Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/163

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

i 2 szelągów. Pozostają one dotąd w posiadaniu rodu Łopacińskich, z opłatą roczną znacznie zwiększoną do skarbu Państwa i stanowią obecnie własność Ignacego, prawnuka w prostej linii Mikołaja Łopacińskiego. Skutkiem Najw. manifestu z dnia 19 lutego (3 marca) 1861 r., wydzielone z tej majętności i nadano włościanom z dawien dawna tam zamieszkałym około 400 dzies. gruntów. Ludność ich, według ówczesnego popisu, wynosiła 184 osób obojej płci, wyznania rzym. kat. Oprócz tego w obrębie dóbr B., w jednej fermie, jednej wsi i kilkunastu zaściankach, na 600 dzies. gruntów ornych i łąk, zamieszkuje ze 20 rodzin szlacheckiego przeważnie pochodzenia i wyznania rzym. kat., w charakterze dzierżawców tych osad rolnych. Reszta ziemnego obszaru, około 5000 dzies., pokryta jest puszczą sosnową, w której jeszcze na początku b. stulecia drzewa na maszty okrętowe gęsto porastały. O puszczy tej wspominają w swych poezyach Sarbiewski („Quales Lucisci vel Nemencini lucus Udumve Bezdani nęmus“ I Ep.) i Naruszewicz, który, jak wiadomo, był proboszczem niemenczyńskim (Patrz jego Oda VII, Niemenczyn).

Bezdół, niem. Beesdau, folwark założony 1854 roku w powiecie toruńskim, parafia Dźwierzno.

Bezdziedowicze, wieś w powiecie lepelskim, z kaplicą katolicką par. Zahacze.

Bezdzież, mko, pow. kobryński, o 6 w. od Chomska ku płd. zach., nad błotami, które otaczają jez. sporowskie, w dawnem województwie brzeskiem (pow. piński), Okolica płaska, obfituje w lasy, bagna, pastwiska. Grunt w dawnej parafii katol. B. dek. kobryńskiego: czarnoziem, margiel, piasek, glina (Lachnicki). W okolicy rzeki Jasiołda, Ossownica, Linijka, Dewianica. Dziś w B. jest dekanat prawosławny, obejmuje 12 parafij a liczył 1857 r. 16488 dusz. Pod B. d. 8 września 1771 stoczoną była wielka bitwa przez ks. Michała Ogińskiego z generałem Albiszewem. F. S.

Bezednia, przysiołek wsi Sidorowa.

Bezek, wś i folw., pow. chełmski, gm. Staw, leży w okolicy wzgórzystej i błotnistej, na lewo od szosy z Chełma do Lublina. Posiada cerkiew rusińską, młyn parowy, cegielnię. W 1827 r. było tu 53 dm. i 322 mk. Obecny obszar gruntów dworskich 2722 m.; włościańskich 1168 m. N. K.

Bezgołówna, ob. Zhar.

Bezimienna, wś, pow. berdyczowski, nad małą rzeczką wpadającą do Hnyłopiata, o 5 w. od m. Machnówki, o 12 od Berdyczowa. Mieszkańców prawosławnych 527, katolików 14, izraelitów 11: razem 552. Cerkiew parafialna zbudowana w 1799 r. Ziemi 1241 dzies., pierwszorzędny czarnoziem. Należy do kilku właścicieli; zarząd gminny we wsi Wołczyńczach, policyjny w Machnówce. Kl. Przed.

Bezimienna, rz., powstaje w okol. m. Wasylkowa, w pow. wasylkowskim, płynie w kierunku południowym, wpada do rz. Miry a ta do rz. Horochowatki. E. R.

Bezimienne, błoto w pow. kijowskim, między wsią Kozarowicze a Hlebówką, 3 w. dł., 250 saż. szer. (Fund. „Gub. kij.“)

Bezine, ob. Bzinne.

Bezlesie, ob. Rundany.

Bezławki, niem. Beeslack, wś, pow. rastemborski na Warmii. Według Kętrzyńskiego jest to jedna z dwóch na cały pow. rastemborski parafij polskich.

Bezmichowa, 1). B. górna, wś, pow. Lisko, o 7 kil. od Liska, w par. rz. kat. Lisko, a gr. kat. Manasterzec. Właściciel baron Bees. 2). B. dolna, wś, pow. Lisko, o 6 kil. od Liska, w par rz. kat. Lisko, a gr. kat. Manasterzec. Własność hr. Krasickich.

Bezniuchy, wś, gub. witebska, nad rzeką Niszczą.

Beznoskowce, wś, pow. kamieniecki, 265 dusz męz., 63 jednodw. Ziemi włośc. 545 dz. Do Rakowskich 632 dz., do Szydłowskich 751 dzies. należy. Dr. M.

Bezodnia, rz., poczyna się w pow. kijowskim, płynie pod wieś Leśniki i wpada do rz. Wety a ta do Dniepru. E. R.

Bezów, wś, pow. bocheński, o 5 kil. od Uścia solnego, w parafii Cerekiew, własność Grabczyńskich.

Bezowłuk, ob. Buzułuk.

Bezpieczna, wś, pow. humański, nad rz. Horskim Tykiczem, o półtorej wiorsty od m. Koneły a o 5 w. od m. Sokołówki (tej samej w której podług mylnych mniemań miał umrzeć St. Czarniecki), przy wielkiej drodze handlowej z Humania do Piatyhor, Skwiry i dalej. Mieszkańców 680 prawosł. Cerkiew parafialna pounicka, zbudowana w 1755 r. (Wizyty Humańskiego Dziekanatu“ z roku 1761). Ziemi 1656 dzies., pierwszorzędnego czarnoziemu, należy do Susalinej. Zarząd polic. w Humaniu, gminny w m. Koneła. Kl. Przed.

Bezradycze, Bezradzicze, stare i nowe, łączne prawie z sobą, wś, pow. kijowski, po lewej stronie rz. Stuhny. W Starych B. na górze dość wyniosłej i stromej znajduje się prastare horodyszcze, od ludu Torcz nazywane, od którego w niewielkiej odległości na dwóch przeciwnych krańcach wsi wznoszą sie jeszcze dwa inne horodyszcza. U nowych zaś B., w blizkości brodu na rz. Stuhnie, mnóstwo znajduje się mogił. Horodyszcze nazwane Torcz zajmuje do 3 dziesięcin ziemi, opasane wałem dwa sążnie wysokim, mieści w swoim obrębie ślady zarzuconej głębokiej studni. Byłto prawdopodobnie znany z kroniki Nestora gród Torczesk.