch.

Białobrzeg, wś, pow. bobrujski, nad Berezyną, przystań wtórorzędna.

Białobrzegi, 1.) os. miejska, nad rz. Pilicą, p. radomski, gm. i par. Białobrzegi. Leży przy trakcie bitym z Warszawy do Radomia. Odl. od Radomia 29 w., od Warszawy 67 w. B. były do roku 1868 miasteczkiem. Obecnie znajduje tu się kościół par. drewniany z XVI w., szkoła początkowa, sąd gminny okr. III, urząd gminny, stacya pocztowa. W 1827 r. B. miały 61 dm. i 543 mk.; w 1859 r. 60 dm. i 1023 mk.; obecnie zaś 63 dm. i 1299 mk., tudzież 920 morg. ziemi. Par. B. dek. radomskiego, 1500 dusz. B. gmina ma 3670 mk. 14,616 morg obszaru: istnieją w niej: 1 browar, 1 gorzelnia, młyn wodny i 4 wiatraki, i obejmuje 22 wsi następujących: os. Białobrzegi, Sucha szlachecka, Kamień, Mikówka, Turzno, Suski Młynek, Redlin, Kożuchów, Kożuchowska Wola, Korzeń, Klamy-Korzenckie, Witalin, Jeruzal, Stawiszyn, Dąbrowa, Borki Stawiskie, Jakubów, Branica, Dąbniak, Jasionna, Klamy-Jasińskie, Borki Jasińskie i Chruściechów. 2.) B., wś i folw, donacya, na wyniosłości panującej nad doliną Wisły, pow. iłżecki, gm. i par. Chotcza, o 8 w. na półn. od Solca. Tu się urodził Marcin Białobrzeski, słynny kaznodzieja. W 1827 r. było tu 22 dm. i 158 mk. Obszar ogólny ziemi dworskiej 2141, włościańskiej 389 m. 3.) B., wś, folw., pow. opoczyński, gm. Unewel, par. t. n. Posiada kościół paraf. murowany z XV wieku. W 1827 r. było tu 23 dm. i 276 mk.; par. B. dek. opoczyńskiego ma 2052 dusz. 4.) B., folw., pow. warszawski, gm. i par. Nieporęt, na piaszczytej i mokrej nizinie na lewym brzegu Narwi, na krawędzi puszczy nieporęckiej, na prawo od drogi bitej z Jabłonny do Serocka. 5.) B., wś, nad Bugiem, z lew. brzegu, pow. sokołowski, gm. Sterdyń, par. Sokołów. Na wzgórzu śród niziny nadbużnej, przy ujściu rzeczki Ciołyni a na przeciw ujścia Nurca. W 1827 r. było tu 29 dm. i 238 mk., obecnie 306 mk. 6.) B., wś i folw., pow. łukowski, gm. t. n., par. Kock, na prawo ode drogi z Łysobyk do Kocka, śród mokradli. Posiadają sąd gminny, urząd gminny, szkołę gminną, cegielnię, tartak. W 1827 r. było tu 88 dm., 561 mk.; obecnie 612 mk., 9582 m. obszaru. Gmina B. należy do s. gm. okr. VI., do st. p. w Kocku; od Łukowa 34 wiorst odległa, ludn. 3814. 7.) B., wś, pow. zamojski, g. Tereszpol, par. Nielisz, na półn.-zach. od Zamościa, na wzgórzu nad błotnistą doliną rz. Łabuńki, na lewo ode drogi z Zamościa do Krasnegostawu. Była tu poprzednio gmina, lecz została przeniesioną do Tereszpola. 8.) B., wś, pow. augustowski, gm. Kolnica, ma szkołę elementarną. Br. Ch.

Białobrzegi, 1.) wś, pow. łańcucki, nad Wisłokiem, o 10 kil. od Łańcuta, ma 2485 m. rozl., 95 dom., 370 mieszk., parafią łac. w Kosinie. Obszar dworski należy do ordynacyi przeworskiej ks. Lubomirskich. 2.) B,, wś, pow. łańcucki, o 10 kil. od Łańcuta, rozl. 2480 m., 337 dom., 1820 mieszk., par. łaciń. w Żołyni, szkoła ludowa jednoklasowa, kasa pożyczkowa gminna, gorzelnia. 3.) B., wś, pow. krośnieński, rozl. 1088 morg., 212 dom., 1188 mk. Par. łacinska w Krośnie. Miejscowość ta stanowi prawie przedmieście Krosna od strony zachod.; ma kasę pożyczkową gminną. M. M.

Białobrzegi, niem. Biallebrzegi, leśnictwo, pow. jańsborski, niedaleko Jańsborka.

Białobrzeskie, wś, w dawnej ziemi bielskiej, gub. grodzieńskiej.

Białocerkiew, ob. Białacerkiew.

Białocerkiewka, u ludu Biłocerkowka, urzędownie Biełocerkowka, mko, pow. chorolski. gub. pułtawska, st. p.. 3455 mk., gimn. realne.

Białochowo, Burg-Belchau od r. 1873, in. Białachowo, dobra rycerskie w pow. grudziąskim, rozl. 5860 mórg, 285 mieszkańców, przeważnie katolickich. Dawniej istniał w B. zamek obronny; leżał on na pograniczu Pomezanii, śród niedostępnego, wodą i lasami otoczonego miejsca, tuż nad rzeką Ossą, na stromem wzgórzu. Zdobywcy bardzo się ubiegali o białochowski zamek, ponieważ panował nad całą okolicą. Bolesław Chrobry, który bił słupy graniczne w rzece Ossie, zapewne go zdobył. W następnych czasach znowu go posiadają pogańscy Prusacy. W r. 1237 zdobyli zamek